Özgürlük Ağıtları (bxb)

Dünümü Bugünümü Geleceğimi Çaldın

Özgür elleri cebinde sırtını binanın duvarına yaslarken bekliyordu. Bomboş zihni hissiz olsa bile kalbi onunla aynı fikirde değildi ki deli gibi çarpıyordu. Artık kalbinin hızlanmasına bile sinirlenecek durumda değildi. İçinde duygularını kabul edince arkasından gelenleri de kabullenmek bir hayli kolay oluyordu. 

Aşk ne demek bilmiyordu. Hislerine bir isim koyma konusunda da berbattı. Aşk deyip geçemeyecek kadar yoğun sevgi deyip sarmalayamayacak kadar da yabancı hissediyordu. Annesini, babasını abisini hatta küçük Ekim'i bile seviyordu fakat Alphan'ı sevmiyordu. Eğer onu sevseydi ona değer verir hiçbir zarar gelmesin isterdi. Özgür, Alphan'ın bizzat kendi tarafından zarar görmesini istiyordu. 

Gözünün önüne Mustafa'nın çaresiz bakışları gelince irkildi bir anda. Asla onun gibi olmak istemiyordu. Mustafa o gün o bankta otururken yürüyen cenaze gibiydi. Nefes aldığını görüyordu. Ama gözleri hiç de yaşayan birinin gözleri gibi değildi. Hayatında umuda dair ne varsa yakmış gibiydi. 

Sıkıntılı bir nefes alıp cebini yoklarken sigarasının bittiğini hatırlayınca "Hassiktir ya." diye söylendi kendi kendine. Tam o sırada karşısında beliren esmer ve bir hayli sinirli oğlanla yerinde dikleşip sigarayı anında unuttu. Kaşları neredeyse burnuna kadar giren adamla sırıtmak istese de dümdüz bakışlarını hiç bozmadı. 

"Sen bana kendini öldürtmek mi istiyorsun lan soktuğumun solcusu?"

İşaret parmağını havada sallayıp maganda gibi dikleşen oğlana yalnızca alttan alttan bakmakla yetindi. "Sigaran var mı?" An ve an karşısındaki oğlanın gözlerinden şaşkınlık dalgası geçse de sinirli gözleri tekrar kendini belli etti.

"Ne diyorsun amına koyayım?"

Şöyle bir yüzünü sıvazlayıp derin nefes bırakırken nikotin krizine girecek gibiydi. Halbuki sigarayı bıraksa hiç zorlanmaz gibiydi. Anlık bir şey olarak düşünüp istekle karşısındaki oğlanın gözlerine yoğun bir taleple baktı. "Sigara diyorum var mı? Yoksa bakkaldan alıp geleceğim öyle kavga edelim."

Alphan ona tuhaf bakışlarını atsa da gözlerinde gördüğü ifadeye daha fazla kayıtsız kalamayıp hızla elini siyah pantolonunun cebine atıp sigara ve çakmağını çıkardı. "Siktiğimin manyağı kavga arasında sigara alıp gelecek." Sigarasının karton kapağını açıp karşısındaki oğlana tutarken hala tuhaf tuhaf bakıyordu. Az önce merdivenleri kudurmuş gibi beşerli beşerli öfkeyle inmemiş gibi üzerine bir sakinlik çökmüştü şimdi. Onun bu etkisini ikidir üzerinde aynı şekilde hissediyordu. İlki ise çelengin hesabını sormak için ocağı bastığı gün olmuştu. Oğlanı orada parçalamak istese de bakışlarındaki şeyle bir anda yere çivilenmiş gibi kalakalmıştı. 

Şimdi yine gözlerinde muhtaç ve tanımlayamadığı bir ifadeyle kendisine bakarken bebekler gibi dingin hissediyordu kendini. Özgür sigarayı kutudan alırken ellerine bakıyor sanki hayatında hiç insan görmemiş uzaylı gibi oğlanı inceliyordu. Sigarayı sağ eliyle alıp aniden eline temas eden sol eliyle birden göz bebekleri kocaman olurken oğlan elinin içindeki çakmağı çekip almıştı. 

Alphan bir saniye kadar elinin içindeki elin sıcaklığını düşünürken yutkunmuştu. Oğlanın elleri yumuşacık sıcacıktı. Hayatında hiç böyle hissetmemişti. Ne olduğunu da anlamıyordu ki belki de hastalanmaya başlıyordu. Muhtemelen hastalanıyordu çünkü kalbi de çarpıntı yapmaya başlamıştı. Bir ara kalbine baktırmayı aklına yazıp tekrar oğlanı inceledi. 

Dudaklarındaki sigarayı aç köpek gibi yakıp içine çekerken gözleri biraz fazla sigarayı tutan büzülmüş dudaklarında oyalansa da hızla çekti. Oğlan gözlerini kapatıp zevk aldığını son derece belli eden suratıyla karşısında dururken aklı bir hayli dağılmış neden burada olduğunu bile unutmuştu sanki Alphan.