Münzevi

8

"Abla bu Görkem Özer'in mallarını çalan adamlar var ya hani aradığımız." Devam etmesi için başımı salladım "o adamla yarın mahkememiz olan odam aynı kişi , Bora KANLI." Gözlerimi kapatıp durumu idrak etmeye çalıştım. Mahkememiz olması sorun değildi ama adamların mallarını çalmış olmamız sorundu.

"Bora KANLI mı? Benim en yakın arkadaşım . Yarın ki mahkemesi sizinle mi?"

Bora KANLI, Algın'ın arkadaşı mıydı ? Dünya sanki Algın'ın etrafında dönüyor gibiydi . Yanan evin mimarı oydu , babam evini taratmıştı , en yakın arkadaşı ile mahkememiz vardı ve yetmezmiş gibi iş birliği yapmamız gerekiyordu.

"Evet bizimle." Söylediğim cümle ile kahkaha attı, daha çok birisiyle dalga geçiyor gibiydi. "Salak adam mallarını size çaldırdı yani." Dalga geçtiği kişi Boraydı. 'Salak kadın çala çala bu adamın mı mallarını çaldınız' dedim içimden bunu daha kaç kere hatırlatacaktım kendime bilmiyorum.

"Peki ben size yardımcı olabilirim dünden bir minnettimiz de var zaten ama Borayı neden aradığınızı anlatın bende Borayı buraya çağırayım." Gerçekten ikna edebilir miydi? İnanmaktan başka çarem varmış gibi görünmüyordu Meteye ve Eliz'e baktığımda kafalarını salladılar.

"Görkem Özer bizim düşmanımız." Babam bizim düşmanımız. "Ona karşı planlarımız var" onunla bir oyunumuz var. "ama eli güçlü olduğu için bir yerde tıkanacağız muhtemelen." Ama tarih bu sefer kötüleri değil iyileri yazacak ve onun günün birinde kaybetmesi için elimden gelenin en fazlasını yapacağım. "Biz planlara başladık aslında araştırma esnasında çekindiği birileri olduğunu fark ettik. Kendi planına göre kendi limanını yapmayı düşünüyordu , bunun da tek sebebi mallarının çalınması olabilirdi. Malları çalan kişi de Boraymış."

Anlatmaya başladığımda , babamın adını her ne kadar ilk duyduğunda kasılsa da sonra keyiflenmişti . Keyifle gülümseyip telefonunu çıkardı ve birisi aradı derin bir nefes alıp biraz ona doğru eğildim duyabilmek için. O da bu çabamı fark ettiği için telenu hoparlöre verdi . "Efendim kardeşim." Bora telefomu açtığında Algın biraz daha keyiflendi. Gerçekten değer verdiği aşikârdı.

"Ne yapıyorsun kardeşim."

"Biraz işlerim var onları halletmeye çalışıyorum." Bora'nın da keyfi yerinde gibi geliyordu sesi

"Ne işin var. "

"Yarın mahkemem var amına koyayım kaç yıldır bu işlerle uğraşıyorum ilk defa malımı çalıp mahkemeye vereni gördüm." Üçümüz gülmemek için dudaklarınızı bastırsakta Algın sesli bir şekilde kahkaha attı.

"İyi PETRİCHOR kafeye gel , bu konuyu halledelim." Kafeyi biliyorlar mıydı?

"Nasıl olacak o iş?"

"Sen gel ben halledeceğim karşı taraf yanımda şu an da."

"Tamam geliyorum. Çok yakınlardayım zaten" Telefonu kapattıktan sonra biraz daha güldü. "Uzlaşacağınıza emin olabilirsiniz." Sesi güven veriyordu. "Daha önce bu kafeye geliyor muydunuz?" Direkt kafenin ismini vermesi ve Bora'nın da nerede diye sormamasını buraya geldiklerine yormuştum doğrudan.

"Evet eve çok yakın olduğu için arada geliyorduk , bu arada kafenin isminin anlamı ne?" Arkasında bir hareketlilik olunca gözüm o yöne doğru kaydı Aden masaya geliyordu. Sandalyesini de sürüklüyordu genç bir kız ama çocuklar kadar güzeldi. "Yağmurdan sonraki toprak kokusunun ismi." Kaşını kaldırdı ardından da anladığını belirtecek şekilde başını salladı.

Aden Meteyle Eliz'in arasına oturdu , siparişlerinizin hala gelmeyeşine sinirlenerek yerimden kalktım. "Eliz ve Mete ne içeceksiniz." Eliz "Portakal suyu diye mırıldandı telefonuyla ilgileniyordu kaşları çatıktı tek kaşımı kaldırıp ona baktığımda kendisi de bana döndü gözlerinde saf bir öfke vardı. Sorgulamadım , şimdilik. Meteye baktığımda "Sıcak çikolata" diye mırıldandı. Başımı sallayıp merdivenlere ilerledim kapının kenarına asmış oldukları havlulardan birisini alıp ayaklarımı kuruladım ve ayakkabımı giydim. Sürekli suya girdiğimiz için buraya minik havlular bırakmalarını istemiştim.