MAVİ | TEXTİNG

4.6

Oy vermeyi unutmayalım keyifli okumalar 🪄

🌸

"Hih! Dikkat etsene!"

"Bir şeyim yok," Dudaklarını birbirine bastırdı. "İyiyim, iyiyim."

Hastaneden çıkalı bir hafta olmuştu. Barkın'ın en ufak hareketinde panik oluyordum canı yanar diye. Ben mi abartıyordum yoksa Barkın mı çok rahat davranıyordu bilmiyordum.

"Bir şey yok, bir şey yok, bir şey yok, bir şey yok." Dedi Bulut arkadan.

"Ay acıdı ama ya." Dudak büktüm. Barkın'ın koluna girdiğimde onunla beraber yürümeye başladık. "Doğruyu söyle acıdı mı?" Kafamı kaldırıp ona baktım. Bana gülümsedi.

"Alt tarafı taşa takıldı, abart istersen?" Bulut burun kıvırdı.

"Ya sen niye bizimle geldin?" Dedim ona.

"Sizi yanlız bırakamam çünkü? Barkın benim kocam? Kocamı rahat bırak?"

"Bak şu an seni dövemiyorum, sus." Dil çıkarttım.

Eren bizi evine davet ettiği için oraya gidiyorduk. Zühre'nin işi olduğu için sonradan gelecekti. Bulut'da peşimize takılmıştı maalesef.

"Durun Eren aşkıma yazayım da kırmızı halı sersin. Ben geliyorum." Dedi. Telefonuyla uğraşmaya başlamıştı. Sabır diliyerek Barkın'a döndüm.

"Aslında sana bir şey vermem gerekiyordu." Dedi Barkın.

"Aa ney?" Heyecanla konuştum. "Ay çok merak ettim şu an!"

Bana gülümsedi. "Odamda kaldı."

"Yaa," Nedense modum düşmüştü. Çok merak etmiştim, kaç saat nasıl duracaktım şimdi? "Ama niye söylüyorsun o zaman ya! Aklımdan çıkmaz ki bu."

Parmak uçlarımda yükseldim. "Ne olduğunu söyleyeceksin ama değil mi?" Tatlı tatlı gözlerimi kırpıştırdım. Sevimli olmaya çalışıyordum ki bana söylesin.

Kaşlarını havaya kaldırıp cıkladı.

Yemedi.

"Ben konuşmama kararı aldım." Kaşlarımı çatıp önüme döndüm.

"Kiminle?" Dedi. Eğlendiği ses tonundan belliydi.

"Şu yanımda biri var... Böyle kumral saçlı, kahverengi gözlü," Anlatırken ağzım sulanmıştı. Neyse. "Gamzeli, pizza seven, çok güzel gülen, kasl-" Duraksadım.

Allah benim belamı verse de ben bunları demesem. Gerizekalı, Işıl.

"Ney ney?" Dedi Barkın gülerken.

"Gamzeli, pizza seven, güzel gülen dedim?" Hiç söylememiş gibi davranıyordum. "Neden şaşırdın ki?"

"Sonrasında ne dedin?" Kolunu omuzuma atıp beni kendine çekti.

Ay çok yakındık. Bir saniye ben böyle konuşamam...

"Bilmem ne dedim?" Hızlı hızlı nefes alıp veriyordum.

"Bilmem ne dedin?" Yüzünü bana eğdi.

"Şey dedim," Yutkundum. Ben bu yakınlıkta bırak konuşmayı, nefes bile alamıyordum ki? "Ay imdat, Barkın bırak beni çığlık atarım. Nefes alamıyorum çok heyecanlandım. Bir saniye soluklanmama izin ver..." O kadar hızlı konuşmuştum ki gülüşü kahkahaya döndü.

Elimi kalbimin üzerine bastırdım. Çok heyecanlanmıştım, bana bir haller olmuştu.

"Tamam, tamam utanma." Burnumun ucuna dokunup gamzeleriyle gülümsedi.