Saate baktım, gece üçtü. Bense yeni işimi bitirmişdim. Hazırlanıp kafeden çıktım. İşten sonra hep gittiğim bir park vardı. Orada biraz oyalanıp eve geçecektim.
Saatin geç olmasına aldırmadan parka gitmeye başladım. Zaten beni merak edicek birileri...
Yıldız ablayla koltukta oturmuş televizyonda önümüze çıkan bir yemek programını izliyorduk. İlk kez izlememize rağmen ilgimizi çekmiş, programda takılı kalmıştık. Baya sarmıştı.
Taner abinin yanımıza gelmesiyle ilgiler ona dönmüştü. Yıldız ablanın yanında yerini almış, kolunu omzuna atarak saçından öpmüştü. Ardından bana dönerek "Gökalp aşağıda seni bekliyor." dedi kafasıyla arkayı işaret ederek.
Aşağıda mı? Zaten ilk kat değil miydi burası?
Aval aval ona baktığımı farkettiğinde arkasını dönerek bir kapı gösterdi. "O kapıyı açtığında merdivenler çıkacak önüne. Ordan aşağı in. Göreceksin Gökalpı." dedi ve önüne döndü. Yıldız ablayı kendine çekmiş, bir kez daha öpmüştü saçlarından.
Onlara gülümseyerek gösterdiği kapıya doğru gittim. Kapıyı açtığımda bir-iki adım önümde merdivenler vardı gerçekten. Ne kadar garip bir evdi burası. Saldırı olduğu zamanda saklı bir oda vardı evde.
Merdivenleri yavaş adımlarla iniyor, birkaç adım ileriye de bakmaya çalışıyordum. Geniş merdivenlerdi, evdeki diğer merdivenler gibi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ortadaki mumlu ışığı es geçin)
Duvarın en üst köşelerinde lamba gibi ışıklar vardı. Lambalar iki adımdan bir yerleştirilmiş, etrafı aydınlatmaya yetiyordu.
Evindeki gizli yerler neden bu kadar ürkütücüydü? Her yer siyah ve loş ışıkla aydınlanıyordu.
Loş ışıklarla merdivenleri inip bitirmiş, karşıma büyük bir oda çıkmıştı. Ortasında bir bilardo masası, duvarları garip tablolarla bezetilmişti.
Gökalp bilardo masasının yanında eğilip elinde uzun bir çubuk önündeki beyaz topa doğru tutmuştu.
Bir süre aynı pozisyonda durmuş ve sonunda beyaz topu vurmuştu. Beyaz top bir mavi topa değmiş ve deliğe girmişti. Yerinde dikleşerek hâlâ odanın girişinde dikilip kalan bana gülümseyerek baktı. Bende aynı karşılığı vermiş, yanına doğru addımlamıştım.
Ağır adımlarla yanına gidiyor, ama bakışlarım odada geziniyordu. Duvar siyaha boyanmış, duvardaki tabloların birçoğu siyah gri tonlardaydı.
Odada gezinen bakışlarım en son Gökalpta durmuş, yine siyahla uyumuna hayran kalmıştım.
