David loopt achter Fenna aan. Wacht, waarom loopt hij achter Fenna aan?
Omdat hij haar leuk vind en hij net alsof doet dat hij jouw leuk vind om je zeer te doen, sukkel. Duhu, is dat niet heel overduidelijk, je bent echt te dom voor woorden. Je dacht toch niet dat hij je echt leuk zou vinden. Je bent super lelijk, niemand vind jouw leuk.
Ik hoor David en Fenna ruzie maken op de gang. Voorzichtig open ik mijn kamer deur om eventjes stiekem te kijken naar wat er gebeurd. Net op dat moment slaat Fenna David keihard in zijn gezicht. 'Waar was dat nou weer goed voor?!' Roept David wrijvend over zijn wang. 'Ik houd me nog steeds aan onze afspraken hoor.' Zegt hij nu wat zachter. Hmmm, welke afspraken? 'Je zei dat je haar nooit leuk zou vinden!!!' Huilt Fenna. David trekt Fenna in een knuffel en fluistert iets, wat ik niet kan horen, in haar oor waardoor ze ineens veel rustiger word. Ik weet niet wat hij zei maar het werkte best goed. Fenna veegt haar tranen af en loopt met een verhuisdoos onder haar arm de zoldertrap op. Waarschijnlijk is dat dus haar nieuwe kamer. Ugh, bah iewl. Fenna in mijn huis. Brrrr. Fenna laat 'per ongeluk' een verhuisdoos vallen en David, zo lief als hij is, schiet haar meteen te hulp. Samen lopen ze naar boven. Het irritante gegiechel van Fenna irriteert me mateloos. Een sterke drang bekruipt me. De drang om David bij Fenna vandaan te houden. Ben... ben ik jalours? Op Fenna?! Ahh, dit kan gewoon niet beter. Ik hou van me leven! Echt leuk dit. Ge...wel...dig. Uiteindelijk sta ik dan toch maar op om ook naar zolder te gaan. Op de laatste trede van de trap blijf ik staan. Eigenlijk moet ik dit niet doen, ik moet hem gewoon vertrouwen. Ik bedoel, is dat niet waar een hele relatie om gaat? waarom vertrouw ik hem niet gewoon, waarom moet ik nou weer zo moeilijk doen?
Wel ik moet je het nageven. Het is best logisch dat je hem niet vertrouwd. Het is wel David waar we het over hebben hè? En daarbij Fenna is veel knapper dan jouw.
Dat is waar, maar toch. Zucht. Dit kan ik niet maken. Ik wil net weer teruglopen als ik vanuit mijn ooghoek Fenna heel dicht bij David zie staan. Mijn nieuwsgierigheid wint het en ik blijf nog even staan. Fenna kijkt mijn kant op, en ik duik weg. Waarom duik ik nou weer weg? Fenna duwt David op het stoffige bed en doet dan net alsof ze struikelt en 'per ongeluk' op David terecht komt. Fenna gooit, op een manier dat sexy moet voorstellen, haar haar naar één kant. Nu buigt ze langzaam naar David toe en geeft hem een kusje op de zachte lippen van David. Van verafschuwing en schrik zet ik een stapje naar achteren, hierdoor valt er een stapel met oude stoffige boeken om. David ziet me staan en gaat snel rechtop zitten.Ongemakkelijk staat hij op en wrijft over zijn nek. Hoofdschuddend draai ik me om en loop teleurgesteld weg. Mijn kast schuif ik voor mijn kamerdeur zodat niemand erin kan en zelf ga ik in de kast zitten met de deuren dicht. Ik weet het , ik ben raar. Maar op de één of andere manier voel ik me veiliger. Het is lekker donker. 'Anne laat me het uitleggen.' Plus het gevoel dat je in een hokje zit geeft me een veilig gevoel. Ennn, niemand kan je zien. 'Anne, het is niet wat het lijkt. Laat me er alsjeblieft in Anne.' Ja, dat zeggen ze allemaal. pff, het is niet wat het lijkt. Ja wat is het dan? Huh? Was het 'per ongeluk' zeker. Ik voel hoe David de deur met gemak open schuift. Jeetje, David is echt sterk. Weet je wel niet hòe zwaar die kast is, plus ik zit er ook nog in ej. 'Anne? Waar ben je?' Mijn tranen tegenhoudend bijt ik op mijn lip. Hij klinkt zo lief, en nu... nu ben ik hem kwijt. Aan Fenna.. Dan lopen we straks door de gangen en kijkt hij me niet eens meer aan. Gewoon.. net zoals vroeger. Nooit meer de warme knuffels, de zachte kusjes, zijn grappige grijns (die hij veel te vaak op zijn smoeltje heeft staan) , zijn bezorgde blik. Of de schattige blik die hij krijgt als hij glimlacht, die kuiltjes!! Prachtig, en oh zo schattig!! Zachtjes snik ik, en gelijk daarna sla ik van schrik mijn handen voor mijn mond. Ik voel de warme tranen zich een weg naar beneden glijden, de tranen die ik daarnet inhield, de tranen van vanmiddag, van gisteren, alle tranen komen ineens eruit floepen. En er is niks wat ik er tegen kan doen. Ugh, waarom huil ik altijd. Ik irriteer me er echt aan zeg. Voorzichtig word de kast deur open gemaakt. 'Anne?' David kijkt me bezorgt aan maar ik houd mijn hoofd tussen mijn knieën zodat ik hem niet hoef aan te kijken. David gaat naast mij in de kast zitten en wrijft met zijn hand over mijn rug. 'Wat doe je hier David? Ga maar naar Fenna, die heeft je harder nodig als ik.' Snik ik. 'Ik.. ik wil helemaal niet naar Fenna, ik wil jouw Anne. En niemand anders dan jouw, je bent speciaal weet je.' Ugh. 'Dat is onzin David, ik breng alleen maar ellende in je leven, en daarbij Fenna is veel knapper dan mij. Waarom ga je eigenlijk uberhaubt met me om, ik ben super lelijk.' David onderbreekt me streng. 'Je bent NIET lelijk Anne, je bent juist prachtig. En dat zonder al die make-up die al die meiden op hun gezicht smeren. Zonder make-up is Fenna nog half niet zo mooi als jouw.' Hah, echt niet. 'Je denkt toch niet dat ik dat geloof hè David. Fenna is ook gewoon een mooi meisje zonder make-up. En als ze niet knap is zoals jij beweert, waarom staan dan alle jongens bij der?' David zucht diep. 'Seks Anne, Fenna geeft ze seks.. Maar geloof me, later als ze deze kinderachtige tijd voorbij zijn zullen ze meisjes zoals Fenna niet meer leuk vinden, nee dan gaan ze voor de lieve, onschuldige en schattige meisjes. Niet één of andere slet met te veel make-up op. Dan willen ze er zijn voor dat meisje, ze beschermen. En dat meisje word het belangrijkste in je leven. En je zult er voor moeten vechten, want ze verdient veel beter en dat weet je. En jij Anne, jij bent dat belangrijke meisje voor mij. Dus ik zou nooit met een Fenna gaan rommelen als ik je net heb gewonnen. Je weet hoe Fenna kan manipuleren en precies op het moment dat jij er stond mij moest kussen. Of het extra harde gegiechel van der. Dit was haar plannetje de hele tijd al. Jouw lokken met het gegiechel en dan je kwetsen.' Er valt een stilte. David klinkt al zo volwassen, hij is veel anders dan alle kleuters in mijn klas. Misschien komt dat door zijn vader, dat hij sneller moest opgroeien.. Maar hij heeft wel gelijk, Fenna is manipulatief, heel erg zelfs. 'En je zag dat ik haar afweerde. Ik wil niks anders dan jouw Anne want ik vind je écht heel erg leuk, te erg zelfs.' Urg, ik moet gewoon niet zo moeilijk doen, en helpen met de dozen sjouwen. 'Okay.' Na een diepe zucht sta ik op en klim de kast uit. David neemt mijn uitgestoken hand aan en ik help hem overeind. Samen lopen we naar de gang en pakken wat dozen om mee te nemen naar zolder. Fenna kijkt me bitchie aan en al gauw lopen David en Fenna alweer te giebelen, en voel ik de steken van jaloezie mijn hart doorboren. Maaaarr, ik moet me niet zo aanstellen. Het is niks, en het is niet dat we getrouwd zijn ofzo. Op mijn lip bijtend sjouw ik de laatste doos naar zolder.
JE LEEST
Stay Strong
Teen Fiction*HERSCHRIJVENDE* Anne. Een stil maar ook zeer mooi meisje met een geheim. Een geheim dat ze strikt voor zichzelf houd. Zelfs als dit geheim haar dood kan betekenen... Dit verhaal speelt zich af vanuit Anne haar gedachten. Het werpt een blik...