Chapter 138: Confirmed

3.6K 157 39
                                    

[CONFIRMED]

LUNA'S P. O. V

Magandang balita ang sumalubong sa amin nang ibalita sa amin ni kuya na naaalala na siya ni Denver. Maybe we were just really favored by the Lord, especially since all of us had been praying for the same thing—that Denver would remember Kuya and continue to recover.

"Siguro bumaha ng luha rito?" Sander teased with a mischievous grin.

Rance clapped, laughing. "A con artist and a scammer, now you're a fortune teller too? Napakatalentado mo namang nilalang, Der."

"Aba siyempre. Nung nagpaulan ng talent, nakabangka ako," Sander boasted, pointing at himself.

"Oo tapos tumaob kaya 'yung talentado naging tarantado," Warren said, loud enough for everyone to hear, causing a burst of laughter.

"Hayop ka!" Sander shouted, charging at Warren, but instead of punching him, he hugged him tightly, mostly because Stella's piercing glare was locked on him.

"Mahal na mahal ko talaga si Warren. Sobra," Sander said with exaggerated sweetness. Pilit namang kinakalas ni Warren ang pagkakayakap sa kaniya nito pero mukhang sa mahigpit na yakap siya nito ginagantihan.

Vincent grabbed a newspaper from the table, rolled it up, and smacked Sander on the head. "Gago ka, hindi na nakahinga."

"Hoy, hoy, hindi porket nakakaalala na si Denver, magaling na siya para mag-ingay kayo!" Sigaw ko na nakapagpakalas sa pagkakayakap ni Sander kay Warren.

"Nagising nga ako dahil ang iingay nila. Mga istorbo sa pagtulog ko."

"Ikaw na nga talaga 'yan, Denver!" Sigaw ni Rance. "You were just complaining yesterday about how hard it was for you to sleep!"

Nagbangayan na naman ang mga gunggong at tumahimik lang nang marinig namin ang tanong ni Gab kay Denver.

"May problema ba, Denver?" Tanong nito kaya nag-aalalang napatingin kaming lahat kay Denver. We gathered around Denver, and the worry doubled when we saw tears streaming down his face.

"Den..." Kuya softly called as he rushed to Denver's side. "Are you in pain?"

"Ang gugulo niyo kasi!" Sigaw ni Vincent. Nagsimula nang magsisihan ang mga gunggong kaya nabalot ng ingay ang buong kwarto.

"Denver's trying to say something!" Sigaw ni Kuya dahilan para matahimik ang lahat at mapatingin kay Denver.

"Kasabay ng pagkaalala ko kay Luci, naalala ko na rin 'yung gusto kong sabihin sa inyo."

I didn't know why, but my heart suddenly started pounding when Denver's gaze landed on me. "I've mentioned this to Luna already."

I swallowed hard. "Ano 'yung sasabihin mo?"

Hinayaan ko lang na nakapako ang mga mata ko sa kaniya. Kahit na nararamdaman ko ang panginginig ng kamay ni Jax sa braso ko dahil sa kaba, nananatiling na kay Denver lang ang mga mata kohindi lang ako, kung hindi ang lahat.

He looked at each one of us before closing his eyes tightly. "Knoxx is alive."

"Huh?" Halos lahat ay ito ang sinabi.

Hindi ko alam kung hindi lang malinaw ang pagkakarinig nila sa sinabi ni Denver o sadyang ayaw lang nila paniwalaan ang sinabi nito. I had heard him clearly, but to believe it? Especially with him just recovering from surgery? Believing felt impossible—but hoping felt even harder.

Rance broke the silence, gently patting Denver on the shoulder. "We all want Knoxx to come back, Denver, but let's stop giving false hope. It'll only hurt more."

DARK GANGTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon