Weer probeer ik mijn ogen open te doen maar mijn lichaam wilt nog steeds niet naar me luisteren. Zou ik nog steeds op de koude straat liggen? Of zou iemand me hebben gezien en zitten mijn ouders nu huilend aan mijn ziekenhuisbed? Anne je weet best dat dat onzin is. Ten eerste niemand zou de moeite nemen om jouw in eens ziekenhuis te krijgen en ten tweede zouden je ouders echt niet hier samen zitten huilen, sterker nog ze zouden niet eens komen. Niemand zou komen. Ha!! Dat is niet waar, Tom zou komen. Maar ik lig dus gewoon nog op de koude straat. Naja, ik voel er tog niks van. Ik hoor zelfs niks, behalve doffe geluiden dan. Het is niet zo dat ik er nou echt iets van kan maken. Urg idioot, focus je nou eens op het gene dat je wel kan. Ik moet ook alles voor je voorkauwen hè?! Nou dat komt omdat ik zo stom ben zeker, want daarom heb ik jouw gekregen. Jij bent natuurlijk perfect. Uhhh, even denken... Jaha!! Ik negeer de stem verder en probeer me te focussen op het horen. Pfff, dat had ik heus wel zelf bedacht hoor. Ik kreeg er de kans gewoon niet voor. Ja natuurlijk Anne, dat zou ik ook zeggen!
Vaag hoor ik wat geluiden. Twee stemmen geloof ik... Ja het zijn twee mannen stemmen. Waar herken ik die stem nou van??? Kom op Anne denk, denk, denk!!! David!!! Het is David's stem!! En die van een ander, hmmm die stem heb ik ook al wel eens eerder gehoord. Niet één van David's vrienden, die staan in mijn geheugen geprend. Ik hoor wel dat ze praten maar op de één of andere manier kan ik de woorden niet thuis brengen. Langzaam begint mijn lichaam te tintelen als een gek. Weet je wel dat gevoel als je been slaapt en als het dan wakker word. Wat gebeurd er met me!?! Ik hoor mijn ademhaling sneller gaan. Yes!! Ik kan weer normaal horen!!! Het enige positieve op dit moment. Mijn lichaam begint nu nog meer te tintelen. Bang probeer ik het tegen te gaan, maar het werkt niet. Niks lukt!! Mijn ademhaling word nu nog onregelmatiger en ik word ligt in mijn hoofd. Ik schrik me een hoedje als ik ineens iemand naast me voel. 'Wat is er aan de hand?!!!! Gaat alles wel goed?!!! Moet ze echt niet naar een ziekenhuis?!!' Roept David overstuur. 'Het komt wel goed Dave, wij hoeven toch ook nooit naar het ziekenhuis? En trouwens als dat gebeurd worden jullie opgepakt.' David onderbreekt hem. 'Maar wij, wij zijn jongens...' Owww, en wat bedoeld hij daar nou weer mee!!!!! 'David, ze hoefd niet naar het ziekenhuis.' Zegt de andere persoon nu wat harder. 'Waarom hebben ze dit gedaan?! Ze zijn nog nooit zo ver gegaan! Straks is ze dood!!!' Roept hij paniekerig. Ik voel hoe er een warme water druppel op me valt, en al snel volgen er meer. 'Stop met huilen, baby!!! Ze begint nu weer te leven maar waarschijnlijk is ze bang voor je want dit heet hyperventileren broertje, niet dood gaan. Je moet haar gewoon kalmeren.' Ow ik ben zeker bang voor David. Ik kan gewoon niet geloven dat hij dit heeft toegelaten! Was dit omdat ik hem liet stikken bij toneel? Want daar had ik alle rechten voor! David begint zachtjes lieve woordjes in mijn oren te fluisteren en op de één of andere manier word ik er rustig van. 'Naja ik ga maar weer want ze komt zo bij.' Zegt Jamie (David's broer) haastig. 'Nee blijf!! Wat nou als ze niet bijkomt!?! Jamie, blijf alsjeblieft...voor mij.' Zegt David smeekend. Ik voel de spanning die nu tussen de twee broers hangt. 'Sorry, ik kan het gewoon niet aan als ze tegen praat, ze lijkt op zoveel manieren zo veel op Jacob...' Zijn stem sloeg over bij het woord Jacob. 'Sorry.' En met die woorden stormd hij weg. Hard slaat hij de deur dicht.
Zachtjes hoor ik David huilen en ik voel de tranen op mijn arm vallen. Arme jongen... Fijn, nu voel ik me weer schuldig. Je bent ook schuldig Anne. Word wakker! Doe het voor David. Zie je dan niet hoe hard je hem kweld? Weer valt er een druppel op mijn arm. Hij heeft me in elkaar laten slaan, en nu zal hij er voor boeten ook. Poeehh, doe niet zo egoïstisch zeg. *************!!!! Wow, ik ken die scheld woorden niet eens!! David legt zijn hoofd op mijn buik en begint ietsje harder te huilen, meer paniekerig. 'Pleasseee Anne word alsjeblieft wakker, ik doe echt alles om je niet dood te laten gaan! Je geloofd me misschien niet maar ik vind je écht leuk.' Snikt hij. Die worden laten mijn lichaam zich voelen alsof het weer wilt leven. Hij vind me dus wel echt leuk. En ik heb hem laten zitten! Met veel moeite probeer ik mijn ogen open te doen maar ik heb weinig succes. Kom op Anne! Je kunt het! Doe het voor David! Weer probeer ik het. Het lukt!!! Wazig staar ik naar het plafond van de oude boomhut: David's boomhut. Hoe heeft hij me hier in gekregen? En hoe heeft hij me in hemelsnaam gevonden? Er geeft dus toch iemand om me! Er heeft dus toch nog iemand naar me gezocht! Nee, dumpsh*t. Natuurlijk niet. Zijn vrienden kwamen opscheppen over hoe goed ze jouw in elkaar hadden geslagen. Ow, ja. Hmm, ik vind die andere versie leuker. Mijn zicht is ondertussen al een stuk beter geworden, dus ga ik nu proberen ook mijn handen te bewegen. Een angstig gevoel bekruipt me. Wat nou als ik nooit meer wat kan bewegen?!? Oke rustig Anne, laten we het eerst proberen voor dat je deze conclusie trekt. David's hand voelt klam aan waardoor mijn hand nu ook nattig is. Jeezz, hij is echt in paniek zeg. Om mij.... Yes!!! Ik kan mijn vinger bewegen!! Het voelt alsof er een olifand van mijn rug afvalt. Ik was best wel bang dat ik nooit meer wat zou kunnen bewegen, dan zou mijn leven echt over zijn. Ik hou van sporten, het gevoel is gewoon onbeschrijvelijk geweldig. Na alles een beetje bewogen te hebben probeer ik voorzichtig te gaan zitten. Een David die op je ligt maakt dat niet echt makkelijker. Even duizeld het maar dan wordt alles al gauw weer normaal. Al doet mijn hoofd wel heel veel pijn. Veel tijd om bij te komen heb ik niet want David ,die eerst vol verbazing achteruit gedijnsd was, komt nu op me afgerend. Hij tilt me op alsof ik een princes ben en draait me wild in het rond. Zijn wangen glimmen in het ochtendlicht van de tranen. Wanneer hij me weer neer zet zak ik door mijn benen. David lijkt het echter niks te boeien want hij tilt me nu zo op dat ik tien centimeter boven de grond zweef. Hij kijkt me lachend aan en er stromen nog steeds tranen over zijn wangen. Maar volgensmij zijn deze van vreugde en opluchting. Dan drukt hij zijn zachte lippen op die van mij....
JE LEEST
Stay Strong
Teen Fiction*HERSCHRIJVENDE* Anne. Een stil maar ook zeer mooi meisje met een geheim. Een geheim dat ze strikt voor zichzelf houd. Zelfs als dit geheim haar dood kan betekenen... Dit verhaal speelt zich af vanuit Anne haar gedachten. Het werpt een blik...
