Manjirou, Takemichi yi cezalandırmıştı. Manjirou resmen Takemichi nin hayatını berbat etmeye yeminli gibiydi.
Papa kitabı gibidir ama komik değildir.
Olumsuz her şey burdadır.
Hanma ve Kisaki şuan iki ayrı yatakta bilinçleri kapalı bir şekildeydiler.
Takemichi ise neden odada olduğunu bilmiyordu ama çocukları yanındaydı o yüzden mutluydu.
Kucağında Tenka vardı. Sol tarafında Maichirou gülerek bir şeyler anlatıyordu. Kaichirou ise ikizinin anlattıklarına kıkırdıyordu. Tenka da gülümsüyordu.
"Anne burası çok sıkıcı! Ne zaman burdan gideceğiz?!" Maichirou söylenerek konuşmuştu. Takemichi ise derin bir iç çekip nefretle Manjirou ya baktı.
Takemichi biliyordu. Çocuklarında o gözlerin var olduğunu biliyordu. Karanlık dürtü onlarda daha fena vardı. Ek olarak Maichirou sinirlerine hakim olamıyordu. Sinir hastalığı olduğunu düşünüyordu Takemichi. Çünkü kendine zarar veriyordu. Ek olarak panik atakta vardı oğlunda.
Kisaki yavaş yavaş gözlerini açtığında olduğu yerde doğruldu ve şokla etrafına baktı. Maichirou onun uyanık olduğunu gördüğünde gülümsedi ve ona el salladı.
"SENİ KÜÇÜK PİÇ-"
"SEN KİMİN ÇOCUĞUMA PİÇ DİYORSUN?!"
Takemichi, Tenka yı koltuğa bıraktı ve Kisaki nin üzerine yürüdü.
Manjirou, Sanzu ya yaklaştı ve kulağına fısıldadı.
"Kakuchou ya söyle çocukları odadan çıkarsın bende Takemichy i çıkaracağım. Sende o sırada Hanma dan ve Kisaki den kurtul. Odadakiler itiraz ederse Mikey ın emri dersin." Sanzu nün yüzüne korkunç bir sırıtma yerleşti ve başıyla onayladı.
•••••••
Takemichi zar zor yerden kalktı ve Manjirou ya baktı.
"Senden daha ne kadar nefret edebilirim artık bilemiyorum."
Takemichi ayağa kalktığında Manjirou, Takemichi yi yatağa itti. Takemichi sinirle bağıracakken Manjirou kumandanın düğmesine bastı. Ayarı sona getirmişti.
Takemichi olduğu yerde titremeye başladı. Takemichi nin ağzından salyası akıyordu, göz bebekleri gitmişti sadece kocaman açılmış gözlerde beyazlık vardı.
Manjirou sakinlikle yatağa oturdu ve Takemichi nin saçlarını okşadı, Takemichi hâlâ titriyordu.
"Bu gün bana bunu yapmamı söyleyen sendin sevgilim. Seni kırmak istemem biliyorsun."
Manjirou, Takemichi nin bacaklarından akan kanları görünce düğmeyi yeniden bastı. Takemichi nin göz bebekleri normale döndüğünde Takemichi çığlık attı.
Manjirou ise gülümseyerek onu izliyordu. Takemichi nin acı dolu çığlıklarını ve titreyişini izledi. Yanakları kızarmıştı. Bu onun için mükemmel bir görüntüydü.
Manjirou bir anda Takemichi nin üzerine çıktı ve Takemichi nin boğazını sıktı.
En karanlık gözlerle Takemichi nin gözlerine baktı ve yüzünü Takemichi nin yüzüne yaklaştırdı.
"Bu gün bana o kadar çok karşı çıktın ve saygısızlık yaptın ki. Bu cesaret nerden geliyor Takemichy söylesene? Acı çekmeyi mi seviyorsun? Cezaları mı seviyorsun?"
Manjirou nun yanakları yeniden kızarırken Manjirou sırıtmaya başladı. Takemichi titremeye devam ediyordu. Konuşamıyordu çünkü Manjirou boğazını çok sert bir şekilde sıkıyordu.
"Bu hallerin o kadar çok hoşuma gitti ki. O halini görünce seni öldüreseye becermemek için kendimi o kadar çok sıktım ki."
Manjirou nun yanaklarındaki kızarıklıklar anında kaybolmuş ve Manjirou nun gözleri boş korkutucu gözlere geri dönüp yüzündeki sırıtma da kaybolmuştu.
"Ama yaptığın terbiyesizlik yüzünden ceza alacaksın. Sana öyle bir ceza uygulayacağım ki bundan sonra bana karşı terbiyeni asla bozamayacaksın Takemichy."
••••••••••••••••••
Arkadaşlar sizden hakkınızı helal etmenizi istiyorum çünkü diğer bölümde insanlığa sığmayacak şeyler yazdım.
Bunları bana yazmak yakışmıyor. Ama beni affedecek olmak size çok yakışıyor🥺🥺
(Hiç pişman değilim daha beterlerini yapicam, yapmazsam şerefsizim hayatınızı sikicem bu kitapta.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
