"Şarap mı koymuştun kendine."
Songül adama ters bir bakış atıp doldurduğu kadehi eline aldı. Emin masum masum ona bakmaya devam ederken raftan bir kadeh daha bırakıp Emin'in önüne koydu Songül.
"Bir an hiç sormayacaksın zannettim." dedi Emin tebessüm edip. Songül cevap vermek yerine salona doğru ilerlemeye başladı. Emin şarap şişesini ve kadehi eline alıp usul usul takip etti Songül'ü.
Salona girdiklerinde yukarı kata çıkan merdivenlere takıldı eminin gözü. Yukarıya kısa bir bakış attıktan sonra Songül'e döndü yüzünü.
"Yukarıda ne var."
"Bir şey yok" dedi Songül net bir ifadeyle.
Songül'ün ciddi durmaya çalışma çabaları gülümsetmişti Emin'i.
"Hiç mi bir şey yok" dedi muzip bir ifadeyle.
Songül sıkkın bir ifadeyle cevapladı adamı.
"Yukarı da benim odam var."
Yüzüne yerleştirdiği belli belirsiz bir tebessümle düşüncesini dile getirdi Emin.
"Bana göstermeyecek misin?"
"Hayır" dedi Songül ama olabildiğine gerilmişti.
Emin keskin bir ifadeyle baktı Songül'ün gözlerine. Aralarındaki mesafeyi sıfırlayıp Songül'ün elindeki kadehi aldı ve elini tuttu sıkı sıkı.
"Evet" dedikten sonra merdivenlere doğru yürümeye başladı.
Yeni bölümde görüşürüz 👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansızı istemek
FanfictionBir polis biri mafya.. Güneş ve ay kadar farklıydılar birbirlerinden. Belki birbirlerine kavuşamayacaklardı ama birbirlerine karışmayı öğreneceklerdi...
