Freak

33. Bölüm

12 gün geçmişti. Takemichi bu 12 gün boyunca her gün deliğine krem sürmüştü. Saat 1:12 geçiyordu. Manjirou nun odasına girip kendine uygun olan kıyafetleri giymişti.

Üzerinde siyah kapşonlu bir swet altında da siyah bol bir eşofman giymişti.

Odasından çıktı ve sessiz olmaya özen göstererek çocuklarının odasına girdi. Deliğine sürdüğü krem sayesinde normal bir şekilde yürüyebiliyordu. Koşma konusunda biraz sıkıntı çekiyordu tabi ama.

Takemichi çocuklarının odasına girdi ve saçlarını okşayıp fısıldadı.

"Kai, Mai oğlum kalkın."

Maichirou doğruldu ve Takemichi ye anlamaz gözlerle baktı. Uyku sersemi olduğu için gözünü dahi zor açıyordu. Kaichirou da kalkmıştı.

"Kurtuluyoruz burdan."

Maichirou nun gözleri anında açılmış sevinçle güldü ayağa kalktı ve Takemichi nun kucağına atladı. Takemichi oğlunu tutmuş ve yanaklarını öpmüştü.

Kaichirou da gülümsemişti. Takemichi onun da yanağını öptü. Kaichirou da yataktan kalktı. Takemichi de Maichirou yu yere koydu ve Tenka yı kucağına aldı.

"Hadi gidelim buradan."

Takemichi aşağı inmişti. Kaichirou ve Maichirou ses çıkarmamaya özen gösteriyorlardı. Takemichi kapıdan çıkarlara fazla ses çıkaracağını bildiği için mutfağa doğru yöneldi.

"Çok bir mesafe yok atlarsak bir şey olmaz."

Kaichirou ve Maichirou başıyla onayladı. Takemichi pencereyi açtı ve aşağı baktı. Tenka gözlerini avuştura avuştura uyanmıştı.

"Güzel kızım benim. Ses çıkarma tamam mı? Korkma buradan gidiyoruz sadece."

Tenka gidiyoruz lafını duyunca gülümsemişti. Burda ne kadar sevdiği insanlarda olsa annesinin acı çekişine o da şahit olmuştu nasıl olsa değil mi?

Takemichi aşağı atladı ve dizlerinin üstünde durdu. Tenka yı yere bıraktı ve kollarını çocuklarına açıp gülümsedi. Maichirou hiç tereddüt etmeden Takemichi nin kucağına atladı.

Takemichi Maichirou yu tutmuş ve anını öpüp yere indirmişti. Ellerini yeniden yukarı doğru tuttu ve Kaichirou ya baktı.

Kaichirou ise biraz tereddüt etti ve yere baktı sonrada Takemichi nin gülüşüne baktı. Kaichirou da aşağı atladı Takemichi, Kaichirou da tutmuş ve anından öpüp yere indirdi.

"Hadi gidiyoruz."

Takemichi, Tenka yı yeniden kucağına aldı ve yürümeye başladılar. Binanın etrafı güvenlikle dolu olduğu için ormana çıkan yoldan gidiyorlardı. Biraz geçte olsa şehir e varacaklardı.

Şehire vardıkları gibi Takemichi nin yapabileceği tek şey eski evine gidip gerekli olan bazı şeyleri alacaktı. Gerekli olan tek şey paraydı. Parayı alırsa Japonya dan giderlerdi. İngiltere'ye yada İsviçreye gidebilirler di.

"Çocuklar üzgünüm sizi yoruyorum farkındayım ama sabah kaçamazdık."

"Farkındayız anne. Yorulsak bile mutluyuz."
Demişti Kaichirou. Takemichi gülümsedi ve sol tarafında yürüyen Kaichirou ya çevirdi kafasını.

"Sanzu, Rindou ve Ran ı seviyorsunuz sanıyordum."

"Seviyoruz."
Bu sefer konuşan Maichirouydu. Takemichi kafasını bu sefer sağ tarafa Maichirou ya çevirdi.

"İzana da sevdiklerimizin arasında."

"Vay! İzana yı sevdiğini bilmiyordum Mai."

"İzana sevilmeyecek birisi değil."

"O zaman ordan kaçtığımız için neden bu kadar mutlusunuz bakalım?"

"Annemizin bir daha acı çekişine şahit olmayacağımız için mutluyuz."

Takemichi bir şey demedi sustu ve yutkundu. Hayatı ellerinden alınmıştı. Bu yüzden o da yeni bir hayat kuracaktı.

Şehrin ışıklarını gördüğünde gülümsedi.

Acı bitmişti.

••••••••••••••••