ADANA'da HAYAT

*27*

"Bi kız var"

"Kim tanıyor muyum?"

Kafamı sağa sola salladım.

"Karşı komşumuzun kız"

Yüzü gözlerimin önüne gelince gülümsedim. Hele gülüşü gelince aklıma kendimden geçiyordum.

"Eee ne oldu peki ?"

Sorusu ile yüzüme bir hüzün çöktü

"Kalbini kırdım sinirli kırgın nefret dolu bana karşı"

(Müziği dinlerseniz sevinirim)

"Özür diledim ama hiç bir halta yaramıyor. Ne yapacağım ben?"

Kollarımı dizime koyup başımı ellerimin arasına aldım.
Derin bir nefes alıp verdim.

"Akışına bırak bence , zaman geçtikçe yavaştan düzelir"

"Öyle mi dersin ?"

Başını sallayıp ayağa kalktı.

"Gitmem gerek sende kendine dikkat et rahat ol eminim düzelicek"

Bu sefer ben başımı salladım

Günümüz

Zamana bırakmaktan başka çarem yoktu. Kötü hissediyordum

Okulların açılmasına 1 hafta vardı. Gözümün nuru ile aynı üniversiteye gitmek vardı şimdi aslında sınavı iyi geçtiyse yüksek ihtimal bu üniversiteyi seçerdi.
Gün içinde daha çok görmüş olurdum.

Ah hayaller ve gerçekler.

Düşüncelerimden kurtulmaya çalışarak kendimi tekrar yatağa gömdüm.
Hafta içinde üniversiteye uğrayıp bazı konularda programlamalar yapmıştık.

Kübralar 3 haftadır yoktu. Ama ben yarın geleceklerine inanıyorum. Okulların açılmasına az kalmıştı.

Uykuya dalarken güzel rüyalar görmek istedim.

Sabah uyandığımda yatakta vücudumu gerdim.
Uykulu bir şekilde yataktan kalkıp banyoya girdim elimi yüzümü yıkadıktan sonra saçlarımı taradım.

Sakallarıma baktığımda gereğinden fazla uzamıştı.

Hemen makine ile sakallarımı kısalttım.

Mutfağa geldiğimde annem kahvaltı hazırlıyordu.

"Günaydın"

"Günaydın oğlum"

Masada annemin telefonunu görünce yavaşça alıp balkona çıktım.

Belki Kübra sosyal medyada paylaşım yapmıştır.

Annemin telefonundan sosyal medyaya girdiğimde ilk önce hikayelere baktım.

Kübra isimli bir kaç kişinin hikayesine baktığımda 4. de istediğimi bulmuştum.

4 ü kız 1 i erkek 5 kişi ile fotoğraf çekilmişti.

Çocuklar ne kadar sevimli ise Kübra o kadar güzeldi.

Kalbimin yerinden fırlatmasına izin vermeden hesabın ismini alıp telefonu bıraktım.

Hesabın isimini kendi telefonumda bir yere kaydettim. Sonuçta onu takip edemezdim.

Balkondan çıkıp odama geri girdim.
Üstüme siyah kot pantolon ile lacivert bir gömlek giydim. Güneş gözlüğümü alıp odamdan çıktım.

"Anne benim dışarı çıkmam lazım akşam yemeğine gelirim"

Annem elinde sigara böreği dolu bir saklama kapı getirdi.

"Al bunları ye aç kalma sakın. Allah'a emanet ol"
Kafamı sallayıp evden çıktım. Çıktığım gibi tokat yemiş gibi oldum.

Kübra arkasını dönmüş kapıyı açmaya çalışıyordu.

"Hah naneyi yedim şimdi"
Biraz baktıktan sonra

"Yardım edebilir miyim ?"
Dedim

İrkilerek arkasına döndüğünde göz göze geldik ama o hemen gözlerini yere indirdi.

"Gerek yok teşekkürler"

Arkasını dönüp uğraştığı şeye devam etti.
Yerdeki valizlerin arasından geçerek yanına geldim.

"Öyle yapmaya devam edersen kırarsın anahtarı"

Anahtarı birden bırakıp bana döndü.
Ardından geri çekilip

"Buyur"
Dedi

Elimdeki kabı ona uzatıp
"Tutar mısın ?"
Dedim

Elimdeki kabı alınca kapıya döndüm. Anahtarı yavaş hareketler ile çıkarıp diğer tarafına çevirdim ve geri soktum. Kapıyı açınca geri çekildim.

"İyi günler"
Diyerek hızlar merdivenleri inmeye başladım.

Merdivenleri inmeye devam ederken asansöre niye binmediğimi düşünüyordum.

İyice mecnun olmuştum.

Kübra'dan...
Merdivenleri hızlar inen Murat abiye bakarken elimdeki kabı fark ettim unutmuştu.

Aşağı insem yetişebilir miydim ki ama annemler birazdan gelirdi eşyaları içeri koymam lazımdı.

Ayakkabıları çıkarıp çantalardan kendime ait olanı aldım. Teyzemlerin ordan kendime biraz alışveriş yapmıştım.

Çantamı odama bırakırken kabıda koydum.
Ardından diğer valizleri içeri aldım.

Kapıdaki anahtarıda çıkarıp kapıyı kapattım ve odama geçtim.
Üstümü değiştirip ellerimi yıkadım.

Mutfağa geçip buzluktan et çıkardım.

Zil çalınca hole çıkıp kapıyı açtım. Annemler ellerimde bir kaç poşet ile içeri girdi.

Abdülhamit'in elimden aldığım poşetleri mutfağa götürdüm.

İçeriden bana seslenen Abdülhamit'in yanına gittim. Odamdaydı yine

"Ne oldu ne yapıyorsun burda ?"
Dedim

"Bu börekleri nerden buldun"
Dedi içlerinden bir tanesini yerken

"K-komşu verdi"

Kafasını sallayıp
"Hepsi benim"
Dedi ve yemeye devam etti.

"Odanda ye bitirince kabı bana getir"

Yine kafasını sallayıp kendi odasına geçti.

İsteyerek vermemişti kabı ama ben ona verirken içine yinede bir şey koymam lazımdı.