"Ne olursa olsun, kaybolmana izin vermeyeceğim, beni yalnız bırakmana izin vermeyeceğim... Seninle kalmam için ne kadar sürerse sürsün evrene karşı çıkacağım."
"Sen kim olduğunu sanıyorsun ha?"
"Umutsuzca kendisinin okyanusuna yansıdığını görmek is...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Seninleyken artık hiçbir şeyden korkmuyorum."
***
"Randevuya."
"H-ha?" Minho diğerinin tepkisine güldü. Jisung aşırı şaşırmıştı.
"Sakin olun, şaka yapıyordum. Bilmiyorsun ama bunun için senin balkonundan aşağı atlamamız gerekiyor."
"Deli misin sen?" Jisung bağırdı.
"Belki de öyleyim. İşte benim girdiğim yol bu, o yüzden-"
"Peki ya senin yükseklik korkun?"
"Ah, korktum ama buraya gelmek zorundaydım... senin için." Jisung sözleri dinlerken yutkundu. Minho ona tekrar güldü.
"Ne?"
"Gerçekten atlamamız gerektiğini mi düşündün?"
"O zaman?"
"İp Hannie." Dedi Minho ve Jisung şaşkınca baktı. Minho balkonun kenarından sarkan ipi gösterdi.
"Bu tehlikeli."
"Endişelenme, önce ben gideceğim sonra sen. Eğer bir şey olursa, seni yakalayacağım." Bu sözler Jisung'un kalbine tekrar bir şeyler yapmıştı. Minho'nun kendi sözleriyle şaşkına döndüğü için kendine sövdüğünün farkında değildi.
Minho ipi bağladı ve düzgün bağlanıp bağlanmadığını kontrol etti. Yüzü yere baktığında solgunlaştı. Yukarı çıktığında zaten korkmuştu ama bu Jisung içindi ve dahası o bu tür şeyler konusunda eğitimliydi. Tonlarca kez doğa yürüyüşü yapmaktan korkmuş olmasına rağmen bu onun için iyi olacaktı.
"Ne var biliyor musun? Bunu yapmak zorunda değil-" Minho balkonun diğer tarafına adım attığında Jisung'un sözleri kesildi. Aşağıya bakmamayı aklında tuttu. Jisung şakaklarını ovuşturarak iç çekti. Minho ipi sıkıca tuttu ve yavaşça duvara adım attı. Neredeyse yere vardığını düşündüğünde Jisung'u korkutarak atladı. Allah'a şükür ses çıkmadı, yoksa hemen yakalanırlardı.
"Senin sıran." Minho fısıldadı. Jisung derin bir nefes aldı ve büyük olanın yaptıklarını takip etti. O da neredeyse yere vardığında atladı. Minho'yu görmek için arkasını döndü. Minho yüzünde gururlu bir gülümsemeyle orada duruyordu. Büyük olan elini kaldırdı ve Jisung'un başına koydu.
"Aferin." dedi Jisung'un kafasını karıştırarak. Jisung kendini geri çekerek bakışlarını kaçırdı.
"A-acele et."
"Evet, hadi gidelim." Minho bu sefer Jisung'un ellerini tutarak söyledi. Küçük olan büyüğünün elinde duran eline bakıp utanarak aşağıya baktı. Minho aklını kaçırmıştı, Jisung'la birlikteyken yaptığı eylemleri düşünmüyordu. Ne yaptığının farkına vardı ama pişman olmak için çok geçti. Jisung'un eli soğuktu, Minho onu sıcak tutmaya çalışırken daha sıkı tuttu.
