Freak

47. Bölüm

Rindou, Maichirou nun yanına koştu ve Maichirou nun bileklerini tutup Maichirou nun ellerini, Maichirou nun yüzünden çekti.

"Sakin ol."

Maichirou ise Rindou yu tanımıyormuş gibiydi. Çevresindeki hiçbir şeyi idrak edemiyordu. Ne olduğunu anlamıyordu. 

"MANJİROU YETER ÇOCUKLARI KORKUTUYORSUN!"

Manjirou ise hiçbir şeyi umursamıyordu. Ne Rindou nun ona bağırışını umursuyordu sadece Kazumi nin Takemichi nin belini tutan eline bakıyordu. Takemichi kendini ne kadar Kazumi den uzaklaştırmaya çalışsa da Kazumi daha çok çekiyordu Takemichi yi kendine.

Manjirou silahı Kaichirou ya çevirince herkesin nefesi kesilmişti. Takemichi korkuyla Manjirou ya baktı ve bütün gücüyle Kazumi yi itip oğlunun yanına koştu.

İki dizinin üstüne çöküp oğluna sardı kollarını. Siper etmişti kendini.

"Sen, sen cidden canavarsın."

Kazumi belindeki silahı çıkarttı ve Manjirou ya doğrulttu. Rindou, Maichirou nun kafasını göğüsüne gömmüştü. Bu görüntüyü izlemesine müsade edemezdi.

"M- Mikey kendine gel! Çocuklar var burda."

"Biz çocuk bakıcısımıyız Sanzu? Neden bir çocuğu umursayalım?"

İzana dayanamayıp Manjirou nun yüzüne bir yumruk attı. Manjirou, gözlerini İzana ya çevirdiğinde damarlarının belli olduğunu gördü dişlerini sıkmıştı, boynundaki ve ellerindeki damarlar belirginleşmişti. Sinirden titriyordu.

"Neden bir bir çocuğu umursayalım neden mi?! ONLAR SENİN ÇOCUĞUN O YÜZDEN UMURSUYORUZ ŞEREF YOKSUNU! KENDİNE GEL ARTIK! ÇOCUKLARA BAK AMINA KOYİM TİTRİYORLAR LAN! MAİCHİROU DENEN ÇOCUK ORDA KRİZ GEÇİRDİ! KAİCHİROU İSE SİLAH ONA ÇEVRİLDİĞİNDE O KADAR KORKTU Kİ TEPKİ BİLE VEREMEDİ SADECE SİLAHA BAKTI! SEN NASIL BÖYLE BİR İNSAN OLDUN AMINA KOYİM?!

"Sana nasıl bir insan olduğumu göstereyim İzana."

Manjirou hiç düşünmedim ve silahı İzana ya doğrulttu. Gözlerini kapattı.

Ve silah sesi odada yankılandı.

°°°°°°°

İzana hissetmemişti. Gözlerini açtığında önünde Kakuchou vardı. Yere baktı ve kanların aktığını gördü.

"Ka- kaku?"

Kakuchou kafasını İzana ya çevirdi ve gülümsedi. Kendini İzana nın kollarına bıraktı. Kakuchou, İzana nın kollarına düşmüştü.

"İ- İzana her zaman söylemek istedim. Sen benden başka herkesi görürken bi beni göremedin. Sana olan sevgimi herkes anlarken bir sen anlayamadın. Seni seviyorum."

"KES SESİNİ SAKIN ÖLME! ÖLME DEDİM SANA TAMAM MI! BU BİR İSTEK DEĞİL BİR EMİR! KRALIN SANA BUNU SÖYLÜYOR! KRAL NE DERSE ŞÖVALYE ONU YAPACAK ANLIYOR MUSUN?!"

İzana titremeye başladı. Gözlerinden yaşlar akıyor bağırıyordu. Bonten üyeleri Manjirou korkuyla bakıyordu. Takemichi ne yapacağını bilmiyordu. İşler çok karışmıştı. Silahı alıp kafasına sıkmamak için kendini zor durduruyordu.

İzana elini Kakuchou nun boynuna götürdü ve nabzına baktı. Artık ses gelmiyordu. Kakuchou nun açık gözlerini kapattıp dudaklarını Kakuchou nun anına götürdü.

"Kral şövalyesiz ne yapar ki koskoca şatoda?"
İzana cebindeki silahı çıkarttı ve kafasına dayadı.

"İZANA- KUN YAPMA! LÜTFEN YAPMA!"

Takemichi gözünden akan yaşlarla kafasını İzana ya çevirmiş yalvarıyordu. İzana ise Takemichi ye gülümsedi.

"Unutma Hanagaki. Kral şövalyesiz bir hiçtir."

Silah sesleri yeniden odada yankılandı.

••••••••••••

Evet arkadaşlar orospu çocukluğu yaparsam çok fena yaparım dedim yaptım.