SAHTE MAFYA +18

6.8

Kitabımda reklam yapılmasını istemiyorum.

Bana destek olmak için vote verip yorum yapmayı unutmayın.

İyi okumalar.

*****

Bir ses geliyor gibiydi kulağıma, şarkıyı son ses açtığım için pek duyamadım.

Şarkıyı kapatınca zilin sesi olduğunu anladım, hemen toparlanıp kapıyı açtım.

Babam gelmişti "Aaa baba hoş geldin."
Babam bir şirketin reklam ve pazarlama depertmanın müdür'üydü.

"Kızım bu ses ne?" soru sorarken yanağımdan bir makas almayı da ihmal etmedi.

"hiç öyle canım sıkılmıştı da şarkı açayım dedim" sesi sona verirsem bütün herkes duyar tabi.

Alt kattan annem acleyele geldi onun arkasından aslı "Kızım bu ses ne? evi havaya uçurdun sandım." bir şey olmadığını gören annem belini tutarak nefes almaya başladı kadını az daha tahtalı köye göndericektim.

"sadece biraz şarkı açtım." tabi şarkıyı bağırarak söylememi katmazsak o kadar da yüksek değildi aslında.

"bak ben dedim sana Necla teyze, miray yine şarkı dinliyordur diye." Aslı benim bu hallerime alışmıştı tabi, çok rahat çok profesyoneldi.

Elinde çekirdek çıtlatarak gelen Nermin teyze "bir şey olmamış deme Necla?" Aslı aynı anası Nermin teyzeye çekmişti, sonuçta kızıydı.

"Yok, yok Miray yine hoparlörle son ses müzik şov yapmış sadece" dedi aslı. Ayıp oluyor ama buna hâla alışmamış olamazlar.

Sonunda ortalık sakinleşince, herkes odasına gidince, bende Aslı'ya yarın konuşmamız gerken konular olduğunu söyleyip odama doğru yol aldım.

"iyi geceler abla" kardeşimin yanaklarını sıkmayı ihmal etmedim "iyi geceler velet"

Işıklar da kapandı, kardeşim de odasına gitti, şu an ortalıkta sadece sessizlik vardı.

Kapıyı açıp odaya girmemle beraber direkt kendimi yatağıma attım. Fakat yatağın üstüne değil birinin üstündeydim.

"biraz yavaş olsana kızım." Ateş? Onun burada ne işi vardı? "A-ateş?"

Üstünde olduğumu düşününce hemen yatağın yanına kaymak için hamle yaptım fakat yere düştüm.

"Aah! kafam acıdı." gülüş sesini duydum "iyi misin?" sesindeki neşeyi koruyordu.

Kafamı okşayarak kapıyı kilitledim, daha sonra yatağımın yanındaki oda lambasını açtım.

Loş ışık az da olsa yeterince odayı aydınlatıyordu "ne oldu yine mi beni özledin?" böyle biraz hesap sorar gibi olmuştum ama o çok da tınlamadı.

"kafan acıyor mu?" acısı geçmişti neredeyse "biraz acıyor da, eve nasıl girdin ateş" gözleriyle yandaki pencereyi işaret etti.

"tam da şuradan girdim." o da ayağa kalktı daha sonra elimle başıma tuttuğum yeri elimden kurtararak, hafifçe okşamaya başladı.

Bir eliyle de karnımı tuttu kulağıma sakin ses tonuyla konuştu "ayakta beklemesek daha iyi" yatağa oturdu bacaklarının arasını açarak bana da yer verdi.

Oturdum. Nefesi boynuma çarpıyordu "şimdi geçti mi?" kalbim yerinden fırlayacak bir hız da çarpıyordu.

Eğer şu an ölmediysem, bir daha da kolay kolay ölmezdim.

"geçti."

Bölüm sonu.

Bölüm nasıldı, sevdiniz mi?

+18 sahneler yakında gelicek.