សម្លេងស្រែកថ្ងូររបស់អ្នកទាំងពីរក៏កាន់តែឧទានលឺខ្លាំងឡើងៗនៅក្នុងបន្ទប់ទឹក។
(អ្ហាសស៎...យ៉ុនហ្គី...របស់បងវាកាន់តែរីកធំទៅៗហើយ...អ្ហើសសស៎...!)ជីមីនស្រាក់ ករាងក្រាស់ស្រែកថ្ងូរមិនដាច់ពីមាត់ដោយសារតែវត្ថុរឹងមាំរបស់រាងក្រាស់កំពុងតែបុកសម្រុកនៅក្នុងភាពទន់ល្មើយរបស់គេ។
(វាស្រួលណាស់...ជីមីន...អ្ហាសស៎...អ្ហាសសស៎...!)
យ៉ុនហ្គីលើកត្រគៀករាងតូចអុកពីលើភាពរឹងមាំរបស់នាយ។
មិនយូរប៉ុន្មានពួកគេក៏ដល់កោះត្រើយដំណាលគ្នារាងក្រាស់បាញ់បញ្ចូលទឹករបស់នាយទាំងប៉ុន្មានចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់រាងតូច។
(អ្ហាសស៎...ហត់ណាស់!)ជីមីនខ្ទប់មុខនិងកញ្ចឹង ករាងក្រាស់ដកដង្ហើមធំ
(អូនចង់ធ្វើនៅទីនេះរឺនៅខាងក្រៅ!?)យ៉ុនហ្គីសួររាងតូច
(ទីនេះ...អូនចង់ប្ដូរបរិយាកាស!)ជីមីន
(បាទ...!)យ៉ុនហ្គីញញឹមបន្ដិចហើយពួកគេក៏បន្ដធ្វើសង្គ្រាមនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកជាច្រើនទឹកទើបពួកគេចេញមកវិញ។
(លេខាគីមជិតរៀបការហើយ ហើយនាងក៏បានប្រាប់បងថាពេលនាងរៀបការហើយនាងនិងសុំឈប់ពីការងារទៅរស់នៅបរទេសជាមួយប្ដីរបស់នាង!)យ៉ុនហ្គីនិយាយ
ប្រាប់រាងតូចដែលដេកនៅលើគ្រែផ្អែកទ្រូងរបស់នាយ។
(ចឹងបងគួរតែរកលេខាថ្មីឪ្យហើយទៅ!)ជីមីន
(បងក៏គិតចឹងដែរ!)យ៉ុនហ្គីអង្អែលសក់ទន់ល្មើយរបស់រាងតូចថើរៗហើយអោនទៅថើបស្រង់ក្លិនជាច្រើនខ្សឺត។
(អ្នកអានយូ សេជីយ៉ាងមិចដែរ!?អូនគិតថានាងពូកែណាស់!)រាងតូចងើបមុខទៅសម្លឹងមុខរាងក្រាស់ហើយប្រាប់នាយតែរាងក្រាស់មិនបានឆ្លើយតបនិងរាងតូចវិញនោះទេព្រោះនាយកំពុងគិតដល់ពេលដែលសេជីព្យាយាមឪ្យដៃនាយ។
ប្រសិនបើនាយពិតជាយកនាងមកធ្វើលេខាមែននាងច្បាស់ជាមានឪកាសច្រើនណាស់បាននៅក្បែរនាយថាមិនត្រូវនាងមានគំនិតចង់ឪ្យៃនាយទៀតផង។
(អូនគិតថានាងល្អ!?)យ៉ុនហ្គីលើកចិញ្ចើមសួររាងតូច
(អ្ហឹមម៎...!)ជីមីនក្រហឹមដើម ងក់ក្បាល
