Bekir; adamlarının birer birer vurulması ile arabasına doğru koşarken Emin yakalayıp durdurdu onu.
"Dur Bekir dur! Daha karpuz keseceğiz"
Emin'e sinirle bakarken sert bir ses tonuyla bağırmaya başladı Bekir.
"Senin hain olduğunu biliyordum. O gün Songül komiserin evinde benim adamları paketleyende sendin. Ama bunun bedelini çok ağır ödeyeceksin Emin. Hain olduğunu herkes öğrenecek"
Emin sesli bir nefes verip elindeki silahı Bekir'in alnına dayadı.
"Öbür tarafta hesaplaşırız artık" dedikten sonra tetiği çekmek için hazırlandı. Parmağı tetiğin üzerinde ilerlerken aklındaki tek düşünce Songül'ün de burada olmasıydı. Songül'ün kendisini bu şekilde görmesini hiç istemezdi ama şu an elinden başka bir şey de gelmiyordu.
Bekir kendine küfürler savunurken Songül'ün yalvarışlarını duydu Emin.
"Emin yapma"
Yüzünü Songül'e döndüğünde sevdiği kadının gözlerindeki çaresizlik yerle bir etmeye yetmişti Emin.
Songül'ün gözlerindeki buğuda kaybolurken elindeki silahı indirdi usulca.
Emin'nin silahını indirmesi ile Bekir alaycı bir gülümseme yerleştirdi yüzüne.
"Sana yemin olsun, ikinizi de geberteceğim"derken dizinin yanında duran silahı yavaşça kaldırmaya başladı.
Emin kendini tutmakta zorlanıyordu artık. Bekir'e öfke dolu gözlerle bakarken cevap vermek için dudaklarını araladığı esnada bir el silah sesi yankılandı bahçede.
Sonra tiz bir çığlık sesi eşliğinde Songül'ün sesi duyuldu.
"Emin"
Bugün işlerim dolasıyla bölüm yazamadım kusura bakmayın. Yarına yeni bölümde görüşürüz inşallah 🙏
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansızı istemek
FanfictionBir polis biri mafya.. Güneş ve ay kadar farklıydılar birbirlerinden. Belki birbirlerine kavuşamayacaklardı ama birbirlerine karışmayı öğreneceklerdi...
