"Ne olursa olsun, kaybolmana izin vermeyeceğim, beni yalnız bırakmana izin vermeyeceğim... Seninle kalmam için ne kadar sürerse sürsün evrene karşı çıkacağım."
"Sen kim olduğunu sanıyorsun ha?"
"Umutsuzca kendisinin okyanusuna yansıdığını görmek is...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Birlikte yaşayabileceğimiz bir dünyaya kaçalım ~"
***
"Merhaba Sungie."
"Baba!" Jisung evinin içinde yürürken bağırdı. "Ne?! Bu saatte nasıl buradasın?!"
"Üzgün müsün?"
"Hayır, oldukça şaşkınım. Ofiste o kadar çok vakit geçiriyorsun ki, bu iki haftadır seni neredeyse hiç göremiyorum." dedi. Babası da şok olmuş olan Aera'ya baktı. Jisung ikisinin şaşkınlığını görünce kaşlarını çattı. "Ne oldu?"
"Sen Han Jisung musun?"
"Öyleyim?"
"Yani, seni uzun zamandır bu kadar enerjik görmemiştim." kız kardeşi Jisung'a söylediğinde Jisung sakinleşti. Ailesini göreceği için ne kadar heyecanlandığının farkında değildi.
"Şey... ben... o-"
"Tamam tamam Sungie açıklama, seni mutlu gördüğümüze çok sevindik." babası söyledi.
Bu Han ailesinin küçük bir buluşması olduğundan kutlamaya karar verdiler. Jisung'un babası ve kız kardeşi işleriyle o kadar meşguldü ki iki hafta boyunca Jisung ile neredeyse hiç karşılaşmadılar veya onunla konuşmadılar. Okyanus çocuğun onları özlediği belliydi ama bu konuda konuşmuyordu. Özellikle Jisung'un en sevdiği yemekleri pişirdiler.
Üçü de yemek yemeye oturdular. Jisung ara sıra gülümsüyordu. Artık yalnız yemek yemediği için mutluydu. İçe dönük biriydi ama kız kardeşi ve babasıyla yemek yemeyi özlemişti. Akşam yemeğinin yarısında,
"Jisung bana çorbayı uzat." Aera sordu ve Jisung başını salladı. Kaseyi iki eliyle tutup uzattı. Bunu yaparken kapüşonlusunun kolu yukarı doğru kalktı ve bileğindeki mücevherler ortaya çıktı. Aera fark etmedi ama Jisung'un babası bunu fark etti. Ona sormamaya çalıştı ama sonra bileziğin üzerindeki yıldız unsurlarını fark etti. Jisung'un annesinin kolyesi de oradaydı ama bir yıldız mı vardı?
"Sungie?"
"Evet?"
"Bu da ne?" diye sordu bileziği işaret ederek.
"Oh-" Jisung yutkunarak elbisenin kolunu avuçlarına kadar indirdi. "Ben-antrenmandan sonra kolyeyi duşta unuturdum... bu yüzden kolyeyi bu bileziğe takmaya karar verdim." Diye açıkladı.
"O zaman yıldız neden orada?"
"Ben de yıldızları seviyorum."
"Bu güzel." babası gülümsedi. Jisung rahat bir nefes aldı. Babasının ona daha fazla soru sormayacağını biliyordu, herkes onun sorguya çekilmekten nefret ettiğini biliyordu.
Aera ve Jisung temizliğe başlarken yemek yemeyi bitirdiler. Jisung sırtını yaslamak için oturduğu yerden kalktı. Sağ kolu yine ağırlaştı. Kendine küfrediyor, ailesinden sakladığı şeyleri açığa çıkarmak istemiyordu.
