One girl

hoofdstuk 8

Hoofdstuk 8

Ergens in de verte van mijn droom hoor ik een deuntje. Ik laat het er maar bij zitten. "Ja marieke, hier!" roep ik, maar ze negeert mij. Opeens komt er iemand op het schoolplein aanlopen met een geweer in zijn handen. "Nee.. neee, nee stop!" roep ik naar de man. De man en het deuntje van net komen dichterbij. Als de man bij mij is, pakt hij zijn geweer en richt hem op mijn hoofd. "Al.. alsjee.. Alsjeblief.. t.. Niet.. Niet doen" zeg ik en ik kijk de man bang aan. Hij haalt de trekker over. Ik gil, maar dan schrik ik overeind. Gelukkig, het was maar een droom, denk ik.

Ik klim uit bed en begin aan mijn ochtend routine. Ik pak de outfit die ik gister over mijn bureaustoel al heb klaargelegd. Het is een lichtroze joggingbroek met een wit t-shirt. Op dat t-shirt staat: fashion begins on the street. Omdat het waarschijnlijk niet zo warm is in Engeland, doe ik ook nog mijn witte jack aan. Met mijn haar in een rommelige knot, loop ik naar beneden.

"Ah, daar is onze kleine meid" zegt mijn vader terwijl hij over mijn haren strijkt, tenminste als je dat zo kan noemen, want ik heb een knot in. "Papa.." zeg ik zuchtend en ga aan tafel zitten. Mijn vader negeert mijn opmerking en vraagt: "wat wil je op je broodje lieverd?" "Uhh, doe maar kaas" antwoord ik en schenk mijn mok vol met melk.

Dan begint Tess te huilen. Ik duw mijn stoel achteruit en loop naar de box. "Hee Tessje, wat is er meid? Stil maar" zeg ik en ik zie dat het helpt, want Tess kalmeert weer een beetje. "Honger" zegt ze en ze wijst naar haar buikje. Ik lach. "Moet Kelly en boterhammetje voor Tess klaar maken?" vraag ik en Tess knikt. Ik neem haar mee op mijn arm en wanneer ik in de keuken ben zet ik haar in haar stoel. Ik zie dat papa mijn broodje heeft klaargemaakt, dus ik scheur er een klein stukje van af en geef die aan Tess, die hem gulzig in haar mond stopt. Dan neem ik zelf een hap. "Hoelang is het vliegen eigenlijk? En waar is mama?" vraag is aan papa. "Het is ongeveer een uurtje vliegen en dan nog 20 minuutjes rijden met de auto die we ook nieuw hebben gekocht en mama is nog even opruimen en de laatste spulletjes inpakken. Als het goed is zijn de meeste dozen al opgehaald en in de vrachtwagen gezet. Ik knik en eet mijn brood op.

Even later is heel mijn kamer schoon en staan er alleen nog meubelen in. Papa had gezegd dat ik die niet nodig had, omdat er in het nieuwe huis, nieuwe meubelen staan. Ik ben benieuwd. Als alles in de dozen zit, neem ik de 2 dozen mee naar beneden en zet die in de vrachtwagen. Dan zie ik Jess, Fleur, Sven, Finn en Lucas aanfietsen. Ik grijns, ze komen dus toch afscheid nemen. "Hey, lekkerding" zegt Sven en hij geeft mij een knuffel en kus op mijn mond. Niet dat we een stelletje zijn hoor, maar wel hele goede vrienden. Een vriendschap kussje dus. "Lieverds, jullie komen tóch afscheid nemen" zeg ik nog steeds met een grijns. "Ja duhh.. of course we do, daar zijn vrienden voor, toch?" zegt Fleur en Jess knikt. Ook van hen krijg ik een knuffel en een kus op mijn wang. Van Finn en Lucas krijg ik alleen een knuffel.

Nadat we even hebben gekletst over mijn nieuwe school in Engeland, komt er opeens een heel goed idee in mijn hoofd. "Waarom komen jullie niet in de vakantie bij mij logeren? Misschien mogen jullie dan zelfs bij mij op de kamer" zeg ik tegen Jess en Fleur. "En wij dan?" vraagt Sven. "Ja jullie allemaal natuurlijk, maar ik bedoelde, misschien dat Jess en Fleur dan bij mij op de kamer kunnen slapen, als dat mag tenminste.." zeg ik. "Ja goed plan! Gaan we zeker fixen" zegt Lucas en de rest knikt. Ik glimlach even naar Sven bij de gedachte dat ik hem weer mag zien in de vakantie.

"Byebye lieverds, ik hou van jullie! You know that, right?" roep ik en de rest zegt gedag terug. "We're gonna miss you, babe!" roept Fleur. Jess tikt haar aan met een grijns en zegt: "dat is geen Engels, dat is Amerikaans" en Finn gaat helemaal kapot van het lachen. Met gevolg dat hij een tik op zijn hoofd van Fleur krijgt. "Dat is helemaal niet grappig!" zegt ze, maar ook Fleur zelf moet lachen. "Nou dan doei schat! Ik ga je heel erg missen. Veel plezier in Engeland en bel je ons als je daar aan gekomen bent?" vraagt Fleur. "Ja natuurlijk" schreeuw ik en dan begint mijn vader te rijden. "DOEIII" schreeuwen ze allemaal nog een keer en ik zie dat Sven mij een kushandje toeblaast. Ik doe net of ik hem vang en blaas er een terug. Dan doe ik mijn raam dicht en zijn we op weg naar Schiphol.

"Zullen we ik zie, ik zie, wat jij niet ziet spelen?" vraagt mijn moeder opeens heel random. En omdat ik niks te doen heb doe ik mijn oortjes uit en zeg dat het goed is. "Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet en het is... groen" zegt mijn vader. Ik kijk in het rond en samen met mijn moeder noem ik allemaal voorwerpen op. "Die groene auto" zeg ik uiteindelijk als we bijna alles al hebben gehad. "Héhé" zegt mijn vader "eindelijk, nu ben jij Kel". Ik knik en zeg: "ik zie, ik zie, wat jij niet ziet en het is paars. En zo gaat het spel nog even door. Maar uiteindelijk val in een diepe slaap en hoor ik niks meer. Het gaat over de nieuwe school in Engeland en ons nieuwe huis. In die droom hebben we een heel groot, mooi huis en heb ik een eigen inloopkast en badkamer. Ik kijk mijn ogen uit.