Hayatımın değiştiği günün ertesi sabahı uyandığımda yüzüme çarpan o sıcak hava...
Güneş ve nem
Hayaller başkaydı gerçekler başka
Ben Kübra , Kübra Durmaz
Yeni arkadaşlar yeni komşular
Ve.......ve birisi gelir en ummadığın anda senin ondan haberin...
Hemen bitirmemizin sebebi staj öğrencilerinin tezinin bitmiş olmasaydı.
Annem ile olan telefon konuşmamı sonlandırıp valizleri kapının önüne getirdim.
Uçağın kalkmasına 4 saat vardı. Bizde biraz dolaşacaktık. Evdekilere hediye almam lazımdı.
Bize tahsis edilen araç ile biraz dolaştık. Ardından Faruk ile ikimiz çarşı benzeri bir yere geldik.
İçeri girdiğimizde biraz dolaştık. Anneme büyük siyah bir ipek eşarp ve çanta almıştım.
Babama güzel keten bir gömlek. Ablama ona yakışacak bir elbise ile ayakkabı. Nil'e ise büyük bir kırtasiye seti almıştım.
Kübrama ne hediye alacağımı bilmiyordum. Ne yakışırdı ki ona Belki oda sever diye kırtasiyelik eşyalardan onada aldım. Sonradan verebilceğim en güzel hediyenin Türkiye'de olduğuna kara verdim.
Faruk'ta kendi ailesine hediyeler almıştı.
Dolaşmamızın üzerine uçağın kalkmasına 1 saat vardı.
Geri otele döndüğümüzde valizleri alıp taksi ile havaalanına geldik. Uçağa bindiğimizde yolculuğumuz başlamıştı. Zaman geçtikçe içimdeki heyecanda büyüyordu.
Yolculuğumuz uçak ile olduğu için 4 saat sürmüştü.
Ama Türkiye'ye geldiğimizde geç olmuştu.
Taksi ile eve dönerken apartmanda çok fazla ışığın yanmadığını gördüm.
Apartmana çıkınca anahtarımı ile eve girdim. Ses çıkarmamaya çalışarak eşyalarımı odama yerleştirdim üstümü değiştirip ellerimi yıkadıktan sonra mutfağa geçtim. Gördüğüm gölgenin annem olduğunu düşünerek sessizce.
"Anne" Diye fısıldayarak ışığı açtım. Annem arkasını döndüğünde minik bir çığlık attı ve eli ile ağzını kapattı.
"Murat oğlum bu ne hal"
Üstüme bakıp farklı olan ne var ona baktım.
"Ne olmuş ?"
"Kilo almışsın kömüre dönmüşsün"
"Öyle mi ?" Annem kafasını salladığında bir daha üstüme baktım.
"Verdiğim kiloları aldım sadece normal duruyorum yoksa" Dedim göbeğimi yoklayarak.
Annem saçlarımı karıştırarak
"Öyle öyle" Dedi
"Hadi seni bekledim uyumamız lazım şimdi. Ama sen yatmadan şu banyo dolabındaki beyaz kremden sür yüzüne belki rengin açılır"
Annem yanımdan geçerek kendi odasına gitti.
Bende dediği gibi banyoya girdim ve dolaptan kremi aldım. Ne işe yaradığını bilmesemde yüzüme sürdüm. Gerçekten çok koyulaşmıştım.
Mutfaktan gelen sesler ile uyandığımda kalkıp elimi yüzümü yıkadım.
Mutfağa geçtiğimde annemi ablamı ve Nil'i gördüm kahvaltı hazırlıyorlardı. Nil beni görünce annemin yanına yaklaşıp.
"Anneanne bu kim ?" Dedi
Annem gülerek "Murat" Deyince Nil küçük gözlerine açabileceği kadar açtı.
"Dayı bu ne hal. Yanmış bitmiş kül olmuşsun. Sakın ha Kübra seni böyle görmesin"
Herkes hep bir ağızdan "Ne alaka" Dediğinde konuyu dağıtmak adına
"Sanada günaydın yiğenim" Dedim
Nil gülerek yanıma gelip sarıldı. "Ben olmasaydım hala bakışıyordunuz siz" Dedi sessizce Ardından
"Bana ne aldın dayıcım" Diye sesli bir şekilde konuştu.
Bütün gözler üzerime dönerken herkesin merakla getirdiğim şeyleri beklediğini ama sormadıklarını anladım.
"Bir şey mi alcaktım. Ha doğru zemzem suyu ile hurma getirdim"
Annem ile ablam bir şey yokmuş gibi önlerine döndüğünde Nil ağzı açık bir şekilde bana bakıyordu.
Bende umursamaz bir şekilde arkamı dönüp odama geçtim. Odamdan Nil'in isyanlarını duyabiliyordun.
Onlara getirdiğim şeyleri alıp geri mutfağa girdim.
"Ağlama Nil sen dayını ne sanıyorsun."
Arkasını dönüp bana baktığında gülümsedi.
"En sevdiğim dayım" Diyerek yaklaştığında bir adım geriledim.
"Başka dayın mı var senin"
"Yok zaten olsa bile en sevdiğim sen olurdun"
Gülerek ona aldığım setin paketini uzattım.
Diğer hediyeleride annem ile ablama verdiğimde hepsi aldıklarım için teşekkür etti ama Nil çok mutlu olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kahvaltı güzel bir şekilde yapıldıktan sonra Kübra'ya aklımdaki hediyeyi almak için hazırlanmaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hazır olduğum zaman evden çıktım.
Kitap satan bir yere geldiğimde Necip Fazıl Kısakürek'in ÇİLE kitabını aldım. Ardından bir tane boş CD ye O ERLER Kİ ilahisi ile bir kaç ilahi ve şarkı yükledim.
Gözümün nuru çok sevecekti. Ama İnşallah buraya boş ümitler ile gelmemişimdir. Eğer iyi bir şey olursa hediyeleri verecektim. Çünkü ben ondan kaçıyordum hala belki yanlış bir şey yapmışımdır düşüncesi ile.
Eve geldikten sonra karşılaşacağımız zamanı beklemeye başladım.
