"Ne olursa olsun, kaybolmana izin vermeyeceğim, beni yalnız bırakmana izin vermeyeceğim... Seninle kalmam için ne kadar sürerse sürsün evrene karşı çıkacağım."
"Sen kim olduğunu sanıyorsun ha?"
"Umutsuzca kendisinin okyanusuna yansıdığını görmek is...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Seni karanlıktan çıkaracağım ama ya o karanlığın sebebi bensem?"
"Jisung, seni eve bırakacağım."
"Ben çocuk değilim. Ben-"
"Zamanı değil Jisung. Şimdi inatçılığını bir kenara bırak ve istediğimi yapmama izin ver. Hadi gidelim." Bunu duyan arkadaş grubu şok oldu, Felix ve Jeongin hariç, bu ikisi sırıtıyordu. Jisung yalvaran gözlerle arkadaşlarına baktı ve ona yardım etmelerini istedi ama herkes onu görmezden geldi ve gitti. Jisung pes etti ve yürümeye başladı. Minho'da, sırıtan Chan ve Iseul'a gözlerini devirdi. Onlara veda ettikten sonra onu takip etti.
Jisung, büyüğünü geride bırakmasına aldırmadan yürümeye devam etti. Minho ona yetişiyordu ama sarışının yalnız yürümek istediğini fark etti. Bunu aklında tutan Minho, bilerek Jisung'un arkasından yürüdü. Minho onu izliyordu. Genç olan ne kadar yavaş ama hızlı yürüyor, sarı bukleleri her adımda zıplıyor, paltonun içinde ne kadar küçük ve kabarık görünüyordu, bir eliyle çantasının askısını nasıl tutuyordu?
'Ceketini mi tutuyor?' diye düşünen Minho, Jisung'un kumaşı göğsüne yakın bir yerde tuttuğunu fark edince bir anlığına gözlerini kapattı. Jisung'un kolyesini tuttuğunu bildiği için bu, büyük olanı endişelendirdi. Bunun nedenini bilmese de gergindi. Jisung soluna döndü ve Minho'nun şimdi yanında yürüdüğünü görmek için yukarı baktı. Kolyeyi daha sıkı tuttu.
"Üşüyor musun?"
"Evet."
"Kafede beklemek ister misin? Yürümeye hazır olana kadar?"
"Uh? H-hayır. Yakınlarda yaşıyorum, bu yüzden sorun değil."
"Biliyorum"
"Neyi?"
"Nerede yaşadığını."
"Yeteneklerini aşırı kullanmayı bırak."
"Evet efendim." Minho kıkırdadı ve Jisung'un kalbi onun hareketleriyle şişti. Bunu yüzüne yansıtmamak için yumruğunu kolyeye daha çok bastırdı.
"Jisung, taktığın kolye parmaklarını kıracak. Onu çok sıkı tutma.
"Seninle hiçbir ilgisi yok. B-Ben de sana benden uzak durmanı söyledim."
"Olmuyor."
"Aferin sana. Sonradan pişman olma." Daha hızlı yürümeye başladı ve Minho'yu geride bıraktı. Kumral saçlı erkek iç çekti ve arkasında yürüdü. Jisung'un evi göründüğünde, Jisung rahatladı ve Minho'ya hiçbir şey söylemeden kapıya doğru koştu. Minho, Jisung'un bahçe kapısından koşarak evin içine girdiğini gördü.
"Neden bu kadar küstah?" diye sordu kendine ve bölgeyi terk etmek için döndü. Jisung, yatak odası penceresinden büyüğünün ayrılmasını izledi. Minho'nun ona veda etmeden ayrıldığı için kendisi de suçluluk duydu.
