SAHTE MAFYA +18

7.0

Kitabımda reklam yapılmasını istemiyorum.

Bana destek olmak için vote verip yorum yapmayı unutmayın.

İyi okumalar.

*****

Bazen aşkı kimde bulacağını bilemiyor insan, tanımadığın birini çat diye sevebiliyorsun.

Bazen de aşık olduğun birinden yavaş yavaş soğabiliyorsun, gerçekleri görüyor, yaşaman gereken acıları yaşıyor ve kapatıyorsun.

Ateş... Hayatım da bana aşkı ilk kez hissettirmişti.

Saçma diyerek dalga geçtiğim şey başıma gelmişti ve ben o zaman birini sevmeyi ve sevilmenin nasıl bir şey olduğunu anlamıştım.

Dışarıdan yüzüme vuran güneşle hiç uyanmak istemesem de yeni bir güne başlamanın zamanı gelmişti.

Kapımın tıklanmasıyla gözlerimi hafif araladım, dün gece kapıyı kilitlemiştim.

"Miray hazretleri saat 11:20 uyanmayı düşünüyormsunuz acaba?" Aslı bu Aslı'nın sesiydi.

"yok, biraz daha uyumak istiyorum sonra gel aslı." hafif tonda söylediğim şeylerle araladığım gözlerimi tekrar kapattım.

"kanka ya kapıyı aç ya da kapıyı kırmayı planlıyorum." bu saate uyandırılmak bana en büyük cezaydı.

Ama bende haklıydım dün gece geç yatmıştım ve olanlar...

Olanları hatırlayınca yanaklarım kızarmıştı bile, ateşin bana dokunuşları, beni öpüşü ve bana hissettikleri...

Bu dün gece ki konuyu daha sonra düşünmek için kafamda rafa kaldırdım.

"nah kırarsın Aslı kapıyı o güçle."

"kırarım ben, benim bileğim sağlamdır." anlaşıldı Aslı gitmiyecekti.

Kapattığım gözlerimi tekrardan açtım, esneye esneye kapıya doğru gittim.

Kilidi yavaşça çevirdim, kapı kolunu çevirdim ama açılmadı.

Bir daha denedim yok yine açılmadı. Bir daha deneyim ne kaybedebilirim ki sonuçta diyerek son kez açmayı denedim.

"kızım anahtarı yanlış tarafa çevirdin deme yine kesin" evet, evet kesin öyle yapmıştım.

Uyku sersemi olmanın dezavantajlarından biri daha karşıma çıkmıştı. Yine.

Evet eskidende bir kaç böyle vukkuatım daha olmuştu. Özellikle de okulda yastık, küçük bir de yorgan getirip uyuduğum bile olmuştu.

Anahtarı bu sefer ters tarafa çevirince açılma sesi de gelmişti.

Bende kendi kendime düşünüyordum ne sesi diye, tabi ya eksik olan kapı kilidinin açılma sesiydi.

Kapıyı açıp içeri giren Aslı bana kocaman sarıldı.

"görmeyeli ne kadar uzun zaman olmuş, bir daha kim bilir ne zaman görmek kısmet olur." görende sanır kaç senedir, ayrıyız daha dün akşam görmüştü oysa.

Ama belliydi dalga da geçiyordu aklı sıra benle. Canım neden herkesin benim uykumla alıp veremediği vardı.

"ya daha dün akşam görüştük Aslı, hem biraz uyudum diye kaç yıldır ayrıymışız gibi davranmayı kessen mi artık?"

Yatağa ilerledim ondan ayrıldığım şu bir kaç dakika bana çok uzun gelmişti, tekrar uzandım.

"kalk hadi kalk, uyumak bitti bugün daha fazla uyuyamazsın" evet uyku haramdı şu saatten sonra bana.

"Hem Miray sen dün bana bir şey anlatıcaktın" dedi ne diceğimi ben bile unutmuştum.

Aslıya neden öyle dediğime dair hiç bir fikrim yoktu, büyük ihtimalle ateş ve benle alakalı bir şeydi.

"unuttum ben onu ya." yatağımın kenarına oturan Aslı bana bir anne edasıyla yaklaşmıştı.

Anam gibi kızdı, benden daha sorumluluk sahibi biri olduğu kesindi ama en az benim kadar da şaklaban biriydi.

"hiç şaşırmadım Miray, uyansana kızım akşam oldu akşam!" bu kadar siteme gerek yoktu bence ben uyanırdım kendi kendime hem.

"hem yarın biliyorsun bizimkiler, sahile gidicek, hiç olmazsa bügün bir şeyler yapalım." sahil, çocuk sesleri ve evet mangal...

Ama neyse ki yarın Ateş'e sözüm vardı "yok ben yarın gelmiyicem." dedim.

Ve evet Aslı bana yine hayırdır bakışını attı, bu bakışı ne boklar karşıtıyorsun demek de olabilirdi.

Bölüm sonu.

Hızlı yazınca yazım yanlışları olabiliyor önceki bölümlerde olduğu gibi kusura bakmayın.

Herkese iyi geceler, bir sonra ki bölümde görüşmek üzere.