Code Blue: Love (INTERSEX)

Finale Chapter

Dannielle Aleena Lee POV

Nang mamatay si Dad dahil sa heart attack. Hindi naging madali ang buhay namin, lalo na si Mommy na syang mag-isa na bumuhay saamin na tatlong mag-kakapatid. Gabi-gabi ko sya na nakikita at naririnig na umiiyak. At dahil dun mas lalo kong pinagbutihan ang pag-aaral ko at pinilit ko na hindi magbigay ng disappointment sa kanya.

Habang lumalaki ako. Tumayo ako na parang magulang sa mga kapatid ko dahil ako ang panganay. Palagi din wala ang mommy dahil nagwowork sya. Kaya ako na ang nag-aalaga sa dalawa kong kapatid na si Khione at Kaleb. Lumaki kaming tatlo na super closed sa  isat-isa at kahit mga secrets nila ay sinasabi nila saakin. Madalas akong ang umiintindi at nagpaubaya sa mga kapatid ko. Dahil sila ang mahalaga saakin. To the point na halos ibigay ko na ang lahat sa kanila kahit na wala ng matira saakin. Napako sa ganong sitwasyon. Kaya kahit na may magustuhan ako babae ay hindi ako nag-attemp na  manligaw dahil iniisip ko na makaka sagabal lang yun sa mga priorities ko.

Until ng bumalik si Céline sa Philippines. My first love. I fell in love with her though I was incapable of feeling things such as love...but minahal ko talaga sya. Nagpakita sya ng motibo at umamin na gusto nya ako. That's my chance kung tutuusin, but I don't know.. I pushed her away but I also pulled her close. Nagkaroon kami mutual relationship, nagsesex kami, nagde'date pero wala kaming commitment at naging okay na kami sa ganon.. but at some point. I want to love her but I can't...I'm not the one for her.

But then, Happy Chantel Choi came into my life like a fvking hurricane.
I first met her at Albany Thanks-giving Party. Hindi talaga sya nabigo na I'catched ang attention ko dahil she's loud and annoying. Kaya nung gabi ng Party nawawalan talaga ako ng gana. I hate her loud voice, her carelessness, ulti mong coat ko di nakaligtas sa kanya nang tapunan nya ako ng wine. The second time na nagkita kami, pina-police nya ako dahil kamuntikan ko daw sya mabunggo. I got my license suspended because of her. I can't able to drive for about a month. I was mad and disappointed because of her.

Until we started noticing each other nang ako ang humawak ng CBT-card nya for training sa Albany. I just found myself being drawn to her. She's charming. At kahit ang face nya unti-unti kong nakikita na ang ganda pala nya, attractive, kind and selfless...and so lovable.

Sinimulan kong maging mabait sa kanya, makinig sa mga sinasabi nya, intindihin sya at isang araw I find myself na inlove na ako sa kanya. My life changed. Lumambot ang matigas kong puso, palagi akong nakangiti sa tuwing nakikita ko sya. Nawawala ang stress at pagod ko sa tuwing kausap at kasama ko sya. She so extraordinary for me.

Sya ang meron ako ngayon na ayaw kong ibigay sa iba o kahit I'share. Kaya kahit alam ko na gusto din sya ng kapatid ko na si Kaleb ay pinagdamot ko sya. Dahil ang isang Chantel ay para saakin lang.

Kaya kong ibigay sa kanya ang lahat ng meron ako dahil mahal ko sya. She my life now.. that's how much I love her. I'm hopelessly, deeply inlove with her. I couldn't even compare it on how I loved Céline before and I will never let her go just like what I did to Céline.

Because...Chantel has become my life itself. My happiness, my weakness, my strength..she's my everything to me.

I can't believe na papakasalan ko na sya. At ngayon ay nakatitig ako sa maganda nyang mga mata. Even her smile is so fvking perfect. I can't wait to say 'Yes, I do', kaya kahit di pa tapos magsalita yung priest ay nasabi ko na ang 'yes, I do'.

"I'm sorry po.. carried away po.." I said habang napapakamot sa nape ko. Narinig ko ang mahinang chuckled ni Chantel kaya napangiti din ako.

"Sa totoo lang inis na inis talaga ako sayo nung una Dannielle." She chuckled, natawa tuloy yung mga tao. "Feeling ko sinasadya mo akong sundan para pahirapan sa training ko sa Albany. Kung saan-saan mo pa akong unit pinapapunta para mag assist, tingin mo ba nakatulong yun? Mas naguluhan lang ang utak ko. Kaya anino mo palang hindi ko na gusto."