Chapter 8.1
Monster Fight Part 1 :3
~~~**~~~
~Tabitha’s POV~
“Saan na tayo pupunta?” hingal na hingal natanong ni Shontelle habang patuloy pa rin kaming tumatakbo.
Simula ng mapunta kami dito, tumakbo na agad kami papunta sa Fire Falls. Medyo may kalayuan ito dahil binagsak kami sa may lugar malapit sa Greenfields. Sa ngayon, nakalagpas na kami sa unang destinasyon na dapat naming daanan, ang Blue Daffodils.
“Sa pagkakatanda ko, malapit na dito yung kweba na maraming Jellyfish.” Sagot ni Princess Sebby habang sumulyap siya sa compass niya. Ginawa niya ito mula sa bato na pinulot niya kanina. Konting spell lang at poof, isang improvised na compass.
Ilang sandali pa, natanaw na namin ang kwebang sinasabi ni Princess Sebby. Patakbo kaming lumapit doon at namangha kami sa aming nakita.
“Beautiful.” Hindi ako makapaniwala sa nasisilaan ko ngayon. Sino ba naman ang hindi magagandahan sa kwebang ito na punong puno ng mga makukulay na Jellyfish. Kahit walang tubig, patuloy ang paglangoy nila sa loob.
“Yet dangerous. Bilisan na natin at baka may makasalubong pa tayo.” Nagsimula ng maglakad ng dahan-dahan si Ayesha papasok sa loob ng kweba. “Huwag niyong didikitan ang tentacles nila.” Dagdag pa niya. Sumunod na rin kaming pumasok sa loob. Bago pa man kami tuluyang makapasok, napatingin kami sa labas dahil sa isang malakas na ingay.
Isang force field ang lumitaw nang di kalayuan saamin. Masyadong malaki ang force field na ito kesa sa inaakala ko. Kita ito siguro sa buong isla.
“Tara na. Baka maabutan pa nila tayo.” Sabi ni Ayesha kaya nagpatuloy kami sa paglalakad. Paglagpas ng kwebang ito, Fire Falls na ang bubungad samin. Medyo may kahabaan yung kweba na pinasok namin at habang papalayo kami ng papalayo, palaki ng palaki ang mga jellyfish.
“Watch your moves. Ingat tayo, mas lalo silang dumadami.” Paalala pa ni Ayesha.
May-maya, nagulantang kami sa malakas na sigaw ni Princess Sebby.
“Shontelle!” agad tinulak ni Princess Sebby si Shontelle kaya natumba silang parehas. Muntik na kasi siyang dumikit sa isang jellyfish.
“Ayos lang ba kayong dalawa?” agad akong lumapit sa kanila at tinulungan silang makatayo.
“Ayos lang ako. Thank you Sebby, hindi ko nakita yun. Sorry kung muntik ka pang mapahamak.” Sabi ni Shontelle.
“Ano ka ba girl? Kaya nga nagteam tayo para magtulungan e. Tsaka Ok lang na—OUCH!” naputol ang sinasabi ni Princess Sebby at agad siyang napalayo sa pwesto niya. Biglang nagdugo ang kanyang kanang braso.
“Anong problema?” tanong ni Ayesha.
“May parang kumuryente sakin e. Arouch. Anchakit” mangiyak ngiyak na sabi ni Sebby habang hawak hawak niya ang braso niya.
“Kuryente? Damn!” biglang napatingin kami sa dating pwesto ni Sebby.
Mula doon, isang jellyfish ang lumabas.
May kuryenteng nabubuo sa mga tentacles ng jellyfish. Nang magkuryente na ng tuluyan ang mga tentacles nito, tumigil ang lahat ng jellyfish na nasa loob. Napatigil kami. Kinakabahan sa pwedeng mangyari.
“Takbo!” sigaw ko. Inalalayan ko si Princess Sebby habang tumatakbo. Sina Ayesha naman at si Shontelle ang pansamantalang nasa likod namin at sinusubukang pigilan ang mga jellyfish na humahabol samin.
Naramdaman ko ang panghihina ni Princess Sebby. Unti-unti na sigurong kumakalat ang lason na gawa nung jellyfish. Madami na ring dugo ang nawala sakanya. Kailangan magawan ko muna ito ng paraan.
