5. Bölüm

746 67 82
                                    


Takemichi derin bir nefes aldı ve sonuncu kıyafeti de dolaba yerleştirdi. Eve sonunda yerleşebilmişlerdi.

"Anne bu ev bi harika!"
Maichirou merdivenlerden koşarak inmişti. Maichirou ve Kaichirou üst katta yerleşmişlerdi. Tenka ve Takemichi ise alt kataydılar. Tenka, Takemichi ile uyumayı tercih ediyordu tabi.

Takemichi de bundan şikayetçi değildi. O daha küçüktü nasıl olsa. Takemichi saate baktı. Eşyaları buraya getirmek uzun sürmüştü. Bir gün içinde taşınmışlardı. En azından otelden fazladan verdikleri parayı alabilmişti Takemichi.

Bar a gitmesi gerekiyordu. İşinin ilk günü geç kalmak kabalık olurdu.

"Ben işe gideceğim."

"Bu saatte mi?"
Diye sordu Kaichirou tek kaşını kaldırarak inmişti merdivenlerden. Takemichi ise gülümsedi.

"Evet bu saatte. Benj beklemeyin ve yatın. Canınız bir şey isterse diye para bıraktım otomatlardan alabilirsiniz markete gitmenize gerek yok."

"Bahçede oynayabilir miyiz anne?"

Tenka nın sorusu ile Takemichi düşündü. Bahçenin duvarları vardı ve yüksekti. Bi binadan bakilmadığı sürece onları kimse göremezdi ve birisi o duvarın üstünden de atalayamazdı.

"Oynayabilirsiniz."

Tenka sevinçle ellerini çırptı. Takemichi ayakkabını giydi ve evden çıkmadan önce çocuklarına el salladı. Çocukları da ona el sallayınca evden çıktı.

Koşarak iş yerine yetişmeye çalıştı. Saat 21:48 di orası saat 22:00 da açılacaktı. Takemichi koşarak giderse kesinlikle zamanında varırdı.

Sokaklardan dönerken çarpıştığı birisi ile hemen durdu eşyaları düşeren kişinin eşyalarını topladı. Kedi maması, kedi kumu, köpek maması vb. Eşyalar vardı.

"Özür dilerim! Kusura bakmayın benim hatam önüme bakmıyordum!"

Takemichi eşyaları topladı ve hızlıca adamın eline tutuşturup geri koşmaya başladı. Geç kalırsa kesinlikle iyi olmazdı.

Takemichi en sonunda varmıştı. Derin  nefesler alıp veriyordu kendine gelmek amacıyla. İçeri girdi ve telefonuna baktı. Saat 21:56 dı.

"Ah seni yeni çalışan olmasın! Ben David saicheki memnun oldum."

Takemichi ondan uzun olan gence gülümsedi ve uzattığı eli tuttu. David de ona gülümsemişti.

"Ben Takemichi. Bende memnun oldum."

"İyi anlaşalım Hanagaki! Şimdi arka odada soyunma odası var. Beyaz gömlek ve pantolon var birde siyah önlük onları giymem gerekiyor."

"Teşekkür ederim saicheki!"

"David diyebilirsin."

Takemichi başını salladı ve bar ın arka soyunma odasına geçti. Beyaz gömleği ve fazlasıyla dar olan pantolonu giydi. Çok dardı ve hatlarını ortaya çıkarmıştır. Takemichi aynada döndü ve kalçasına baktı. Derin bir iç çekti ve gömlek ile o tarafı kapattı. Kalçası zaten dolgun olması yetmiyormuş gibi birde dar bir pantolon verilmişti.

Üstüne ise siyah önlüğünü giydi ve arkadan bağlayıp David in yanına geldi. David ise Takemichi yi süzmüş ve gülümsemişti.

"Çok iyi oldun Hanagaki."

"Lütfen sus David!"

David kıkırdamıştı. Bir süre sonra bar a fazlasıyla müşteri gelmeye başlamıştı. Takemichi barmen e yardım ediyordu. Bazı alkolleri karıştırıp ikram ediyordu. Gerçekten iyi bir çalışandı.

Takemichi çıkış saatini düşündü. Saat 3:30 a kadar burdaydı. Umarım çocukları onu beklemezdi. Takemichi buradan alacağı haftalık 200 doları düşündü. Pek bir şeye yetmezdi. Her gün aynı yemeğe yetebilirdi tabi ama Takemichi buna asla razı olamazdı. Kendisi her gün aynı yemeği yerdi ama çocuklarına asla yedirtmezdi.

Onlar daha küçüktü beslenmeye ihtiyaçları vardı. Onlar için gelmemişmiydi zaten Japonya ya? Elinde olsa Amerika dan asla ayrılmazdı. Çünkü Japonya ona korkunç şeyler yaşatmıştı.

Korkunç şeyler olarak yaşattığı dört örnek vardı.

1- Manjirou.
2- Kaichirou
3- Maichirou
4- Tenka

Ama Takemichi çocuklarını korkunç bir şey olarak görmüyordu, göremezdi zaten. Çocukları sayesinde yaşıyordu. İlk zamanları hatırladı. Maichirou nun zayıflıktan hastaneye kaldırıldığı zamanı. O zaman Maichirouz doktorlar tarafından ölecek denmişti. Takemichi buna dayanamamıştı ve Kaichirou da alıp denize gidiyordu orada kendini ve Kaichirou yu boğmak üzereydi.

Kaichirou ve Maichirou iki yaşındaydı o zaman. Kaichirou nun Takemichi ye sımsıkı sarılışını hatırladı. Her yürüyüşünde gözünden akan yaşları hatırladı ama sonra ise birinin onu çektiğini hatırladı.

Sarı kısa saçlarıyla Manjirou onu çekmişti kendine.

Flacback

"SEN NE YAPIYORSUN?!"

"BIRAK BENİ SANO!"

"BIRAKAYIM DA KENDİNİ VE BU ÇOCUĞU ÖLDÜR DEĞİL Mİ?!"

Takemichi o an aklına gelmişti. Kaichirou nun yüzünü omzuna iyice bastırdı. Manjirou hiç birşeyi bilmiyordu.

Halada bilmiyordu...

Manjirou o gün Takemichi yi ordan kurtarmıştı doğruydu ama sonradan Takemichi ye tecavüz etmiş ve siktir olup gitmişti.

Takemichi çevredeki bütün eczanelere Kaichirou kucağında gitmişti. Ne kadar hap içtiğini kendisi bile bilmiyordu ama işe yaramamıştı işte.

Takemichi o günden sonra çok çabaladı. Bir sürü işe girdi. Maichirou en sonunda sağlığına kavuşmuştu tabi. Bir süre sonra Tenka gelmişti. Diğer iki çocuğunun aksine Tenka o kadar çok Manjirou ya benziyordu ki. Takemichi ağlamak istedi.

Takemichi unutmadığı çok şey vardı. Unutmayacaktı da...

Flacback end

••••••

OFF KİTAO İCİN AKLİMDA COK GUZEL KAOS FİKİRLERİ VAR COK GUZEL ŞEREFSİZLİKLER PİÇLİKLER YAPACAĞIM NASİL DA SİKİCEM GÖRECEKSİNİZ

FreakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin