One girl

hoofdstuk 18

Hoofdstuk 18

"Dit is dus de aula" zegt Luna "hier zitten we in de pauzes, tenzij je buiten wilt zitten, je mag trouwens niet naar je kamer in de pauzes". We lopen verder. "Hier zijn de lokalen, en hier zijn de kluisjes" zegt Luca en ze wijst naar een hal, met veel kluisjes en twee lokalen. "Zijn dit de enige lokalen?" vraag ik, wanneer ik verbaasd naar de hal kijk. "Nee, hier boven en de verdieping daarboven hebben ook nog lokalen, dat zijn er in totaal 6, want we hebben niet zoveel leerlingen op deze school zitten en we hockeyen natuurlijk veel" zegt Luca en ik knik ter bevestiging dat is het snap.

We lopen door de hal heen en ondertussen kijk ik in de lokalen, we hoeven eigenlijk morgen pas te beginnen. We komen bij een deur, eigenlijk twee deuren, en Luna maakt hem open. "Welkom in onze paradijs" zegt ze, terwijl ze het halleluja liedje zingt. Luca ligt helemaal in de deuk en ik lach hard mee. We staan buiten, voor ons liggen een stuk of 8 hockeyvelden. Ik denk dat 5 velden, watervelden zijn en de andere 3 zijn zandvelden. Ik kijk mijn ogen uit, als we langs de velden lopen.

Er staat een groepje jongens te hockeyen op veld 2 en net als wij langs de zijlijn lopen, wordt er een bal op mij afgevuurd. "Hee, kijk eens uit!" roep ik boos en geschrokken. "Ho, sorry!" roept een van de jongens terug en hij rent naar mij toe. De bal heeft mij net niet geraakt. "Hee, jou ken ik niet, ik ben Hugo" zegt een jongen met bruine haren flirterig. Echt zo'n kakkerige pestkop. "Kun je niet even uitkijken, Húgo" schreeuwt Luca zowat en ze legt de nadruk op zijn naam. Hugo kijkt haar arrogant aan en negeert haar dan. "Faggot" zegt Luca boos en samen met Luna trekken ze mij mee, weg van Hugo.

Ik grinnik een beetje om de reactie van Luca. "Ik denk dat er hier iemand een vervelende ex heeft" zeg ik lachend tegen haar, maar ik stop al snel als ik een dodelijke blik op mij afgevuurd krijg, waardoor Luna zachtjes begint te grinniken. We lopen terug naar onze kamer. "Ga je mee hockeyen, dan kunnen we jou misschien een beetje helpen, je weet wel met onze tactiek enzo" zegt Luna als we weer op onze kamer zijn. Ik knik en loop naar mijn kast.

Ik kleed mij aan. Ik heb een wit hockeyshirtje aan, met een rood rokje, witte sokken, blauwe schoenen en de blauwe stick. Met zijn drieën lopen we naar beneden. Luca heeft een groen shirtje van Nike aan, een zwart broekje, zwarte sokken, een groene stick en felgekleurde schoenen aan. Luna daarentegen heeft een blauw hockeyshirtje aan, met een wit rokje, blauwe sokken, blauwe schoenen en een roze stick.

We lopen door de hal, als ik opeens mijn naam hoor. Ik draai me om en zie dat Milan daar staat, in zijn strakke Nike shirtje en zijn blauwe broekje. Het staat hem het zo goed! Super sexy! "Hey Milan" roep ik terug. Hij komt op mij afgerend en geeft mij een kus. Op dat moment kucht er iemand. Ik draai me om en zie, je raadt het misschien al, Hugo staan.

"Hee, darling" zegt hij tegen mij. "Wat móét je" vraag ik bitchy. "Niks, ik vroeg me gewoon af, of je een wedstrijdje tegen ons wilde doen, wij zijn namelijk ook met zijn vieren" zegt hij heel trots, blijkbaar denkt hij dat hij alles is. "Oké, wat jij wil" zeg ik terug en dan draai ik me weer om naar Milan. "Doe je mee?" vraag ik lief, als ik zijn vragende blik zie. "Is goed" zegt hij en we lopen het veld op.

"Ik ga rechts back" zeg ik en ik ga alvast staan. Ze zoeken het maar uit met zijn drieën, als ik maar op rechts verdedigend sta. Uiteindelijk hebben we allemaal een plek, Milan staat rechts voor, Luca links back en Luna links voor. Luna gaat bij de bal staan. "Hoevaak" vraagt ze, ze bedoelt de bully. "3" zegt Hugo. Ik hoor een fluitje en ze beginnen. Hugo wint en passt de bal naar voren. Op een jongen, maar die verliest de bal, waardoor ik hem recht in mijn stick krijg. Ik maak een schijnbeweging en kom voorbij de jongen. Hij probeert nog een aantal keer de bal te veroveren, maar het lukt niet. Ik pass de bal naar Milan, die hem weer terug passt naar mij. Ik maak een sprintje en net als in de bal naar Luna wil passen, word ik onderuit genaaid. Ik sta meteen weer op en hoor uiteindelijk het fluitje.

Dankje scheids, denk ik bij mezelf. Ik ga achter de bal staan. Er ligt een groot gat voor mij, dus ik scoop de bal met veel kracht naar voren, Luna zag hem al aankomen, dus ze neemt de bal gemakkelijk aan en slaat hem naar Milan, die uiteindelijk bij de tweede paal is gaan staan. Hij maakt een tip-in en alle vier juichen we. Ik hoor weer een fluitje. Doelpunt!

Na een uur, staan we met 3-2 voor, dan hoor ik weer een fluitje. "We wonnn!" schreeuw ik zingend over het veld. Opeens hoor ik allemaal geklap vanaf de zijlijn. Wacht klappen er mensen?! Ik draai me om en zie dat er heel veel kinderen en een paar volwassenen langs de zijlijn staan, die allemaal klappen. Blijkbaar doen ze dit wel vaker, zo'n wedstrijdje, want alleen Milan en ik hebben er last van.

De rest geeft elkaar handjes. Ik loop naar Milan toe en geef hem een kus. Daarna loop ik door naar Hugo, ik geef hem een hand. "Je bent goed, darling" zegt hij, ik erger me echt aan dat woord. "Ja dankje, jij was ook niet slecht ofzo" zeg ik. Hij glimlacht vol zelfvertrouwen en loopt dan het veld af. Ik geef de rest nog even een hand en loop dan ook het veld af, samen met Luna, Luca en Milan.

"Hee Kelly! herken jij me nog?" vraagt een man aan mij. Ik knik: "ja, jij bent de man die voor dit alles heeft gezorgd" zeg ik blij. "Geen dank hoor, noem me trouwens maar Daniël, Daniël McLaren. Jij hebt echt veel talent, zoals ik al tegen je zei in Nederland, ik wil je in de meisjes B2 hebben" zegt Daniël tegen mij. Ik kijk hem met grote ogen aan. Het is niet niks als je op een school speciaal voor hockeyers in de B2 komt. "Ohgod dank u wel" zeg ik. Hij geeft mij een knipoog en loopt dan weg.