ADANA'da HAYAT

*38*

"Evet anne Neriman ablanın oğlu"

"Nerde yapacaksınız dersi ?"

"Kütüphanede"

"Geç kalma aradığımdada aç"

"Tamam"

Ayakkabılarımı giydikten sonra evden ayrıldım.

Okul çıkışı eve gelmiş ve çantamı yeniden hazırlamıştım. Tezim ile ilgili yardımcı olcak her şeyi tepmiştim.

Murat abinin biraz daha işi olduğu için kütüphanede buluşacaktık.

Apartmandan çıktıktan sonra yürüyerek kütüphaneye gittim.

Havalar artık o kadar soğuk değildi. Hala kış ayında olsakta Adana'da hava ara ara çok soğuk oluyordu. Şimdi ise bir hırka ile yetiniyordum.

Kütüphaneye girdiğimde oturacak bir masa aradım en sonunda bir yer bulduktan sonra kuruldum.
Kitapta 3-4 sayfa falan kalmıştı.

Gözlüğümü takıp kalan sayfalarıda not alarak okudum.

Kitap bittiğinde kenara bıraktım.
Ne zaman gelecekti ki ?

Telefonumu açıp rehberden onun ismini buldum.

Doğum günüm için kaydetmiştim onu.

MURAT ABİ
ARANIYOR...

İlk çalışta açtı.

"Alo"

"Alo Murat abi"

"Efendim Kübra"

"Nerdesin ben geldim bekliyorum"

"Yoldayım az kaldı"

"Tamam bekliyorum"

"Tamam görüşürüz"

"Sanada"

Telefonu kapattığımda duraksadım.

"Sanda mı ?"

Başımı kendimden umutsuz bir şekilde sallarken aldığım notlardan taslak çıkarmaya çalıştım.

9-10 dakika içinde
Telefonum çaldı.
Murat abi arıyordu.

"Efendim"

"Kübra geldim nerdesin"

"Sol tarafta pencere tarafındayım"

"Tamam geliyorum"

Bir şey demeden telefonu yüzüne kapattım. Heyecanlı hissediyordum ama neden.

Böyle güzel bir kitabın yazarı ile görüşeceğim için mi yoksa tezimi yazacağım için mi. Yoksa , neyse saçma düşüncelere sapmamalıyım.

Yanıma konan karton kahve bardağını gördüğümde kafamı yukarı kaldırdım.

Bana bakmadan gülümseyerek yanıma oturdu.

"Teşekkürler"

"Önemli değil. Sen gözlük mu kullanıyorsun ?"

Kafamı sallayı

"Gerektiğinde"
Dedim

Kendi yazdığı kitabı alıp içindeki çizilmiş yerlere baktı.