SAHTE MAFYA +18

9.5

Yeni bölüme hoş geldinizz.

Vote verip, yorum yapmayı unutmayın tamam mı? Yorumlarınız okumak çok keyifli oluyor ama çok az yorum yapılıyor :/

Neyse o zaman çok uzatmadan bölüme geçelim. İyi okumlarr.

*****

Alnımdan akan ince teri, paketten bir tane peçete çıkartıp sildim. Bugün hava çok fazla sıcak değildi, normaldi, ama ben fırının başında beklediğim için daralmıştım.

Tezgahın üstünde ki şaheserime baktım. Ben yaptım diye demiyorum, çok güzel yapmıştım.

Ellerime sağlık. Ben bu gidişle aşçı bile olurdum. Elimden her iş geliyordu valla. Beni alan yaşamıştı.

Tabi açık olmak gerekirse ben her gün çalışamazdım. Onun yerine yardımcı tutardık. Her gün her gün ev işi mi yapılırdı?

Hem ben okuyup büyük adam olucaktım. Ay dur! Dur! Yanlışlık oldu
Ben büyük kadın olucaktım.

Evet yine biraz saçmalıyor olabilirdim. Ama olsun be her güzelin bir kusuru varmış derler.

Benim kusurum da yoktu da hadi neyse. Bu dünyaya bir daha benim gibi biri gelemezdi öyle biriydim ben.

Ha bu arada Ateş zengindi herhalde. Açıkcası zengin olması iyi bir durumdu. Sonuçta doğmamış çocuklarımıza iyi bir hayat sunmalıydık.

Nasıl bir rüya gördüysem karşıma hem zengin, hem yakışıklı, hem de doğru düzgün seven birine rastlamıştım.

Hayatımda ki bütün şansımı burada kullanmış olabilirdim. Ama olsun sonuçta Ateş' i gibi birini bulmuştum.

Kurban olduğumun her şeyi ayrı bir meseleydi. Kitap gibiydi. Her sayfası yeni bir şey öğretiyordu bana.

Neyse, neyse anladınız siz iştee. Bizim aşk meselesi uzundu. Ama güzeldi.

Canım sok zamanlar da çok tatlı çekiyordu. E zaten ben de çok marifetli biri olduğum için hazır yapıp Ateş' e de götürürüm dedim.

Kötü mü ettim?

Yok, yok. Çok iyi ettim.

*****

Son bir kez daha Tezgahın üzerinde ki trileçeye baktım. Bir kaç saat öncesinden hazırlamıştım.

Yeterince dinlediğini düşünüyordum. Yan gelip yatıyordu kerata. Birazdan hayatın gerçekleriyle yüzleşsin de dünyanın kaç bucak olduğunu anlasın.

Sinsi bir sırıtış yüzümü kapladığın da çekmeceden bir kaşık çıkarttım. Bana hüzünle bakan tirleçeye döndüm.

Adeta beni yeme diye yalvarıyordu. Bir ara vicdanıma dokundu gibi oldu. Yiyemicek gibi oldum.

Ama sonra gerçeklerin acı olduğunu hatırladım. Onun da bu gerçeklerle yüzleşmesi gerekiyordu.

Böylelikle daha güçlü olucaktı
O yüzden tirleçeye kaşığı batırıp ağzıma doğru götürürdüm.

Damağıma yayılan enfes tarla gözlerimi kapattım. Çok güzel olmuştu.

Bir kaşık daha aldım ve aramızda ki oluşan bütün duygusal bağları o anda yok etmiştim.

Ee ama ne yapayım? Çok güzel yapmıştım. Hem o da üzülmesin illa bir gün yiyecektik.

Dolaptan çıkardığım büyük porselen dikdörtgen kapa trileçe dilimlerini yavaşça yerleştirdim.