ADANA'da HAYAT

*21*

Dün bahçede salıncakta uyuya kalmıştım.
Yemek hazır olunca annem uyandırmıştı beni. Yemekten sonra ise biraz televizyon izlemiştik.
Şimdi ise geri eve dönüyorduk. Sabah kahvaltı yapıp etrafı toparlayıp çıkmıştık.

Yaklaşık 20 dakika sonra eve gelmiştik.
Çantayı alıp hep beraber yukarı çıktık.
Eve gelince hiç oturmak istemedim.

Telefonumu alıp Ecemi aradım.

E- Alo
K- Selamun aleyküm Ecem nasılsın?
E-Aleyküm selam iyi sen ?
K-İdare eder , zamanın varsa buluşalım mı?
E- Buluşalımda hayır olsun bir sıkıntı mı var?
K- Yani var gibi
E-Tamam ben ana caddenin oradaki parktayım
K- Tamam 5-10 dakikaya oradayım

Kıyafetimi zaten yeni sabah değiştirmiştim. Kendime çanta alıp içine ihtiyacım olabilecek şeyleri koydum.

Annemin yanına gidip

"Anne Ecem'in yanına gideceğim olur mu ?"
Diye sordum

"Gidebilirsin çok geç kalma dikkatli ol ve selam söyle"

"Emredersiniz komutanım"

Gülerek evden çıktım.
Parka geldiğimde Ecem'e mesaj attım.
Nerde olduğunu söylediğinde yanına gittim.

"Selamun aleyküm"

"Aleyküm selam"

Çardakta karşısına oturduğumda bileklik yaptığını gördüm. Çok hoş duruyordu. Bir kaç renk ipi karıştırıp yapıyordu.

"Yüzüne ne oldu ?"

"Merdivenlerden düştüm"

"Anladım anlat hadi ne oldu ?"

Kafamı kaldırıp Ecem'e baktım.

"Neresinden başlayayım"

"Ortasından"

Şaşkın bir şekilde ona bakarken

"Kübra şu soda şişesini kafana yollarım bak. Başından başlayacaksın. "

Başımı sallayıp yutkundum.

"Şu bizim kafenin patronu var ya Murat abi"

Ecem dehşet ile gözlerini açıp

"Aşık mı oldun lan !?"
Dedi

Bu sefer ben dehşete düşmüş gibi ellerimi havada salladım.

"Hayır hayır saçmalama"

Rahatlamış bir şekilde nefesini verip

"Devam et o zaman"
Dedi

"Şimdi bizim aramızda bazı şeyler oldu"

Ecem yine gözlerini ayırınca

"Sus ve dinle"
Dedim
Oda başını salladı.

"Sen benim erkeklere karşı olan tutumumu biliyorsun. Hesabı öderken elim eline değmesin diye uğraşırken. Şu erkekler ile olan şeyde ve bir kaç tane olan şeyde Murat abinin bakışları gülüşü tavrı çok aşağılayıcıydı.

Sonra ben bir gün gidip onunla konuştum. Bakışlarınızdan rahatsız oluyorum. Ben dinimi seviyorum ve onun kurallarına göre yaşıyorum siz sevmeyebilirsiniz ama saygı duymalısınız lütfen kendinize dikkat edin. Falan dedim
Sonra aradan zaman geçtikçe düzeldi hatta benim bi ara moralim baya bozuktu sende biliyorsun işte o zaman bana pasta verdi 'müessesemizden' dedi"

Tekrar hatırlayınca gülümsedim ama dün olanlar aklıma gelince gülümsemem yüzümde kayboldu.

"Ee anlatsana"

"Sonra bana doğum günümde özür diledi"

"Eeee"

"Hem doğum günümü kutladı hemde özür diledi önceki sıkıntılardan dolayı. Hatta bizim sipariş verdiğimiz pastalardan kendinede almıştı. Neyse şimdi bomba olaya geliyorum"

"Evlenme teklifi mi etti ?"

"Ya hayır yeter saçmaladığın. Biz dün yayladayken annem ve Neriman abla ile konuşuyorduk. Ama ben böyle Adanalı ağzı ile konuşuyordum ayıptır söylemesi biraz sokak teyzeleri gibiydim. Kıyafetim falanda şalvar giymiştim başımdada örtü vardı ama emaneten duruyordu. Sonra ben bi arkamı döndüm Murat abi ile göz göze geldim. Arabanın içinden gülümseyerek beni izliyordu. Sonra ben hızlı bir şekilde çıktım salondan , öyle"

Ecem normal ama şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.

"Ecem ben ne yapacağım hem uygun olmayan kıyafetlerim ile gördü hemde böyle saçma bir şekilde gördü bilmiyor mu bu konularda hassas olduğumu bilmiyor mu günah olduğunu bir kızı izlemenin"

"Bence gidip konuş ama ciddi bir şekilde"

"Ne söyliyeyim ki ?"

"Bana söylediklerini söyle"

"Emin misin ?"
Kafasını sallayıp eşyalarını topladı.

"Hadi gidiyoruz"

Beraber kalkıp kafeye doğru ilerledik bende bir yandan içimden söyleyeceğim şeyleri tekrar ediyordum.

Kafeye gelince Ecem durdu.

"Kısa tut ben burda bekliyorum"
Kafamı sallayıp içeri girdim. Aşırı gergindim.

Murat abiye bakarken kasanın orda göz göze geldik.
Gülerek

"Özür dilerim"
Dedi
Ellerimi sıktığımda gözümden yaşlar akmaya başladı. Sinir ile koşarak kafeden çıktım. Ecem'in yanında durup

"Eve gidicem akşam konuşalım olur mu?"
Dedim
Başını sallayınca hızlı adımlar ile uzaklaştım.