My Memories of You

Kabanata 28

"GOOD MORNING, Elias!"

Hindi manlang lumingon si Elias kahit narinig na niya ang pag pasok ng babaeng nurse sa kanyang silid. Nasisiguro niyang may mga dala na naman itong mga gamot na ituturok sa kanya.

Hindi niya maiwasang mapabuntong hininga. Kailan ba matatapos ang gamutan niya? Gustong gusto na niyang makaalis sa apat na sulok ng silid ng hospital na iyon.

Ever since he woke up from being comatose for two years, nothing else happened to him but being locked in that room. He couldn't even go outside to get some fresh air because his body wasn't strong enough yet. His back was sore from lying in that bed for several years. He still needs someone to help him to even get up and sit down for a while because he will also rest immediately.

"How's your sleep? " Tanong ng nurse at lumapit sa kanya.

Doon niya lang tiningnan ang babae.

"Time to take your meds.."

Tumango siya at tiningnan itong may hawak na syringe na itinusok sa IV niya.

"Are you hungry? You want me to feed you?"

He shook his head a little even though he was struggling because of the cervical collar that was worn around his neck.

It is said that he had a car accident that caused him to take his life. His parents had to take him to US and expert doctors to make him better. After two years where only machines and things attached to his body were the only support for him to live, he woke up.

Nagising nga siya ngunit ninais nalang sana niyang mawala. Nagising siya sa isang lugar na hindi pamilyar sa kanya. Nagising siyang walang maalala kahit sariling katauhan niya. Apart from that, he was as if he was dead because he could not even move any part of his body.

Nagkaroon siya ng severe spinal fractures na kinailangan ng surgery,  leg fractures, at higit sa lahat, Nagkaroon siya ng severe head injury na dahilan ng pagkawala ng kanyang alaala.

Ngayon, tatlong buwan na ang nakakaraan simula ng magising siya, wala paring pagbabago sa kalagayan niya. Hanggang ngayon ay patuloy parin siyang inoobserbahan ng mga doktor. test doon, test dito, na sa totoo lang ay gusto na niyang sumuko. Aanhin niya pa ang buhay na ito kung wala manlang siyang maalala at nakaratay siya sa kamang iyon. Bukod sa cast na naroon sa kanyang leeg ay hindi niya pa magawang maigalaw ang kanyang mga binti. According to the doctors, he still needs to undergo rehabilitation or physical therapy to be able to walk again and that will take years.

Ilang buwan din siyang nanatili sa hospital matapos magising at nang maging maayos na ang lagay niya, pinauwi na siya ng mga doktor niya. Ngunit hindi parin natatapos doon ang gamutan niya dahil patuloy parin siya sa kanyang gamutan at mga therapies.

Nagpapasalamat siya ng labis sa kanyang mga magulang na hindi sumuko kahit siya na ang gustong sumuko. Naniwala parin ang mga itong mababalik siya sa dati. Na Makakapaglakad siyang muli at babalik ang kanyang alaala.

Ginawa rin naman niya ang lahat nang makakapagpagaling sa kanya. Sinunod niya lahat ng payo ng mga doktor at hindi siya tumigil sa pagpapa- therapy Hanggang sa tuluyan na nga siyang gumaling at makalakad.. pero ang alaala niya ... Hindi parin bumabalik.

Nurse Kaye is with him in everything he goes through. She inspired him not to give up. Kaye was one of those who persevered with him, took care of him, and was by his side at all times. Kaya hindi nagtagal ng mahulog ang loob niya dito.

"Do you want something to eat, Kira?"

Nakita niya ang pagkakatigil ng kanyang girlfriend dahil sa sinabi niya. nakagat niya ang pang ibabang labi dahil sa pagkakadulas.

Nasa kwarto niya sila ngayon at nagmo- movie marathon dahil kakaout lang nito sa hospital kung saan ito nakaduty-kung saan siya naconfine noon, at doon sa kanila magpapalipas ng gabi dahil day off din naman nito kinabukasan.

Nakasanayan na nilang magpalipas ng gabi sa bahay ng bawat isa dahil kahit noong ito pa ang kanyang personal nurse, natutulog na ito sa silid niya. May sariling kama lang.  at dahil parehong hindi naman mahigpit ang mga magulang nila sa ganoong set-up, wala naman iyong naging problema.

They have been dating for ten months and it has been three years since he woke up from the coma.

"I told you to stop calling me Kira, didn't I? " Kunot noong tanong nito. May galit sa boses nito.

Umalis ito sa pagkakahilig sa kanyang dibdib at dumeritso ng upo sa kanyang kama.

Napakamot siya sa noo at napangiwi.. He can't help it. Bigla nalang lumalabas sa kanyang bibig ang pangalang iyon. Noong una ay naisip niya na for short lang iyon sa pangalan nito kaya iyon ang nakagawian niyang tawag dito pero katagalan ay naiirita na ito kapag tinatawag niyang kira.

"Sorry I slipped. but babe, Your name is Kaye Ramirez. And everyone is calling you Kaye.. can't your boyfriend have his own endearment for you? "

" Bakit ba gustong gusto mo ang pangalang yan? Napakalayo sa pangalan ko."

" It's just that  ... Napakasarap banggitin ng pangalang Kira. Parang pamilyar na pamilyar saakin. Para bang madalas ko yung banggitin noon."

Tumagal ang titig nito sa kanya bago muling nagsalita.
" Are your memories coming back?"

" Hindi pa.. at hindi na sakin importante kung bumalik pa o hindi na. " Lumapit siya kay Kaye at masuyo itong niyakap mula sa likuran.
"Sayo ko lang gustong gumawa ng mga panibagong alaala.. "

Naramdaman niya ang pagbuntong hininga nito. Pagkuway pinagsalikop ang mga kamay nila.

"Will you be angry if I don't want you.. to call me Kira? I feel like.. you are referring to someone else. Not me.. "

" Of course, it's you. Ikaw Ang girlfriend ko. Ikaw ang mahal ko. At kapag binibigkas ko ang pangalang iyon, ikaw ang naiisip ko. "

" I'm not comfortable you calling me other names than mine. I dont want us to fight over this,please. Wag na nating pag usapan pa ito. Stop calling me that from now on.okay? "

Sumusukong tumango siya at marahan itong hinalikan sa pisngi.
" Alright , I'm sorry..I'll stop. I Love you,Okay?"

"I love you more than you know, Elias. I love you more than you know."

The Truth is, this past few months, he had been dreaming constantly. A woman with long black straight hair. Slender body. and when he sees her in his dreams, palagi itong nakatalikod. Minsan nakatagilid  at naaninag niya ang kalahati ng mukha nito pero kapag nagigising na siya, hindi na niya maalala. He had never seen her whole face. Sometimes he hugs her, sometimes she sleeps next to him and sometimes they both laugh together. He looks so happy and madly in love with her.

In his dream, He calls her but when he wakes up he forgets her name. And every time he wakes up, his chest is pounding so hard and Kaye immediately comes to his mind. Kaya naisip niya na si Kaye ang babae sa panaginip niya at wala ng iba. She is his girlfriend, the one he loves and she is the one he always wants to be with.