"Ne olursa olsun, kaybolmana izin vermeyeceğim, beni yalnız bırakmana izin vermeyeceğim... Seninle kalmam için ne kadar sürerse sürsün evrene karşı çıkacağım."
"Sen kim olduğunu sanıyorsun ha?"
"Umutsuzca kendisinin okyanusuna yansıdığını görmek is...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Seninle kalmak istiyorum ama buna kendi kendini yok etme diyorlar~"
"İlk kar... benimle mi?" devam etmeden önce yutkundu,
"İlk...ve sonuncusu."
Çocuk, aklında aynı düşünceyle üstünü değiştirdikten sonra yatağına uzandı. Minho'nun ondan hoşlandığına inanamıyordu, kızardı. Buradaki en büyük sorun Minho'nun sözlerine cevap vermemesiydi, onunla nasıl yüzleşecekti? An itibariyle bir mesaj aldı. Yatağının üzerinden telefonunu alıp mesaj uygulamasını açtı.
'Hyung'
Hyung:
Hey
Sanırım bugün yıldızlara bakmak için iyi bir gün değil yani kar yağıyor ve üşümeni istemiyorum
Bugünü geçelim, söz veriyorum yarın seni oraya götüreceğim...
Dikkatli ol :)
You:
Tamam
Şu anda Minho'yla yüzleşmek zorunda olmadığı için rahatlayarak iç çekti. Ertesi gün kalktı ve her zamanki gibi Jeongin'le birlikte üniversitesine doğru yürüdü. Kıyafeti değişmişti; fazladan ceket katları, botları, bereleri ve eldivenleri vardı. Hâlâ titriyordu. Jeongin ve diğerleri de aynı şeyi giydiler ancak Jisung'un ceketleri diğerlerine göre çok fazlaydı.
"Hyung yürüyebiliyor musun?"
"Evet." ve diğer arkadaşlarını gördükleri kapıya ulaşana kadar yürümeye devam ettiler. Jisung'un gözleri Minho'ya takıldı ve göz teması kurdular, hepsi bu.
"Lix, Jisung'la ilgili bir sorun mu var?"
"Neden sordun? Kar yağışından dolayı mı?"
"Ona bak. Onun iyi olmadığını görebiliyorum." Changbin, Felix'in kulağına fısıldadı. Sarışın, Ay çocuğa baktığında, şiş gözlerinin etrafındaki koyu halkaları fark etti.
'Ağladı mı?'
---------
"Oi Han Jisung!" Jisung, isminin seslendiğini duyduğunda düşüncelerinden sıyrıldı. Felix okul bahçelerindeki banklardan birine doğru yürüdü.
"Selam."
"Neden yine öğün atlıyorsun?" yanına oturmasını istedi. Felix, Jisung'a onu rahatsız eden şeyi sormaya karar vermişti. Dünyanın hiçbir yerinde Felix, Jisung'un gözlerini ovuşturduğunu ya da vücudunun yeniden ağrıdığını söyleyen mazeretlerini kabul etmeyecekti.
"İçimden yemek yemek gelmiyordu."
"Neden? Bütün zamanını ağlayarak mı harcadın?" kaşını kaldırdı. Jisung hemen alt dudağını ısırarak bakışlarını kaçırdı. İşaretler Jisung'un endişeli olduğunu belli ediyordu. "Ne zamandan beri benden bir şeyler saklamayı öğrendin?"
