SAHTE MAFYA +18

7.1

Kitabımda reklam yapılmasını istemiyorum.

Bana destek olmak için vote verip yorum yapmayı unutmayın.

İyi okumalar.

*****

"anlatıcak mısın artık yoksa iki saat böyle bakışıcak mıyız" kız da haklıydı bir süredir susmuş mal, mal sırıtıyordum.

"hani ben bir ara bayılmıştım ya." dedim.

"evet bayılmıştın, hatta manita falan işleri de çıkmıştı." o günü bana hatırlatan Aslı benden şu an bir cevap bekliyordu.

Aslı da biliyordu ondan yardım istiyeceğimi ama en son hastanedeki olayda çok sıkışmıştı bir daha da böyle işlere karşımam demişti.

"Eee sadete gel Miray?" gelicektim, gelicektim sadete de gelicektim.

"işte ben o gün Ateş'e bir söz verdim"
Geldik fasulyenin faydalarına...

"ne sözü bu?" Aslı'nın sorgulayıcı bakışları altında kalmıştım şu an.

"şey işte..." aslı birden panik yaptı. Kim bilir aklına ne geldi.

"Kızım ne sözü, yoksa ilk şeyde şey mi yapıcaz dedin?!" yok ilkinde değildi en son ki buluşmada brşaz şey olmuştu.

Ama bunları Aslı'ya anlatmıyacaktım tabi, onun içinde ayrı ayrı sorgu masası kurulmasına gerek yoktu.

"yok öyle bir şey olmadı aslı, ne alaka hem ben öyle biri miyim? ilk buluşmada şey yapayım."

Yüzünü gülerek buruşturan aslı "tövbe, tövbe biz sabah sabah ne konuşuyoruz Miray? anlat anlatıcaksan artık."

"buluşma sözü verdim işte yok ortada düşündüğün gibi bir şey" göğüsünü tutarak derin nefes alarak rahatlayan Aslı güldü.

"Kızım bu muydu iki saat anlatmak istediğin?" evet buydu o ne bekliyordu ki canım?

"ama yarın işte, benim yarın bir şey uydurup Ateş'in yanına gitmem lazım, bizimkiler gidiyor benim gitmemem lazım işte aslı, anlasana."

Sinsice gülen aslı "o iş kolay yarın bizim Merve hastalanmış deriz, evde de kimse yokmuş sende mervelere gidicekmişsin hasta olduğu için." dedi.

"bizim Merve diye bir arkadaşımız mı vardı Aslı?"

"şu zamana kadar bende olduğunu bilmiyordum, ama artık var."

Yine muhtaç bakışlarla Aslı'ya baktım, "Yine ne oldu Miray?"

"ama hani ben belki yarın eve gelemem, sonuçta ilk kez doğru düzgün buluşuyoruz, onun içinde-"

Sözümü kesen aslı "tamam yarın ikna ederiz mervelerde kalırsın." dedi.

Yüzümde koca bir gülümsemeyle Aslı'nın üstüne atlayarak ona sarıldım.

O da olmasaydı nasıl bu işin içinden çıkıcağımı bilmiyordum, annem Aslı'ya güveniyordu o yüzden ikna etmek çok da zor olmayacaktı.

Aslın da olmayan arkadaşımız Merveye de çok iş düşmüştü burada kızı ilk günden baya yormuştuk, ama aslında o yoktu.

Bu gidişle Aslı ve benim sonum akıl hastanesi gibi gözüküyordu, amaaaan orda da beraber olursak bir şey olmazdı.

Doktorlar düşünsün o zaman, gerçi onların da psikolojisine zarar verebilirdik.

"Miray boğuldum kızım az yavaş ol" geri çekildim "yok yok boğulma sen bana lazımsın Aslı"

"neyse hemen çabucak gel kahvaltı neredeyse hazır hep beraber bugün bizde kahvaltı yapıcaz."

Ona masum bakışlarımı göndererek "ben biraz daha yatsam, olmaz mı?" gözleri fal taşı gibi açılmıştı.

"Kızım kalk ne uyuması illa zorla kucağıma alıp mı taşıyım seni?" o sırada olmayan kaslarını da gösteriş yaparak sıkmayı ihmal etmemişti.

"aynen Aslı aynen, kesin taşırsın."

Beni elimden tutup zorla ayağa kaldıran Aslı "hadi çok konuşma da eline yüzene bir su vur gel" diyerek odadan çıktı.

Yatağıma son bir bakış atarak uzaklaştım akşama kadar ayrı kalıcaktım.

Bölüm sonu.

Aceleyle yazdım umarım beğenirsiniz.

Yazım yanlışları olabiliyor, kusura bakmayın.