Songül sinirle salonu adımlamaya devam ederken birden durdu olduğu yerde. Sinirini atamamış olması ve Emin'nin kendisine git demiş olmasını hazmedemediği için söylene söyleye yatak odasına doğru yöneldi. Kapıyı hızlıca açıp bir hışımla çarparak kapattıktan sonra pencerenin önünde bekleyen adamın yanında aldı soluğu.
Emin nefesini tutmuş bir vaziyette öylece karşısındaki kadına bakarken Songül meydan okurcasına dikildi karşısına.
Aralarındaki mesafeyi kapatıp birbirlerinin nefeslerini duyabilecekleri bir yakınlığa geldikten sonra öfkeden parlayan ela gözlerini Emin'nin koyulaşan okyanuslarına dikti. Başını Emin'e doğru uzatıp, dudaklarını adamın dudaklarına doğru yaklaştırarak korkusuzca çekti restini.
"Madem gitmemi istiyorsun, gözlerimin içine bakarak söyle. Hadi! Durma! Git de bana"
Bitirebilirsem akşama yeni bölümde görüşmek üzere 👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansızı istemek
FanfictionBir polis biri mafya.. Güneş ve ay kadar farklıydılar birbirlerinden. Belki birbirlerine kavuşamayacaklardı ama birbirlerine karışmayı öğreneceklerdi...
