One girl

Hoofdstuk 37

Hoofdstuk 37

2 saaie maanden gaan voorbij. Ik heb nog steeds met mijn lieve Hugo en met mijn moeder en zusje gaat alles goed. De laatste week voor school (en het seizoen) weer begint, gaan we nog met zijn vieren op vakantie. Naar de Maldiven.

Ik pak mijn grote roze koffer en negeer dat er kleren inzitten voor twee weken. Ik grijns even. Daarna loop ik naar beneden, waar Hugo en mijn vrienden al staan.

"Ik ga jullie zo missen!" roep ik naar mijn vriendinnen. Ik heb nog drie goede vriendinnen bijgekregen en we zijn de laatste tijd een hecht groepje geworden. Sarah, Lana en Pleun zijn erbij gekomen.

"Ik jou ook!" schreeuwt Luca hard in mijn oor, als ze mij een knuffel geeft. "Gelukkig dat je niet drie weken wegblijft" zegt Sarah spottend en we kijken allemaal Jente aan. Daarna hoor ik ons hard lachen en Jente kijkt ons verontwaardigd aan. "Hé, dat is niet eerlijk. Als je familie over de hele wereld verspreid woont duurt dat gewoon wat langer" verdedigd ze zichzelf. Ik schud mijn hoofd, wat een leuke vriendinnen heb ik toch.

Ik geef ze allemaal een knuffel en uiteindelijk belanden we allemaal in een groepsknuffel. We lachen allemaal zo hard, dat de tranen over onze wangen stromen. Dan neem ik echt afscheid en stap ik samen met Hugo in de taxi.

"Ik ga slapen, want het is nog best vroeg" fluister ik tegen hem, gewoon omdat ik moe ben. Hij knikt, "doe maar lieverd" antwoordt hij liefjes en hij drukt een kus op mijn hoofd. Even later, lig ik in een onrustige slaap.

~~~

Nadat we hebben gevlogen en zijn geland, ren ik naar mijn moeder en zusje, die bij de uitgang staat. Ik hoor Hugo zachtjes grinniken achter me en dan volgt hij mij.

"Mam! Lottie!" gil ik en ik storm op ze af. We beginnen elkaar te knuffelen en mama blijft me maar kusjes op mijn wang geven. "Ik ben zo blij dat je er bent. En wie is die knappe jongen daar?" zegt ze en ze knikt naar Hugo. Ik glimlach, "dat is Hugo, je weet wel, mijn vriendje?" zeg ik. Mijn moeder lacht. "Natuurlijk weet ik dat gekkie" zegt ze en ze omhelst Hugo.

Ik pak Lotte op. "Wat ben je groot geworden, lieverd" zeg ik liefjes tegen haar. Ze knikt trots en knuffel mij weer. "Ik heb je gemist" zegt ze en ik geef haar een kusje. "Ik jou ook, schat. Ik jou ook."

We checken ons in voor de volgende vlucht en als we zien dat we nog zat tijd over hebben, lopen we naar de McDonald's. "Wat willen jullie hebben?" Mijn moeder kijkt ons vragend aan. "Happy Meal" roept Lotte enthousiast uit, waardoor ik moet lachen. "Doe mij maar een medium Cola, frietjes zonder frietsaus en een McKroket" reageer ik op mama's vraag. Ze knikt. "Doe mij maar hetzelfde, maar dan in plaats van de McKroket, een BigMac" zegt hij vriendelijk tegen mijn moeder. Ze knikt en loopt richting de kassa.

"Wie ben jij?" vraagt Lotte nieuwsgierig en haar goudbruine ogen boren zich in die van Hugo. "Ik ben Hugo en ik ben het vriendje van jouw grote zus" antwoordt Hugo glimlachend. Als ik ze zo zie, moet ik ook glimlachen. "Dus jij bent nu ook familie?" vraagt Lotte. "Ja, eigenlijk wel" reageert hij. Haar glimlach wordt breder, zodat je haar tandjes kan zien en dan slaat ze opeens haar dunne armpjes om hem heen.

Hugo had dit niet aan zien komen en lijkt even geschrokken. Dan pakt hij Lotte op en zet haar op zijn schoot. How cute! Ik pak mijn mobiel, maak een snapfoto van die twee. 'Op het vliegtuig met die cuties' zet ik eronder en ik stuur hem naar al mijn best friends.

Mama komt aangelopen met al ons eten en we beginnen het op te smikkelen. Nadat het op was, was het ook al tijd. Ik ruim de spullen op en pak mijn tas. We staan met zijn allen op en lopen naar onze gate.

~~~

Als we een stap buiten zetten, heb ik meteen al spijt van de kleren die ik vanochtend aan heb getrokken. Ik zucht en voel me ontspannen. Een glimlach speelt rondom mijn lippen, als we naar binnen lopen om onze koffers te pakken.

Wanneer we ze hebben gevonden, wat al vrij snel was, lopen we naar buiten. Op zoek naar onze taxi. Ook die hebben we snel gevonden en Hugo, Lotte en ik gaan achterin zitten. Mama kruipt voorin op de bijrijdersstoel en dan begint de wagen te rijden. Na een half uurtje te hebben geluisterd naar de onzin verhalen van Lotte, zijn we bij ons hotel aangekomen.

Mijn adem stokt in mijn keel. Het is zo mooi! Adembenemend. "Wat mooi is het hier, hier had ik echt behoefte aan" zegt mama en knik hevig na die opmerking. "Ik check even in, blijven jullie even hier wachten?" vraagt mama en de knikken allemaal braaf.
"Ik ben blij dat ik mee mocht" zegt Hugo en ik hoor de bewondering voor dit gebouw in zijn stem. Mijn antwoord is een kus en dan lopen we met z'n allen naar onze kamer.