Freak

7. Bölüm

Kaichirou, Maichirou ve Tenka salona gitmişlerdi. Baji, Chifuyu, Kazutora ve Takemichi ise hala mutfaktaydı.

"Anlatacak mısın?"
Baji nin meraklı sorusu ile Takemichi derin bir nefes aldı.

Flacback

Takemichi şok olmuştu elindeki çubuğa bakarken yutkundu. Pozitif diyordu. Takemichi bunu Manjirou ya nasıl söyleyebilirdi ki? Söyleyemezdi bunu zaten! Çünkü Manjirou ortalıkta yoktu.

Manjirou kontou manji nin lideriydi. Draken in ne halde olduğu bile belli değildi. Asla onu bulamazdı. Bulsa bile ilişkileri çoktan bitmişti ona ne diyecekti? Manjirou nun gözü kan ve nefret ile bürünmüşken ona ne diyebilirdi ki?

Takemichi gözünden akan yaşlara engel olamadı ve bağırarak ağlamaya başladı.

"Takemichi! Oğlum iyi misin?!"

Takemichi nin annesi odaya öyle bir hızla girip oğluna sarılmıştı ki. Takemichi de kollarını annesine doladı. Takemichi nin annesi oğlunun elindeki hamilelik çubuğuna baktı. Sonra ise pozitif gösteren kısma baktı.

"Ne...?"

"Ö- özür dilerim!"

"Şhhhh. Tamam geçti. Anlat annene oğlum."

"A- anne ben bir hata yaptım çok büyük bir hata! Altından kalkamıyorum çok yanlış yaptım!"

"Beraber altından kalkarız benim güzel oğlum. Anneler ne içindir?"

Takemichi kendini tutamadı ve hıçkırarak ağlamaya başladı. Takemichi nin annesinin de gözleri doluydu.

••••••••

Evet kürtaj için bi hastaneye gelmişlerdi. Takemichi nin annesi oğlunun elini tuttu. Takemichi ye destek olmak istermişcesine.

"Oğlum emin misin?"

"De- değilim anne. Katil gibi hissediyorum."

"Senin için ne doğru geliyor söylesene."

"Be- ben bilmiyorum! Doğruyu yanlışı ayırt edemiyorum!"

Takemichi nin annesi oğluna şefkatle gülümsedi ve hastanenin içine girmesine engel oldu. Geldikleri yoldan geri yürümeye başladı.

"Anne. Kürtaj yapmayacak mıyız?"

"Vicdanın rahat edebilir mi?"

Takemichi sessiz kaldı. Biliyordu vicdanının rahat edemeyeceğini. Bunun farkındaydı.

••••••

2 sene geçmişti. Şuan Takemichi nin kucağında Maichirou vardı. Elini tutan kişi de Kaichirou du. Takemichi ve Kaichirou mezar taşına bakıyorlardı. Takemichi nin annesinin mezar taşına...

Maichirou ise çok zayıftı. Takemichi nin kucağında yorgun düşmüş ve uyuya kalmıştı. Takemichi ağlamamaya çalıştı güçlü durmak zorundaydı. Bunu yapması gerekti. Çocukları için.

••••••••

Takemichi kucağında Kaichirou ile birlikte denize doğru yürüdü. Kaichirou ayaklarını Takemichi nin beline sarmıştı. Minik elleriyle de Takemichi nin tişörtünü sıkı sıkı tutuyordu.

Takemichi her adım attığında gözünden bir yaş düşüyordu. Artık yaşamanın bir anlamı yoktu.

Annesi ölmüştü. Oğlu Maichirou ölüm döşeğindeydi. Zayıflıktan ölecekti. Doktorların tek söylediği, Takemichi nin her gün duyduğu lanet söz değil miydi bu?"

Deniz Takemichi nin dizine kadar geliyordu. Hava buz gibiydi ama Takemichi nin umrunda bile değildi. Takemichi yürümeye devam ederken birisi onun kolundan tutmuştu.

Manjirou?

SEN NE YAPIYORSUN?!"

"BIRAK BENİ SANO!"

"BIRAKAYIM DA KENDİNİ VE BU ÇOCUĞU ÖLDÜR DEĞİL Mİ?!"

Takemichi o an aklına gelmişti. Kaichirou nun yüzünü omzuna iyice bastırdı. Manjirou hiç birşeyi bilmiyordu.

Manjirou, Takemichi nin kolundan sert bir şekilde tuttu ve onu denizden çıkardı. Takemichi oğluna iyice sarılmıştı.

"Sen delirdin mi?! Kendini ve bir çocuğu öldürecek kadar kafayımı yedin Takemichi?!"

Takemichi, Manjirou nun ilk defa ona Takemichi dediğini biliyordu ama artık ne Manjirou nede diğerleri umrunda bile değildi. Ölmek istiyordu sadece. Biraz huzur istiyordu. Bunu bile çok görüyorlardı.

"Manjirou bunu bana en son söyleyecek insan bile değilsin sen?! Kaç kişiyi öldürdün bunu biliyoruz! Kısacası bana hayat dersi verme! Hayat dersine ihtiyacım yok özellikle senin öğretmenim olmana hiç ihtiyacım yok!"

Manjirou sadece göz devirdi ve Takemichi nin kolundan tutup onu arabanın oraya sürüklemeye başladı. Takemichi kaçmak için çırpınsada bu fazla bir şeye etki etmiyordu çünkü kucağında olan Kaichirou ya dikkat etmeye ve onu korkutmamaya çalışıyordu.

Manjirou en sonunda Takemichi yi arabasına bindirmişti. Takemichi çıkmak için ne kadar debelensede Manjirou onu kapana kıstırmıştı.

"Bırak beni Manjirou!"

"Kendine gel Takemichi?!"

•••••••

Takemichi gözünden düşen yaşa tepki vermiyordu. Yatakta çıplak yan bir şekilde yatıyordu. Artık onun için her şey anlamsızdı.

Manjirou ona dün gece bir kere daha sahip olmuştu. Takemichi komidinin üzerinde gördüğü para ile siniri tavan yapmıştı.

Tecavüz ettiği yetmiyor gibi ona fahişe muamelesi yapmıştı. Kaichirou diğer odadaydı. Dün akşam onu eğlendirmek için bir kaç kişi gizlice dışarıya götürmüştü. Manjirou o zaman gelmişti. Sabah ise Kaichirou yu kucağında bir koruma getirmişti. Uyuya kalmıştı çünkü.

Takemichi hıçkırarak ağlamaya başladı. Artık dayanamıyordu yorulmuştu.

Flacback end

•••••••••

Geçmişini de ogrendiginize göre artik her şey tamamdır. Asıl hikayeye geçebiliriz.