'Dave...' Zodra hij me aankijkt verdwijnen al mijn zorgen en ik laat mezelf in zijn opengehouden armen vallen. Één les zonder hem en ik miste hem al. 'Straks word ik nog zo'n hopeloos verliefde vriendin die niet eens een uurtje zonder haar vriendje kan.' Lach ik tegen zijn borstkas aan. 'Ik heb jou ook gemist hoor.' Lacht hij. Mijn mobiel zoemt en ik zie dat ik een snap van David heb. Hij heeft het stukje gefilmt van dat ik me omdraaide en glimlachend in zijn armen viel. Best schattig, alleen moet hij nou echt alles delen met iedereen? Hij plaatst een kusje in mijn nek. Aww. 'Vriendje?' Isaac's stem laat me schrikken waardoor ik naar achteren, tegen mijn kluisje die met een klap dicht slaat, val. Weg sfeer. Ik lach om mijn stommiteit. 'Jaa.' Glunder ik en ik trek Dave in een knuffel. 'Ik ben Isaac.' Stelt hij zich voor. 'David.' Reageerd hij kortaf. Ze geven elkaar geen eens een hand. Doen jongens dat niet? Jawel toch? 'Er zijn trouwens toch niet allemaal mooie meisjes op school. Help.' Zegt Isaac zachtjes. 'Hee Isaac, ik zie dat je mijn zusje ook al hebt ontmoet.' Isaac kijkt me met een blik vol medelijden aan en het laat me lachen vanbinnen. 'Anne, we gaan zo een cadeau kopen voor de gym leraar en aangezien jij hem wel mocht vroeg ik me af of je mee wilt?' Doet ze nu ook al aardig tegen me op school? Hmm, dit is nieuw. 'Je mag hem ook wel meenemen.' Met haar vinger trekt ze haar lip een stukje naar beneden en ze knikt met haar hoofd naar Isaac. Ze gaat met haar hand kort over zijn borst waarna ze heupwiegend weer weg loopt.
Isaac wacht tot het geklik van haar hakken weg is en begint dan met praten. 'Ze had het al eerder aan me gevraagd alleen ik wou niet, maar nu jij mee gaat wil ik best mee om je te beschermen tegen hààr.' Knipoogt hij. Dat hij dit durft waar Dave bij staat. 'Ik heb al iemand om me te beschermen.' Glimlach ik terwijl ik Dave's hand pak en hem omhoog hou. Dave glimlacht maar ik zie de woede in zijn ogen. 'Dan gaan we met zijn drieën.' Ik knik. Ik wil heel graag mee een cadeautje kopen voor hem namelijk. Hij is één van mij favoriete leraren. Aangezien niemand met mij samen wilde met gym was ik altijd alleen en dus gedwongen samen met hem te gaan. Niet dat dat erg was ofzo, maar zo hebben we dus een goede band gecreeërd. Hij is iets van twintig en héél goed in sporten. Maar dan ook écht heel goed.
Daar zijn we dan, Fenna, haar slaafjes, Isaac, ik en David. Leutig hoor. 'Anne, jij weet volgensmij wat het beste is om te geven.' Glimlacht Fenna. Ik heb haar al lang niet meer zien glimlachen naar mij in publiek. Misschien was ze te bang voor haar reputatie. 'Ja hij wilt al heel lang zo'n nieuwe voetbal die ze vanmiddag pas verkopen.' Het is eigenlijk net alsof het pas okay is om met me te praten als ik er een beetje fatsoenlijk uit zie. Net alsof ze zeggen dat als ik mezelf ben, wat amper make-up dragen inhoud, ik niet genoeg voorstel voor hun aandacht. Wat een leuke samenleving hebben we toch.
Fenna is al heel de tijd heel aardig en zelfs haar slaafjes geven me positieve aandacht. Af en toe flirt ze met Isaac en David. Volgensmij is dat haar ding. Ze flirt gewoon uit zichzelf. Dave geeft me een geërgerde blik wanneer Fenna hem om de hals vliegt, wat me laat lachen. Hij loopt naar me toe en geeft me een kusje. 'Help me.' Fluisterd hij. 'Je bent gewoon onweerstaanbaar.' Lach ik. 'Het is een vloek.' Zegt hij terwijl hij met zijn ogen rolt.
Ik kan me nog herrinneren dat Fenna en ik vroeger wel eens naar jongens zaten te kijken en dat ze dat vertelde dat ze het niet kon begrijpen dat ik met ze on kon gaan. "Het lijken wel losgeslage apen. Nee, ik ga nóóit een vriendje nemen, van mijn hele leven niet." Hah, dat is nu wel anders.
'Waar lach je om?' Vraagt Isaac ineens uit het niets. 'Binnen pretje.' Antwoord ik nog steeds lachend om de Fenna van vroeger. Toen waren we goede vriendinnen, toen kon ik samen met haar lachen.
De pauze en het tussenuur zijn inmiddels voorbij. Ik weet niet hoe, maar het is ze gelukt de bal te kopen. Hij was echt duur vanwege die handtekeningen van meneer Dekker zijn favoriete club. Shit, dat is waar ook. Ik heb al heel lang niet gegymt en ik ben in die tussentijd best wel gegroeid zegmaar... De outfit was al te klein. Met een diepe zucht sla ik mijn kluisje dicht. Misschien valt het nog wel mee, alleen ik vrees van niet. Isaac lacht om mijn "boze" kluisjes actie. Ik besluit het te negeren. Hoe ga ik gym doorkomen? Dat is waar ik me nu mee bezig moet houden. Zucht.
Ik ben me aan het omkleden en zoals ik al had verwacht is de outfit echt veel te klein. Het zit overal strak en mijn hempje laat een stuk buik zien. Hierdoor krijgt het net zo'n effect als bij Dave en Isaac alleen mijn six-pack is niet zo groot als die van hun. Gelukkig maar want ik wil er niet bij lopen als de hulk. Mijn broekje valt gelukkig nog wel over mijn kont heen. Ik moet gewoon niet te veel bewegen. Great Anne, niet veel bewegen met gym. Ja, dat gaat hem worden.
Ik heb een grijs lossig broekje aan met een wit hempje. Zucht, zucht, zucht en nog eens zucht. Ik voel me zo'n slet nu hè. Eerst dat shirtje vandaag al en nu dit. Waarom moeten deze dingen mij altijd overkomen?! Oke, fuck it. Mijn lichaam, mijn keuzes. Sletterig is mijn nieuwe style nietwaar? Help, ik wil niet. Fenna glimlacht naar me en het voelt nog steeds een beetje vreemd. We lopen samen naar de gymzaal. De andere mensen praten over me. Ze zeggen iets over "verandering" en "Anne". Dat is namelijk het enige wat ik kon opvatten uit het geroesemoes. Ik zie Fenna letterlijk haar hempje naar beneden trekken om vervolgens met haar billen naar achteren geforceerd naar de lereaar toe te lopen. 'Hij is zó lekker hè?' Hoor ik een slaafje van d'r zeggen. 'Ja, oh my gosh. Echt heel lekker.' Zegt de ander. Lekker? Hij is je leraar en iets van drie-en-twintig. Ik heb zo echt nog nooit naar hem gekeken. Hij is inderdaat niet lelijk, maar lekker? Nehh, ik vind het al raar om nog maar over na te denken.
'Hier meneer, voor u verjaardag. Ik dacht dat u dit vast wel leuk zou vinden.' Ze raakt met haar hand zijn arm aan. Zijn spieren spannen even aan en dan zet hij een stap opzij. 'Dankje Fenna.' Mompeld hij. 'Anne, jou heb ik al lang niet meer gezien!'
JE LEEST
Stay Strong
Teen Fiction*HERSCHRIJVENDE* Anne. Een stil maar ook zeer mooi meisje met een geheim. Een geheim dat ze strikt voor zichzelf houd. Zelfs als dit geheim haar dood kan betekenen... Dit verhaal speelt zich af vanuit Anne haar gedachten. Het werpt een blik...
