Chapter 40
Abandoned Library
Yuuki's POV
"A-Anou.. E-Etou," biglang nagrumble yung tummy ko. Nyaa. Gutom na ako. Yuuki needs food. I need food.
*Grooowl~*
Haaay. Kimchi. Sushi. Pizza. Popcorn. Chocolate. Rice. Pasta. Chicken. Marshmallow. Bacon. Bacon. Bacon. BACOOOON~
*Grooowl~*
Lalo lang akong nagugutom sa pinag-iisip ko. Stop it na Yuuki. Stop it tummy.
Two days na rin kami ni Neo dito sa loob ng Sirenade Empire para sa mission na ibinigay samin: mag-investigate, hanapin ang Book of Life ko at mabawi si Ice-nee-chan. Pagkapasok namin sa enemy's base, agad niyang sinira yung tiny device na inimplant ni Commander Rai-nee-chan kaya wala na kaming contact sakanila. Sabi niya kasi, baka madetect daw kami ng nga nasa loob ng Sirenade Castle. Lagot kami pag nagkataon. Baka di kami bigyan ng food pag nahuli. Haaay.
Nagulat ako nung biglang may nagsnap sa harap ko. Waa! Where's the enemy? Nasan?! Nasan?! Teka, yung dagger ko! O magdro-drawing na lang ako? Waa! Baka mahuli kami! Walang pagkain! YUNG BACOOON!
Nilabas ko yung dagger ko at tsaka nagpaikot-ikot habang hinahanap yung kalaban. "Waaa! Lumabas kayo! Hindi ako natatakot sainyo! I'll kill you and I'll save my bacooon! Waaa!"
Naramdaman ko na lang na may tumakip sa bibig ko at hinila ako papasok sa isang kwartong abandonado at walang laman. Sinubukan kong makawala kaso mahigpit yung pagkakahawak niya sakin. Waa! Di ako pwedeng mahuli! Yung Book of Life ko. Si Ice-nee-chan. Tsaka si Neo-kun! Neo-kun! Tatsukete! (Help Me!)
"Yuuki," Eh? Teka. Si Neo yun ah. Wag mong sabihin..
Tumigil ako sa paggalaw at unti-unting humarap sa likod ko. Tumambad sakin yung gwapong mukha ni Neo-kun, na ilang inches na lang eh.. Waaa >///< Ang lapit niya!
Mabilis akong nakawala at lumayo sakanya habang hawak-hawak yung bibig ko. Kyaa~ nararamdaman ko yung init sa mukha ko. Yung heartbeat ko. Parang drums! Dugdug.Dugdug.
"A-Ah.. Eh.. I-Ikaw pa..la yan," I stammered. Naman eh! Bakit hindi maalis sa brain ko yung mukha niyang malapit?! Paulit-ulit na lang yung scene. "So..Sorry. Nataranta lang."
Ang fail ko talaga. Bakit ko nga ba nakalimutan na kasama ko si Neo kahit saan?
Umupo siya sa sahig at tinanggal yung heavy armor na suot-suot niya. Nakasuot rin ako ng ganito, disguise kunware para mapagkamalan kaming ordinary soldiers ng Sirenade. Ang heavy heavy nga eh. And it's not so cute.
Dapat nilagyan nila ng glitters, headbands with butterflies, pink tattoos, fur, blingblings and a lot more. Para naman hindi magmukhang scary ang armor nila. Yuuki hates scary things.
"Seriously Yuuki, are you even listening to me while I was discussing the plan?," ginulo niya yung buhok niya at tumingin sakin. Kyaa! Ang hot!--este, ano ba yung sinasabi niya kanina?
"Ha?," I gave him my 'what-are you-saying' look. Bumuntong-hininga siya ng pagkalalim-lalim at tinapik yung space na nasa tabi niya. Umiling ako pero tinignan niya lang ako habang tinatapik yun. Wala akong nagawa kundi tumabi sakanya. Naramdaman ko nanamang uminit yung buong mukha ko. Siguro color red na tong cute face ko.
Bigla niyang sinapo yung noo ko. "Are you sick?" Umiling lang ako. "You're not yourself today. What's wrong?"
Ano nga ba? Bakit nga ba kasi wala ako sa cute kong katinuan?
