"Ne olursa olsun, kaybolmana izin vermeyeceğim, beni yalnız bırakmana izin vermeyeceğim... Seninle kalmam için ne kadar sürerse sürsün evrene karşı çıkacağım."
"Sen kim olduğunu sanıyorsun ha?"
"Umutsuzca kendisinin okyanusuna yansıdığını görmek is...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bir sonraki saniye seni aramak için benden uzak durmanı istiyorum~"
***
"Fazla düşünme."
"Ha?"
"İyi gidiyorsun."
Dondurucu rüzgar aniden iki çocuğun etrafını ısıttı. Minho yutkunurken birbirlerinin gözlerine baktılar. Jisung sarhoş bir adam gibi davranıyordu, yaptıklarının farkında değildi. Yavaş yavaş Jisung büyük olana yaklaştı, Minho'nun gümüşi gözleri çocuğun yüzüne yaklaşmasını izledi. Aralarındaki mesafe birkaç santim olunca Jisung irkildi. Bakışlarını kaçırıp geri çekildi. Gözleri döndü ve nefesi ağırlaştı, bu da Minho'yu gerginleştirdi.
"N..ne oldu?"
"H-hiçbir şey. Ben...özür dilerim-" Jisung bakışlarından kaçınarak özür diledi. Minho çocuğun boğazındaki yumruyu yutmasını izledi. Bu arada Jisung diğerinin yanaklarının nasıl koyu kırmızıya döndüğünü görme şansını kaçırdı. Minho'nun zihninin dengesiz olduğu açıktı.
'Ya geri adım atmasaydı? Öpüşebilir miydik?'
Jisung'un düşünceleri kendine lanet etmesiydi. Hayatında hiçbir zaman, yapmaması gereken birini öpmeye hazır olacak kadar yumuşak ve savunmasız davranacağını düşünmemişti. O kadar telaşlıydı ki, ya geri çekilmeseydi? Peki ya öpüşmüş olsalardı? Neden bunu yapmaya teşvik etti? Ya Minho'ya aşık olursa? Yoksa çoktan oldu mu?
Çocuklar terk edilmiş yerden ayrılmadan önce "Hadi geri dönelim..." demişti Minho.
Jisung'un evine giden yürüyüş sessizdi. Tuhaf ama rahatlatıcı bir sessizlikti bu. İkisinin arasındaki hava pek kalın değildi ama ne konuşacaklarını bilmiyorlardı... Minho da gence söyleyecek kelime bulmakta zorlanıyordu. Aptal bir aşık olduğundan Jisung'u...öpmeyi umuyordu.
"Hannie..."
"Oh evet?"
"Gelecek hafta kış etkinliğimiz var. Oraya gidecek misin?"
"Belki hayır." Yanağının iç kısmını ısırarak cevap verdi.
"Sanırım yakında kar yağacak." Minho konuyu değiştirdi.
Bir baş sallama.
"Kar sever misin?"
"Hayır. Bu beni zayıflatıyor."
"Nedenini biliyor musun?"
"Yarısını."
"Dikkatli ol."
"Şu anda bunu söylemesi gereken kişi benim."
"İyi olacağım."
"Böyle mi? Her gece benimle sadece yıldızları görmek için mi buluşacaksın? Yatakta yatsan iyi olur."
