Dead Outside?

2. Bölüm

  Karşımda dikilen uzun boylu abiye ve uzak doğulu çocuğa bakıp hazırda bekliyordum.

"Kimsin sen?" Dedi adam silahını bana doğrultup. "Katerina. Yemin ederim kötü niyetim yok, sadece sığınabileceğim bir yer arıyorum"
"Burayı nasıl buldun?"
"Ben, rastgele yürüyordum. Ciddiyim" Tetikte bekliyordum, en ufak saldırgan harekette bıçağımı herifin boynuna saplayacaktım, ki bir sesi duyunca duraksadım.
"Rick, o zararsız"
"Tanışıyor musunuz?" Dedi asyalı çocuk.
"Az önce derede yıkanırken karşılaştık. Saldırgan değil"
"Peki madem"

  Acayip şekilde beni iyi karşılamışlardı. Genelde en az bir gece köpek gibi ulu orta yerde yatar sonra içeri kabul görürdüm. Daryl denen moruğun sayesinde içeriye girmeyi başarmıştım. Sanırım ona teşekkür etmem gerekiyordu.

  Hapishanenin içine girdik. Bir avuç insan burada hayatta kalmayı başarmış hatta bir bebek ve bir çocukları vardı. Uzun zamandır çocuk hatta bebek görmemiştim. İstemsiz bebeğe yaklaştım, tabii yaklaşmamla silah doğrultulması bir oldu.

"Afedersiniz." geri adım atıp, bana bakışlarını ceviren insanlara baktım. Yüzümü kapatan saçlarımı geriye atıp yüzümü daha görünür olmasını sağladım.

"Bu Katerina, bizimle kalacak, şimdilik. Daryl onun zararsız olduğunu söyledi. Yani endişe etmenize gerek yok, diye umuyorum"
"Evet elbette. Sizi koruyacağıma ve düzeninize çomak sokmayacağıma emin olabilirsiniz"

  Ben konuşamaya başlayana kadarki yüzümdeki o ciddi ifade onları korkutmuştu sanırım. Konuşmaya başlayınca bana karşı bakışları değişti. Yumuşadılar sanki.

  Sırayla hepsiyle tanıştım. Daryl ile tekrardan tanıştım. Tanışma faslından sonra merdivenlere oturup uzaktan insanları izledim. Hepsi bir şeyler yapıyor veya beraber sohbet ediyorlardı ve ben yine sessiz kalan kişiydim. Ama çok sessiz kalamadım, midemin gurultusu ile hepsi bana dönüp baktı. Utandım, midemin bu kadar şiddetli guruldayabildiğini unutmuştum.

  Kısa saçlı, narin kadın bana yaklaştı. Önümde durup bana hafifçe gülümsedi.

"Aç olmalısın."
"Evet, şu anda köpek maması bile verseniz yerim ama eğer çocuklar ve bebek için yemek yoksa sorun değil ben yemesem de olur"
"Merak etme, herkese yetecek yemek var. Sana bir şeyler getireyim ben"
"Merci"

  Kafamı merdivenin parmaklıklarına yaslayıp onları yine izlemeye başladım. Beth dedikleri kız bebeğe çok iyi bakıyordu. Carl da etrafta gezinip yapılacak bir şeylerin olup olmadığını sorup duruyordu ama bakışlari hep benim üzerimdeydi. Meraklı bir çocuk olduğu ortadaydı.  Maggie ve Glenn sevimli bir ikiliydi, sürekli birbirlerine destek oluyor ve Hershel dedikleri yaşlı adama bakıyorlardı. Sanırım adamın ayağını kuduza kaptırmış olacaklar ki, bir ayağı yoktu. Carol, bana yemek getirmek üzere giden kadın, gayet sevimliydi fakat zayif olduğu belliydi. Rick ve Daryl ise ekibin çetin cevizleri oldukları çok belliydi. İkisi de ekip için bir şeyler yapmaya hazırlardı. Oscar ve Axel iyi gibilerdi ama Axel'ın bakışları sinirimi bozuyordu.

  Gözlerimi kapatıp düşünürken hafifçe sırıttım. Eğer bunlar olmasaydı, şu anda doktora okuyan hatta belki ilişkisi olan birisi olacaktım. Belki evlilik arefesinde bile olabilirdim, kim bilir. Bir an önce evlenmek ve çocuk sahibi olmak istiyordum. Fakat böyle bir ortama çocuk doğurmak mantıklı değildi çünkü kendi can güvenliğim yokken onu bu berbat can güvenliği olmayan dünyaya bir canlı getiremezdim.

  Şu anda en çok sabahtan akşama kadar gezmeyi, geceleri de sabaha kadar partilemeyi veya satın aldığım video oyunlarını oynamayi özledim. Babamın yaptığı yemekleri, kedimin her sabah yüzümü yalayarak uyandırması, internet üzerinden insanlarla konuşmak ve datelere çıkmayı.

  Ayağa kalkıp hücrelerin dış kapısına yöneldim. Hava almam gerekiyordu ki gerçekliğe geri dönebileyim. Carol karşımdan geliyordu. Elimle iki yapıp geri geleceğimi gösterdikten sonra dışarı çıktım.

  Elimi cebime atıp sigara paketimi çıkarttım ve son dalı dudağıma koydum. Neredeyse bu olaylar başlayalı beridir sigara içiyordum. Elimle öteki cebimi yokladım, çakmak yoktu. Çakmağı düşürmüştüm sanırım içeride.  Geri döndüğümde arkamda dikilen Daryl'ı gördüm. Çakmağı bana uzattı.

"Teşekkürler"
"Hm..."

  Birkaç dakika konuşmadan öylece durduk. Sigaramı yakmış olduğum yerde dikilmiş uzaklara bakıyor, bir yandan da sigaramı içiyordum. Bir iki kez dumanı içime çektikten sonra sigarayı ona uzattım.

"Tanımadığın birisinden sigara içmeyi sever misin bilmem ama" cümlemi bitirmemi beklemeden sigaramı elimden aldı ve içine çekti o zehirli dumanı. Hafifçe sırıttım, ellerimi saçlarima götürüp saçlarımı karıştırdım. Bunu yapmayalı uzun zaman olmuştu ve hoşuma gitmişti bu.

"Hâlâ bu kaosta ruj mu süruyorsun?"
"Nemlendirici. Dudaklarım hassastır"
"Al" sigarayı geri bana uzattı. Elinden dalı aldım.
"Tadı mi geldi ağzına?" Kıkırdayıp dumanı muzip bir ifadeyle havaya üfeldim. Bir şey demedi. Çok sessizdi ve gerçekten onu merak ediyordum.

  Bir iki adım yaklaştım. Neredeyse aynı boydaydık. Yaklaşınca saçlarının arasına saklanan mavi gözlerini gördüm. Gerçekten etkileyici düzeyde gizemli ve çekici bir aurası olan bir adamdı.

"Hep sessiz misin?"
"Sen de hep konuşur musun?"
"Uzun zamandır konuşmuyordum. Senin gibi dostlarim olmadığı için"
"Buraya çok bağlanmamani öneririm."
"Beni kovuyor musunuz hemen? Ah bu iyi olmadı"
"Sana güvenirsek gitmene gerek kalmaz ama şu anlık gidicisin"
"Öyle olsun bakalım"

  Ayakta dikildiğim yere, bahçeye çıkış merdivenlerine oturdum. Daryl ayakta bana bakıyordu.

"Olayın ne? Yani geçmişin, gelecek planın?"
"Geçmişim geçmişte kaldı, gelecek palnım ise hayatta kalmak"
"Vay be. Çok etkileyici bir konuşma. Merak edersen benim geçmişimi, hiç çekinme gel sor olur mu?"

  Ayağa kalkıp elimdeki izmariti uzağa fırlattım. İçeri girip az önceki oturduğum yerime oturup yemeğimi yemeye başladım. Daryl hakkında düşünüyordum. Kimdi, neyin nesiydi, neden ona çekiliyordum? Halbuki Oscar, Daryl'a göre daha çekiciydi benim için ama Daryl'a karşı olan merakım Oscar'a, Rick'e karşı veya Glenn'e karşı yoktu.

  Elimdeki tenekeyi bir kenara koyup odama doğru ilerledim. Sonunda düzgün bir uyku uyumayı umuyordum ama Axel'ın bakışlarıni bedenimde hissettikçe huzursuzlanıyordum. Yine de uyumayı denedim.