+18 yetişkin okurlar için uygundur.
O bu dünyanın en güzeli.
O gri gözlü bir seri katil.
O çocukların kahramanı.
O bir kimsesiz, herkesin aradığı bir kimliksiz.
O Gri.
O Ateş Atakanlı.
Ve o karanlık gecede her şey değişti.
Aşk ise bu denklemde en y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölümü okumaya başlamadan önce sizi uyarayım. Bölümün neredeyse tamamı o sahneden oluşuyor. Bunu da bana sadece Ateş ve Mavi hissettirerek yazdırabilirdi.
Onların tutkularının ateşinde yanalım bakalım.
Evereybody Loves and Outlaw, I See Red
İyi okumalar!
Her yalanın sahibi gerçeğiydi.
Her sır saklandığı yerden çıkmayı beklerdi.
Ateş yıllardır bir yalanla yaşamıştı. Belki de o yalan uğruna seri katil olmuştu. Şimdiyse geriye sadece gerçekler kalmıştı. Gerçekleri öğrenmesi yıllar sürmüştü ama yıllar saklanan sırları tek tek ortaya çıkarmıştı.
Bakışlarımı çevirip Ateş'e baktım. Nazlı'ya güvenmediğini biliyordum. Onu kimseye kolay kolay güvenmeyeceğini bilecek kadar iyi tanıyordum. Ona baktığımda bunu görebiliyordum ama Nazlı görmedi.
"Ne yapayım Nazlı?" diye sordu Ateş öfkeli bir alayla. "Ailemi bulduğun için sana ödül mü vereyim? Ailemi buldun diye kollarına atlayacağımı mı sanıyorsun? Hasta mısın sen?"
Nazlı şaşkınlıkla, "Aileni bulmak istemiyor musun?" diye sordu. Beklediği tepkinin bu olmadığı belliydi.
Ateş kaşlarını hafifçe çatarak, "Beni o kadar tanımıyorsun ki Nazlı." dedi. "Beni biraz tanımış olsaydın ailemi bulmak istemeyeceğimi bilirdin. Ben ailemi bulmak istesem bulamayacak bir adam mıyım?"
Nazlı onun gözlerinin içine bakarak, "Sana aşığım Ateş." dedi. "Görmüyor musun?"
Konuşmaya devam edecekti ki, "Sen Ateş'e gerçekten değer verseydin bir seri katil olduğunu öğrendiğin an onu polislerin kucağına itmezdin." dedim. Ona tahammül edememiştim. "Senin aslında onu sevdiğin yok. Sadece takıntılısın."
Nazlı bakışlarını bana çevirdiğinde orada sert bir kin gördüm. "Öyle mi? Ben Ateş'in senin yüzünden bütün ülkeye seri katil kimliğini itiraf ettiğini sanıyordum. Sen hayatına girdiğinden beri Ateş'in başı beladan kurtulmadı. Sen hayatına girmeden önce Ateş böyle değildi."
Ateş işaret parmağını evin kapısına yönelterek, "Siktir git evimden Nazlı!" diye bağırdı.
Nazlı evin çıkışına yönelirken, "Belki ben gitmeden önce Mavi'ye benimle nasıl seviştiğini anlatmak istersin." dedi. "Yoksa ağzımdan mı kaçırdım? Üzülür diye ona anlatmadın mı?
İçimde bir duygunun uyandığını hissettim. Bu duygu kıskançlıktı. Daha önce hiç hissetmediğim bir duyguyu bu kadar derinden hissetmek beni sarstı.
