SAHTE MAFYA +18

9.8

Yeni bölüme hoş geldinizz.

Vote verip yorum yapmayı unutmayınn.

İyi okumalar.

Saat 02:33' dü bu saate dışarıya çık konularım diyordu. Eve gelmesine izin vermezdim, artık aramız açıktı sonuçta.

Telefonuma gelen bildirim sesiyle Ateş' in mesaj attığını anladım. Hemen ne yazdığına baktım.

İnşallah gelemezdi.

Artık onu görmek istemiyordum. Ama bir tarafım da onun bir açıklaması olduğuna inanıyordu.

Hah kendi kendimi kandırıyordum yine. Aldatmanın ne gibi bir açıklaması olabilirdi ki?

Sahte mafya: evinin önündeyim seni bekliyorum.

Siz: bir gören olucak.

Siz: git. bugün olmaz.

Sahte mafya: gören olursa olsun umrumda değil.

Sahte mafya: çok dışarıya seni bekliyorum.

Sahte mafya: hem arabayı ileriye park ettim bu kadar telaş yapma.

Sahte mafya: hem bu saate kim görücek ki?

Siz: çıkmıyorum.

Siz: git Ateş.

Sahte mafya: illa evine mi gireyim.

Görüldü.

Sahte mafya: balkondan mı?

Sahte mafya: yoksa kapıdan mı?

Sahte mafya: benimçim çok zor değil.

Siz: bence direkt evine git.

Siz: istemiyorum artık seni.

Siz: gelme üzerime katil!!

Sahte mafya: ya 2 dakika içerisinde dışarıda olursun ya da ben kendim gelirim.

Sahte mafya: ama pek sakin bir şekilde geleceğime söz veremem.

Siz: bıktım senden ya.

Siz: bekle geliyorum.

Mesajı yazıp onun cevap vermesini beklemeden telefonu kapadım. Aynadan kendime baktığımda saçım başım dağılmış bir şekildeydim.

Gözümde ki çapakları temizleyerek sesiz, sesiz aşağıya indim. Neyse ki kimse duymamıştı.

Apartman kapısını açtığımda Ateş giriş merdiveninin önünde elleri birbirine kenetli bir şekilde oturmuştu.

"He çıktım işte ne var?" dedim sesiz bir şekilde.

Beni görünce yüzünde ki öfke silinmişti. Otuz iki diş sırıtıyordu, galiba bir bana böyle gülüyordu.

Oturduğu merdivenden kalkarak kapının önünde sırık gibi duran bana sarıldı.

İşte ben adamı böyle deli ederdim, sigara gibi bağımlılık yapıyordum ayol. Benim yokluğuma iki gün zor dayanmıştı.

Yok. Onun bu hareketlerine yenilemezdim. Sonuçta beni aldatıyordu hem tekin bir insan da değildi.

Mafya çıkmıştı pezevenk.

Bu gün mafya çıkan yarın karısını aldatan ertesi gün kim bilir ne boklar yerdi.

Ateş' i yavaşça kendimden iterek uzaklaştırdım. Bu hareketime karşılık vererek uzaklaştı.

Yüzünde ki gülümseme soldu onum yerini bir suç işlemiş gibi duran somurtmuş bir yüz ifadesi aldı.

"seni özledim."

Gözlerime yine öyle bakıyordu işte. Derin anlamlı bakıyordu. Ama bence bu aşk dolu bir bakış değildi.

Sonuçta o beni aldatıyordu, Bunu kendi kulaklarımla duymuştum.

Ama bir açıklaması olduğunu söylemişti bana her şeyş buna bağlıyordum. Umarım yanlış anlamışımdır diye avutuyordum kendimi.

"ben beni aldatan bir mafyayı pek özlemedim kusura bakma." yalnız ben de çok doğru konuşuyordum. Lafı iyi postlamıştım.

"seni aldatmadım güzelim. Sen yanlış anladın." ister istemez mutlu olmuştum ama gülümsemedim.

Sonuçta bu bir açıklama değildi. Ben bir açıklama istiyordum. Gerçi açıklama yeterli olucak mı orasını bilemiyordum.

"anlat ozaman Ateş. Gerçekleri bilmek istiyorum. Her konuda gerçekleri bilmek istiyorum."

Geri merdiven basamağına oturan Ateş' in yanına oturdum. Dediği gibi arabayı evin önüne park etmemişti.

Beni düşünüyordu o yüzden park etmemişti. Son zamanlarda biraz fazla paronayak biri olmuştum.

"o piç kurusu zorla benim kardeşimin peşine takılmış. Kız ne kadar peşini bırakması için diretse de bu pezevenk takip etmiş."

Aslın da temiz bir dayağı haketmiş. Sonuçta kızın peşine kuyruk gibi takılmış orospu çocuğu.

"sonra bizimkilerden biri görmüş kardeşimi de adamı öyle bulduk. Pezevenk benim mekanımda reislik yapıyormuş." dedi. Biraz durdu sonra devam etti.

"Kardeşim de oradan geçince ona sarkıntılık etmeye başlamış ama halletik. dersini verdik yani ."

Son cümleyi biraz yumuşatmak amaçlı düzeltmişti. Ama hiç de sakin değildi. Bunları söylerken her an püskürecek bir volkan gibiydi.

"sana inanabilir miyim bilmiyorum Ateş. Sonuçta bir kanıtın yok."

Bu biraz Açgözlü bir hareket olarak gelmiş olabilir ama ben, de kendi çapım da haklıydım.

Ellerimi ellerinin arasına almasıyla istemsiz bir irkilme yaşadım. Benim aksine onun elleri soğuktu.

"istersen kardeşime sorabilirsin ya da o pezevenge sor."

gözlerine baktım içimden bir his gerçekleri söylediğini haykırıyordu. Gözleri benden bir saniye bile ayırmadı sanki yalan söylemediğini ispat etmek istermiş gibiydi.

"istersen sokak kamerasının kayıtları da var..."

kendisine bunu yediremiyordu. Kardeşine böyle bir şey yapılmış olmasını kaldıramıyordu.

Sesinin tonundan kendine kızgın bir hali vardı, bunları anlatırken çekingen ve sinirliydi.

Aniden ateş' e sarıldım. Bu hareketimi benden beklemeyen ateş donaklamıştı. Bir süre sonra o da kollarını bana sardı.

Şu iki günde onun sıcaklığını o kadar özlemiştim ki bunu kendimden bile beklemiyordum.

Kısa bir süre de olsa orada konuşmuştuk. Onunla ne kadar vakit geçirmek istesem de saat çok geçti ve mafya konusunu bugün konuşmak istemiyordum.

Onu daha başka bir zamana ayırıyordum. Bu konu 3s geçileblicek bir konu değildi.

Bedenlerimiz birbirinden ayrıldığında Ateş' in arkasından onun gidişini izledim.

Arada bir arkasını dönüp bana bakıyordu. Bense onun görmediğinş bilmeme rağmen gülümsüyordum.

Gözden kaybolduğunda bende aceleyle eve girdim. Kendimi yatağıma atmamla bedenim gevşedi. Ve bir kaç dakika sonrasındaysa çok uyumuştum...

Bölüm sonu.

Dün bölüm yazacağım sırada iki dakika Gözümü kapatayım sonra yazayım dedim sabah olmuş djsjshqsh