İmkansızı istemek

Bölüm 36

Yaver'in kurduğu cümle ile önce donakalmıştı Emin. Bakışlarını Songül'e çevirdiğinde kadının meraklı gözlerini karşıladı onu.

Hafif bir tebessüm yerleştirdi yüzüne Emin. Songül'ün bir şeylerlerden şüphelenmediğini anlayınca bahçeye yönlendirdi adımlarını.

Bahçeye yayılmış bir kaç korumanın arasından sıyrılıp kendini bekleyen arabaya bindi.

"İlerle! Çiftlikten çık!" dedi şoföre bağırarak.

Şoför dikiz aynasından patronuna bakıp onayı alması ile ilerletti arabayı. Emin ise yönünü yanında oturan yaşlı adama döndü.

"Sen burda ne arıyorsun lan!" dedi öfke dolu bir ifadeyle.

Patron; Emin ile sakin bir şekilde konuşamayacağı anladığı için şoförün koltuğuna vurdu hızlıca.

"Durdur arabayı" dedi.

Şoför arabayı durdurduğunda "aşağıya in" dedi patron sert bir ifadeyle.

Şoför arabadan indiğinde Emin öfkesini kusmaya başladı.

"Benim ailemden uzak duracaksın. Bunu sana bir kere daha söylemeyeceğim"

Patron kaşlarını havalandırırken sakinliğini koruyarak sordu sorusunu.

"İnci nasıl?"

"Lannn!" diye bağırdı Emin var gücüyle. "İnci'den uzak duracaksın diye kaç kere söyleyeceğim ben sana"

Patron sesli bir nefes verip sinirini yatıştırmaya çalışken Emin bağırmaya devam ediyordu.

"Benim evime gelme cesaretini kim verdi sana?"

Patron omuzlarını silkip alaycı bir ifadeyle verdi cevabını.

"Buraya gelmek için senden izin mi alacağım"

Adamın verdiği her cevap Emin'nin öfkesini kat be kat arttırıyordu.

"Benden ve ailemden uzak duracaksın" diye tıslarken bakışlarında geçmişin kalıntıları vardı.

Emin ile sakin bir şekilde konuşamayacağı zaten biliyordu patron ama gene de şansını denemeye devam etti.

"Niyetim kötü değil. En azından şimdilik. İnci nasıl gerçekten çok merak ediyorum"

"Etme" dedi Emin sert bir ifadeyle. "Sen tercihini yıllar önce yaptın ve İnci'yle bütün bağını kopardın"

"Ben sadece" dedi patron ama Emin lafını ağzına tıktı adamın. "Sakın" dedi gürleyerek. "Bu masum ayaklarını bırak artık" dedikten sonra arabadan inmek için hareketlendi ama sonra hemen durdurdu kendini.

Yüzünü tekrar adama dönüp son sözünü söyledi Emin.

"Bir daha ailemenin yanına yaklaşmaya kalkarsan, yemin ederim öldürüm seni"

Songül merakına yenik düşüp bahçeye çıktığında Emin'nin büyük kapıdan içeriye girdiğini gördü.

Adama doğru ilerlerken gözleriyle etrafa hızlı bir göz atmayı ihmal etmedi ama her şey yolunda gözüküyordu.

Songül'ün yanına geldiğinde  şaşkın bir ifade vardı Emin'nin yüzünde. "Güzelim" dedi tebessüm ederek.

Songül sorgularcasına bakmaya devam ederken kaşlarını hafif çatmıştı.

"Bir sorun mu var Emin" diye sorduğunda sesinde bastırmaya çalıştığı gizli bir telaş vardı.

Emin hayır dercesine başını sallarken Songül'ün bir şeylerden şüphelenmiş olduğunu düşünerek kendince bir açıklama yaptı.