ADANA'da HAYAT

*14*

"Boğazım ağrıyor"

"Kendim ile beraber 3 kişiye sorduk ve şu cevapları aldık"

Z- Her sahnede bağırdığın için
D- Her sahnede nerdeyse avazın çıktığı kadar bağırdığın için.

E- Gerçekten korktuğun için.

Ecem'e bakıp

"Sen de mi bürütüs ?"
Dedim.
O ise gülerek başını salladı.

Kollarımı bir birine dolayıp kafamı çevirdim.

"Gıcıklık yapmasaydınız size dondurma ısmarlayacaktım"

Zambak birden üstüme atlayıp
"Yok canımın içi şakalaşıyoruz işte takma kafana. Gel dondurma alalım"

Zambak koluma girince Dolunay'da Zambağın koluna girdi. Bende Ecem'e dönüp onun koluna girdim.

AVM'den çıkıp Neriman ablanın pastanesine gittik.
İçeride Neriman ablayı görünce hemen yanına gittim.

"Selamun aleyküm Neriman abla"

"Aleyküm selam Kübracım hoş geldiniz"

Gülümseyerek kızları gösterdim.
"Dershaneden arkadaşlarım Zambak , Dolunay,Ecem"

Ardından kızlara Neriman ablayı gösterdim.

" Kızlar karşı komşumuz Neriman abla"

Neriman ablanın arkasındaki oda gibi olan yerden birden öksürük sesi yükseldi. Biri boğuluyor gibiydi.

" Neriman abla içeride biri boğuluyor sanırım"

"Benim oğlan içerdeydi ne oldu bir bakayım sizde ne istiyorsanız seçin"

Başımı salladığımda Neriman abla içeri girdi.

"İlla dondurma almak zorunda değiliz bakın şurda 4 kişilik pastalardan var"

MURAT GÜNAYOĞULLARI 'ndan

"Kızlar karşı komşumuz Neriman abla"

İçtiğim meyve suyu boğazıma kaçınca öksürmeye başladım.

Kübra annemin bahsettiği karşı komşumuz muydu ?!

Annem içeri girince toparlanıp gülümsedim.

"Murat iyi misin?"

"E-evet anne meyve suyu boğazıma kaçtı"

"bir şey oldu sandım. Karşı komşunun kızı ile arkadaşları geldi ben onlara bakayım"

"Tamam benim işim var çıkmam lazım"

Annem başını sallayıp çıktı.
Bardakta kalan meyve suyunun hepsini içip ayağa kalktım.

Şapkamı alıp kafama geçirdim.
Dükkandan kimseye görünmeden çıkmam lazımdı.

Kafamı biraz çıkarıp dükkana baktım kızlar annem ile oturmuş sohbet ediyorlardı.

Kübra'nın arkası dönüktü.
Hemen dükkandan çıkıp hızlı adımlar ile arabama bindim.

Arabayla ordan uzaklaştım.

Meğer Kübra çok yakınındaymış ama hiç karşılaşmadık.

Onu ilk gördüğümde özgüvenli bir şekilde kızlar ile tanışmaya gitmişti.
Ama umursamamıştım.

İlk kasada bana ödeme yaparken dikkatimi çekmişti.

Elini hızlı çekmesine alay ile güldüğümü zannetmişti ama ben şaşkın bir şekilde gülmüştüm.
Çünkü kimse buna dikkat etmiyordu. Yada ediyordu ama Kübra benim dikkatimi çekmişti.

Ondan sonraki ödeme yapacağı zaman yerime başkasını geçirme sebebim ondan rahatsız olmam değil herkeste mi ödeme yaparken dikkat ediyor olmasıydı.

Dershaneden gelen o erkeler  konuşmaya çalıştığında istemsizce rahatsız oldum o yüzden yardım etmek için atılmıştım.

Kübra'da dediği gibi erkekleri bana postaladığında onu aşağılamak için değil komiğime gittiği için güldüm.
Ama o ilk gülüşümden sonra zaten tüm hareketlerime bakışlarıma sinir oluyordu.
Ben ne kadar gözlerimi ondan ayırmaya çalışsamda hep kendimi onu izlerken buluyordum.

Allahım gözlerime mukayyet olamıyorum bana sabır güç ver diye dua ediyordum.

Ama olmuyor nefsime hakim olamıyorum.

Annem Kübra'da bahsederken yani karşı komşunun kızı diye bahsederken benim aklım hep ondaydı.

Bana ne oluyor diye düşünürken şimdi anlamaya başlamıştım.
Ama yinede kendime açıklayamıyordum

Aramızda aşağı yukarı 7 yaş vardı.
Bu hiç bir şeye engel değildi illa bir kaç yaş fark olmasına gerek yoktu.
Yinede niye beni istesinki diye düşünmeden edemiyordum

Kafeden çıkarken ne kadar o kahve çekirdeği rengi gözlerine bakarak bayramını kutlamak istesemde yapmadım.

Bayramını kutlamak bile doğru değilde ama ben yinede bir şeyler yapmak onu görmek onunla konuşmak istiyordum.

Tek iyi yanım o dükkanda kızlar ile konuşurken onun hakkında bir şeyler öğrenebilmemdi.

Arabayı kenara çekip indim. Nefes almam lazımdı.

Bir şeyler yapmak istiyordum.
Her geçen gün ablam ve annem evlenmem için birilerini arıyordu. Elbet annemin gönlündede Kübra vardı ama oda onun küçük olduğunu düşünüyordu. Ama zamanımız vardı
sadece onu ikna etmek vardı lakin o benden bu kadar nefret ederken ben ne yapabilirdim ki. Annemden yada ablamdan yardım almam lazımdı.