Slave | Taekook

-18-

Jungkook'un, kolları arasında bayılmasının üzerinden birkaç saat geçmişti. Baygın haldeki çocuğu yıkayıp giydirdi ve yataklarına yatırdı Taehyung. Ancak neden hala uyanmadığını anlayamıyordu.

Yaşadıkları beraberlik sert ve yoğun olduğu için bir süre uyku hali yaşaması normal olsa da şimdiye çoktan uyanmış olması gerekmez miydi? Daha önce de bayılmıştı kollarında ancak o zaman gece olduğu için direkt uyuduklarından farkı anlayamıyordu. Fazla mı zorlamıştı onu? "Jungkook" yataktaki çocuğa doğru eğilip ismini seslendiğinde herhangi bir tepki alamadığında endişelenmeye başladı.

Elini çocuğun yanağına koymasıyla hissettiği sıcaklık karşısında korkuyla konuştu. "Jungkook sen yanıyorsun" Kapıya doğru koşup merdivenlerden aşağı bağırdı. "SUHEON" Hizmetli kadın koşarak merdivenleri tırmandı. "Buyrun efendim"

"Hemen doktoru çağırın çok acil olduğunu söyleyin"

"Tamam efendim doktor bey Felix'e bakmak için gelecekti zaten. Birkaç dakikaya burada olur"

"Gelir gelmez benim odama gönderin önce" Kadın onaylayıp merdivenlerden geldiği gibi hızla inerken Taehyung da koşarak Jungkook'un yanına döndü. Çocuğun yattığı tarafın yanına oturdu ve ellerini tuttu. Alnında terler birikmişti küçük olanın ve zaman zaman sayıklıyordu. "Anne" Taehyung çocuğun sözlerini duyduğunda kalbinde büyük bir ağırlık hissetti.

Çok mu sert davranmıştı, çok mu yakmıştı canını. "Taehyung" çocuk tekrar sayıkladığında adam şaşkınlıkla kalakaldı. İkinci kez kendi ismini duyuyordu çocuğun ağzından.  Sanki kölesi değil de sevgilisiymiş gibi... Gerçekten sevilmek istiyordu lakin Jungkook kaçarak kendisini sevmediğini kanıtlamıştı bir nevi. Daha sonrasında kendisine yakın davranması ve sanki ona çok değer veriyormuş gibi öpmesi de son nokta olmuştu Taehyung için.

Ona daha önce hiç zarar vermemişti, kırmamak incitmemek için elinden gelen her şeyi yapmıştı. Ama ne kadar iyi davranırsa davransın yetmemiş olmalı ki çocuk yine de kaçmıştı. "Taehyung" tekrar sayıkladığında daha fazla tutamadı gözyaşlarını adam. "Özür dilerim bebeğim burdayım, buradayım" tuttuğu elleri dudaklarına götürerek öptü. 

Kapı sertçe tıklandığında hemen içeri girmelerini emretti Taehyung. Doktor ve arkasından da Namjoon odaya girdiğinde bir terslik olduğunu hemen anlamıştı adam. Taehyung yaşlı gözlerle Namjoon'a doğru dönüp sayıklamaya başladı. "Benim yüzümden" yardımcısı hızlı adımlarla yürüyüp adamı oturduğu yerden kaldırdı. 

"Doktor Bey siz hastaya bakın lütfen" Namjoon doktora verdiği talimattan sonra Taehyung'u kendilerini kimsenin duyamayacağı bir köşeye yönlendirdi. Adam hala endişe ve panik içindeydi. "Sakin olun efendim, ne olduğunu anlatın lütfen" Taehyung Namjoon'un gözlerinin içine korkuyla baktı. "Benim yüzümden hasta oldu Namjoon zorladım onu" elleri yine yumruk şeklini almıştı. Kendini sıkmaya başladığı belliydi. 

"Tam olarak ne oldu anlatır mısınız efendim. Hadi anlatın bana, merak etmeyin iyi olacak. Doktor iyileştirecek onu" Taehyung kendini daha da sıkarken kol ve bacak kasları titremeye başlamıştı. Olduğu yerde salınıyordu. "B-ben uyandım. Sonra bir baktım beni öp-öpüyordu. İttim çünkü sevmedi beni istemedi. K-kaçtı benden." Çenesinin titremeye başlamasıyla konuşması bölündü.

"Sonra bana l-lütfen dedi. Beraber olduk. Ama çok zorladım Nam-namjoon. Çok yorgundu zaten. Kahvaltı yapmamıştı." Namjoon sıkıntılı bir nefes aldı. "B-ben böyle olsun istemedim. Öptü hep beni elimi tuttu. Taehyung dedi bana Namjoon, adımı bile söyledi." Taehyung daha fazla konuşamayarak gözyaşlarına boğulduğunda Namjoon adamı kollarından tutup alt kata indirdi. Salonda koltuğa oturttuğu efendisini bu halde görmeyeli çok uzun zaman olduğundan mıdır bilinmez Namjoon da her şeyi baştan yaşıyormuş gibi hissediyordu. Efendisinin bu halleri çok tanıdıktı.