Hazan Vakti ■ ASKERİ KURGU

Bölüm 87 Part 2💎

ASKOLAR YORUM SINIRI KOYUYORUM AMA BİR KİŞİ 100 TANE HARF ATIP YORUM YAPMASIN LÜTFEN. ÇOK KÖTÜ DURUYOR BEN SİZE BÖLÜM YERİNE HARF YA DA UZUUN UZUN EMOJİ ATIYOR MUYUM? DÜN BU ŞEKİLDE YAZDIĞIM BÖLÜMDEN ÇIKIP NERDEYSE 300 YORUM SİLDİM VAKTİMİ ALIYOR.

Neyse teşekkür ederim😘

Yorumlarda vee instada buluşalım💙

Keyifli okumalar💐

                                      💎
    

 
Gönderen; Emir
Mesaj; Burcu ne alaka ya?

Gönderen; Emir
Mesaj; Çok konuşmuyorlar arada denk geliyorum ama Serdar sürekli tersiyor zaten huyunu biliyorsun bize neyse burcuyada o.

Gönderen; Emir
Mesaj; Pardon ona daha beter.

Gönderen; Emir
Mesaj; Sorun ne?

Gönderen; Hazan
Mesaj; Bugün denk geldi Serdar' la samimi olmaya çalıştı sinirlerimi bozdu

Gönderen; Emir
Mesaj; Yuh. Saçmalama kızım olmaz öyle şey. Burcu biraz rahat sadece ama dediğim gibi Serdar tersliyor sen rahat ol aralarında birşey yoktur

Gönderen; Hazan
Mesaj; Oha Emir saçmalama aralarında bir şey var demedim ondan sormadım.

Gönderen; Emir
Mesaj; Sana oha neden sordun o zaman? Burcuyu sordun söyledim işte saçma sapan şeyler düşünme sen hamilesin kafana takmış olma?

Gönderen; Hazan
Mesaj; Takmadım boşvr sadece bugun uyuz oldum

Dakikardır az evvel sonlanan konuşmayı okuyordum. Emir haklı ama ben de haklıydım, içim rahat etmemişti bir ara alaya gidip kendimi orada gösterektim. Bunu sadece Burcu için mi yapacaktım ya da bugünün silsilesi mi devam edecekti onu da bilmiyorum ama zaten epeydir gitmek istiyordum.
Doğrusu...
Yani aklım karışmıştı ve moralim bozuk olduğundan canım da çok yanıyordu. Çok uzun zamandır hissetmediğim bir duyguya bu gece kapılmak içler acısıydı, onu en son ne zaman böyle kıskanmıştım? Bir kadını ne zaman Serdar' a dokunurken görmüştüm ki? Aylardır aramızda böyle bir problem olmamıştı, hepsi bir yana yanıma da gelmemişti. Neden gelmemişti ki? Gelme dedim diye mi gelmemişti acaba? Başka zaman olsa anında damlardı sözümü dinleyesi mi tutmuştu?

Yataktan kalkıp şortlu takımımın üzerine geçirdiğim siyah bir hırkayla odadan çıktım, salonun lambası yanıyordu adımlarım bu yüzden önce salona gitmişti. Açık televizyonun kısık sesi bir haber pragramını duyuruyordu. Askerler, katiller, yorumcular her birini bir ekranda göz ucuyla gördükten sonra koltuğun ortasında öylece yayılmış Serdar' a baktım. Üzerine bakarsak ben gittiğimden beri, tahmin ediyorum ki bir saattir oturduğu yerden televizyon harici kalkmamıştı.

Beni görünce gözleri ışıldar gibi olmuştu, kabul ediyorum ki durumu da fark edilecek kadar hoştu ama içimdeki feveran durmuyordu. Gidişimi büyük bir sakinlikle izledi, tam önünde durup ona elimi uzattım, "Telefonunu ver." Sadece Burcu' yla olan konuşmalara bakacaktım, Serdar' dan değil Burcu' dan.
Serdar' ın kaşları çatıldı, benimki sirke satıyordu  "Hazan." Mimik oynatmadan parmaklarımı hadi der gibi kıpırdattım, "Telefonunu ver." Sadece ona bakacaktım, içim rahat değildi kocama yaklaşmasını kaldıramıyordum, ben en iyi bugün anlıyordum Serdar' ı.

Oturduğu yerde dikleştiği sırada hemen yanında duran telefonu gözüme çarpmıştı, "Vereyim ama bana mı güvenmiyorsun?" Ben kocama çok güveniyorum.
O öyle mi algıladı? Elini yanına koydu, hafif vurur gibi oldu. "Otur bence konuşalım. Ben senin güvenini mi kırdım?" Hayır, asla. Beni anlamıyor muydu? Ona ne söylemem gerektiğini de bilmiyordum ama böyle konuşması canımı yakmıştı. İşaret ettiği yere oturup "Sadece bakmak istiyorum." Dedim.