Kelly is een meisje die houdt van hockey. In Nederland zit ze in de MB1. Ze is vijftien als ze wordt gescout. Ze gaat studeren aan een (kost)school, waarbij ze hockey op topniveau met school combineren. Als ze dan eindelijk nieuwe vriendinnen heeft...
Ik ben nog steeds in de war als Hugo binnenkomt met een tas vol eten. Meestal ben ik blij als ik eten zie, maar nu ik Hugo zie, word ik alleen maar verwarder. "Lieverd, ik heb eten mee genomen, aangez..." beging hij maar hij stopt meteen als hij mijn ogen ziet. Hij ziet dat ik in de war ben.
"Kelly?" vraagt hij voorzichtig en hij kijkt mij onderzoekend aan. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan, maar geef geen antwoord. "Kelly? Wat is er gebeurd?" vraagt hij, nog steeds voorzichtig. En dan vertel ik het hele verhaal. "Verdomme!" schreeuwt hij en hij slaat hard met zijn vuist tegen de muur. "Waarom moet hij altijd mijn vriendinnen hebben?" vraagt hij en hij haalt zijn hand door zijn haren.
Die zin begrijp ik niet, maar ik besluit maar niks te zeggen. Ik probeer het croissantje op te eten, die Hugo voor mij heeft meegenomen, maar ik krijg geen hap door mijn keel. Ik kan alleen maar aan zijn blik denken, gisteren. Wat lag er in zijn ogen?
Als ik naar Hugo kijk, zie ik dat hij zijn lunch, nouja ontbijt, al op heeft. Ik schuif dat van mij naar hem toe. Hij kijkt mij eerst vragend aan, maar eet dat schouderophalend mijn ontbijtje op.
Ik heb even geen zin in alles. In mijn leven sowieso niet op dit moment. Ik mis papa. Ik loop naar mijn eigen kamer toe, nadat ik van Hugo afscheid heb genomen en loop naar mijn kast. Zwarte hardloopbroek, roze Nike schoenen en een grijze sportbh. Verder stop ik oortjes in mijn telefoon en doe die in het hoesje, die om mijn arm zit.
Ik begin te rennen, al mijn frustratie moet er even uit. Ondertussen wellen de tranen in mijn ogen op en ik laat ze komen. Waarom niet? Waarom zou ik na alles wat ik heb meegemaakt, mijn tranen voor de mensheid verborgen houden? Waarom moet zo nodig ík, weer verliefd worden.
Ik ren door. Ik ren tot mijn longen niet meer kunnen, mijn spieren branden en mijn tranen op zijn. Het begint te regenen en het boeit me allemaal niet. Ik ga op een bankje zitten en opeens schiet er een hond voorbij.
Ik kijk even om mij heen, om te kijken of zijn baasje hier ergens rondloopt, maar ik zie niemand. Ik ben de enige buiten, wat best logisch is, want wid gaat er nou met dit pokkemweer naar buiten?
Ik lach even om mijn eigen ironische gedachtes en roep dan naar het hondje. Hij stopt met rennen, draait zich om en rent naar mij toe. Het is een beagle. Nog maar een pupje, welke sukkel laat er nou een fucking puppy los?! Hij is echt schattig.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Hij komt naar mij toegelopen en snuffelt aan mijn benen. Ik til hem op, wat hij toelaat, en zet hem op mijn schoot. "Hee lieverdje, wat die jij nu hier, alleen?" vraag ik aan hem en hij kijkt mij met een scheef kopje aan. Ik geef hem een kusje op zijn kopje en sta op. "Weet je wat? Laten we naar huis gaan. Ik noem je Saar".
Opweg naar huis, begon het alleen maar harder te regenen en ik had geen jas bij me. Ik druk Saar tegen mijn borst aan en stap stevig door, totdat ik er eindelijk ben. Gelukkig zijn honden en katten hier wel toegestaan, als je ze uitlaat, je roomies het ook goed vinden en je kamer schoon houdt.
Er is niemand op mijn kamer, dus ik leg hem onder mijn dekens, omdat hij een beetje bibbert. "Ik ga even douchen, lieverd, ik ben zo klaar" zeg ik tegen Saar en ik hou me aan mijn belofte. Binnen vijf minuutjes ben ik klaar.
Ik loop naar mijn kast, trek mijn lingerie aan en een paar sokken. Ik kijk verder in mijn kast en besluit uiteindelijk om een blauwe trainingsbroek aan te doen met een grijze Abercrombie trui en witte Nikes.
Ondertussen is Saar droog en knuffel ik even met hem. "Saartje, ik ga nu spulletjes met jou kopen, voor jou, oké?" ik kijk hem aan en ze geeft me een lik. "Ik neem aan dat dat een ja is" zeg ik lachend en ik pak een oversized jas en trek hem aan. Ik pak Saar op en duw hem tegen mij aan, in mijn jas. Nog snel pak ik mijn tas en samen lopen we naar de taxi.
Ik koop uiteindelijk de benodigde spulletjes, die je voor een hond nodig hebt en hou een taxi aan. We gaan weer naar binnen en ik pak de spulletjes uit en zet ze meteen neer. "Heb je honger, lieverd?" vraag ik en ik schud met de brokjes. Ze begint te kwispelen en ik doe het in haar bakje, net als het water.
Als ze klaar is met eten, komt ze bij mij op bed liggen. Ik bedenk me even dat Luna nog in het ziekenhuis ligt en stuur haar een berichtje.
17.12, ik: Hee lieverd, hoe is het met je? Als je thuiskomt heb ik een leuke verassing voor je. Wordt snel beter, ik mis je! Kusx
Meteen krijg ik een berichtje terug.
17.14, gekkeLunaabæ❤: Het gaat goed met me hoor, schat. Leuk dat je een berichtje stuurt. Ik verveel me hier wel een beetje, maar ik heb al een leuke jongen ontmoet hier. Hij heet Daniël, is 21 jaar en is stagiair hier. Ik vertel het je nog wel. Ik mis jou ook! Ik mag waarschijnlijk morgen naar huis. Dat Kutwijf heeft me echt hard geslagen! Kuskuss
Ik glimlach om haar berichtje, ze ligt in het ziekenhuis en ontmoet een leuke jongen. Dat ik geluk bij een ongeluk! Ik lach even en stuur haar dan weer een berichtje terug.
17.18, ik: Ohh wat leuk voor je! Lucky you! Ik hoor het nog wel, thuis moet ik je dan ook nog iets vertellen. Nog sterkte, ik kom morgen ochtend wel eventjes langs, eerste twee uur vrij. Bye lieverd! 17.18, gekkeLunaabæ❤: Dankje en leuk, gezellig, zie je morgen! DoeiiiX
Ik glimlach om haar berichtje en dan gaat de zoemer. Etenstijd.
