17 කොටස

1.2K 161 17
                                    

"රසිඳු පාඩුවේ පිට්ටනිය අයිනේ තියන අඹ ගහ යටට වෙලා වාඩි වෙලා මල් හිනාවකුත් දාගෙන හිටියේ. මේ දවස් වල ශාන්ගෙන් එයාට දැනෙන වෙනස නිසා.

"මොකෝ නිකං උඹ පැණි හිනාවකුත් දාගෙන "

රසිඳු ගැස්සිලා ගියේ නෙත්මිගේ ටකරං කටහඬ නිසා.

"හේ හේ මම හිතන්නේ මට පුලුවං වෙයි ශාන්ව මං ගාවට ගන්න නේහගෙන් වෙන් කරලා"

වෙනදට ඒවගේ දේකට හිනා වෙලා මොනා හරි කියන නෙත්මිගේ හිනාව නිකන්ම නැති වෙලා ගියා.

"ඇයි උඹට මොකක් හරි අවුලක්ද?"

රසිඳු නෙත්මිගෙන් ඇහුවා.

"නේහා අක්කා මාර අහින්සක වගේම පට්ටම හොඳ කෙල්ලෙක් බං. උඹ ඔය කරන දේ එයාට සාධාරණයි කියලා උඹ හිතනවද?"

රසිඳු විනාඩි දෙකකට විතර නිශ්ශබ්ද උනා.

"මම දන්නවා මම කරන දේ නිසා නේහා අක්කට රිදෙනවා කියලා බං.ඒත් උඹ හිතෙනවද? එයා ගැන හිතේ නැති කොල්ලෙක් එක්ක ඉන්න එක එයාට සාධාරණයක් කියලා."

"හ්ම්ම් ඒකත් ඇත්ත.මෙතන උඹේ වැරැද්දකුත් නෑ.නේහා අක්කගේ වැරැද්දකුත් නෑ.අන්න අර පගයව තමා අල්ලලා උල තියන්න ඕන.එක හිතක් නෑ පරයට 🙄"

"බනින්න එපා බං ශාන්ට"

"යැයි තමා.අනේ නිකං පලයං රසිඳු යන්න.මම දැනටත් කියන්නේ ශාන් කවදා හරි උඹවයි නේහා අක්කවයි හදන්න බැරි තරමට කඩලා තමා නවතින්නේ.මම කිවුවයි කියලා මතක තියාගනිම්"

"හරි හරි උඹ නම් මහ වාතයක් බං. 🙄"

දෙන්නා කතා කර කර ඉන්න අස්සෙම නේහා කොහෙන්දෝ එතනට ආවේ නෙත්මිව දැකලා.

"ඒහ් කොහොමද දැං තුවාලේ"

නේහා එයාගේ අතේ තිබ්බ රතු ජම්බු ගෙඩි දෙක තුනක් නෙත්මිගේ අතට දෙන ගමං ඇහුවා.

"ආහ් ඒක අවුලක් නෑ අක්කී.ටිකක් රිදෙනවා."

"හ්ම්ම් හරි හරි මම යන්න ඕන "

"කෝ අක්කේ මට ජම්බු"

රසිඳු නේහගෙන් ඇහුවා.

"ඕන නම් ගහෙන් කඩාගන්න 😌"

නේහා එහෙම කියලා යන්න ගියා.

ප්‍රථම ප්‍රේමය ඔහු විය Sinhala BlDonde viven las historias. Descúbrelo ahora