Münzevi

9

"Yok abi arasakta bulamazdık böylesini , daha da önümüze geçemezler vallahi. " Bora neşeyle konuşuyordu. Gülüp başımı omzuma düşürdüm. Kafamı hafif sağa yatırmamla Eliz'in arkasında birisini gördüm. Çokta tanıdık bir yüzdü benlik bir şey yoktu ama Eliz için pekte iyi olmayacaktı. "Eliz sakın arkanı dönme ama arkadan Poyraz var." Eliz alayla gülüp "Bu şakaları yemiyoruz artık ablacığım." İnanmıyordu. Keşke vaktinde çok fazla şaka yapmasaydım şu kıza. "Eliz yemin ederim ki arkanda." Yine inanmadı ama cevapta vermedi o sırada Poyraz çoktan masaya gelmişti.

"Merhaba rahatsız ediyorum ama biraz konuşabilir miyiz Eliz."

Eliz önce bana baktı sonra yutkundu , duyduğu sese inanamıyor gibi bir hali vardı . Başını yavaşça Poyraz dönderdiğinde yerinden kalktı. Yüzünü görmüyordum ama ilk başta özlemle baktığını düşünüyordum. Onu gerçekten sevdiğini sanıyordu tek uzun ilişkisi olduğu için. "Evet rahatsız ediyorsun , konuşacak bir şeyimiz kalmadı Poyraz."

'Aferin kızıma' diye geçirdim içimden. Annem olsa duygulanırdı bu sahneye , mutluluktan. Mete ve Aden hangi ara gelmişti bilmiyorum ama Mete Eliz'in yüzüne bakacak şekilde dururken Aden biraz daha geride duruyordu. "Biliyorum hatalar yaptım ama gel biraz konuşalım halledemeyeceğimiz bir şey yok , lütfen."

Biraz daha zorlasa ben bile inanırdım belki. Bir de bayıl Feriha , diye geçirdim içimden. Meteyle aynı anda göz devirmiştik. Eliz cevap vermeden saçını savurup tekrar oturdu sandalyesine , görmezden gelmek istiyordu anlaşılan.

"Sevgilim var dedin ama bence yok yalan söylüyorsun , sen benden başkasıyla yapamazsın biliyorum." Bu ne özgüven Poyrazcığım . Eliz'in böyle bir yalan söylediğini bilmiyorduk , muhtemelen artık ısrar etmesin ve peşini bıraksın diye öne sürdüğü bir yalandı. Eliz tam ağzını açmıştı ki "Ne demek senden başkasıyla yapamaz , gayette erkek arkadaşı var sen kimsin asıl?" Bora'nın bu hareketine gülümsemeden edemedim. Eliz minnetle Boraya bakıyordu.

"Sen misin sevgilisi?" Aşağılayarak konuşmuştu . Bence kendisinden çok daha iyi bir seçenekti . "Sende haklısın Poyraz , seninle kriterleri düşürünce senden daha iyi birisiyle sevgili olabileceğine ihtimal veremiyor oluşun çok normal." Alayla konuşmamla bana döndü gözleri . Poyrazın gözlerinde hırs ve öfkeden başka bir şey yoktu. Sevgi böyle bir şey olamazdı. Aşağılayıcı cümlemle bozulsa da sinirle güldü. "Bu adam mı benden daha iyi? Gerçekten tek yumrukta yıkarım." Bu söylediğine hepimiz sesli bir şekilde güldük Eliz de dahil.

"Denesene" Bora'nın keyfi git gide yerine geliyor gibiydi. Biraz bekledik ama hiç bir şey yoktu. "Sevgilim bizim seninle biraz işimiz vardı onları halledelim mi ?" Eliz'e yönelttiği soruya hepimiz şaşırsakta saniyesinde üstünü kapatmıştık. "Gidelim tabi bebeğim." Diyerek ayağa kalktı. Ah Eliz ah bebeğim senin şu oyunculuğun yok mu?

Bora elini uzatıp Eliz'in elini tuttu ve bir saniye bile Poyraza bakmadan ilerlediler . Poyraz duvara toslamıştı. Görünmezlikten gelmeye alışık olmayacak kadar ilgiyle büyütülmüş bir tek çocuktu. Biraz daha durdu , idrak etmesi biraz zaman alsa da yanımızdan sinirle gitti.

Bora ve Eliz gözden kaybolalı çok olmuştu. "Çok iyiydi bu arada" dedi Aden neşeyle . Gülümseyip başımı salladım. "Beklemiyordum bu arada böyle bir eylem." Algın'a baktığımda başını sallayıp beni onayladı. "Bende beklemiyordum inan ki."

Mete her ne kadar başlarda sinirli olsa da şuan keyifli görünüyordu. "Hak etti şerefsiz." Başımla Meteyi onaylayıp tabağıma biraz meyve ve çerez aldım. "Hadi bir şeyler yiyin de ağzınız tatlansın." Aden de masaya oturup tabağına bir şeyler kattı.

"Bugün kendini nasıl hissediyorsun Adencim?" Yüzü parlıyor gibiydi ya da ben öyle olmasını istiyordum bilmiyorum. "Çok çok daha iyiyim , istediğim zaman buraya gelip sandalye atıp oturabilir miyim?" Sesi gerçekten iyi geliyordu. "Tabi ki oturabilirsin ben haber ederim içeriye , istediğin zaman gel." Aden bir anlık Meteye baktı. "Ben Meteye söyledim o da birisine mesaj attı ama ben yine de sana da sorayım dedim."