Hoofdstuk 41
We stappen uit het busje en lopen het strand op. Ik trek mijn sandaaltjes uit en geniet van het warme zand dat onder mijn voeten ligt. We lopen over het zand naar een aanlegsteiger, waar ons avontuur begint.
Hugo kijkt grijnzend om zich heen - het is hier dan ook erg mooi.
Om ons heen liggen standbedjes met rieten parasolletjes. Verder liggen mensen in de felblauwe zee te dobberen. Als je goed kijkt, zie je zelfs kleine haaien zwemmen. Als ik verder kijk, zie ik dat er verscheidene vrolijke strandtenten zijn - van blauw, naar rood, naar geel. Overal om ons heen zijn palmbomen en andere tropische planten, kortom het ziet er hier vet gezellig en mooi uit.
Lopend door het zand, komen we aan bij de steiger. Ik klim er voorzichtig op en help Lotte dan. Ze slaat haar mollige armpjes om mij heen, terwijl ik haar over de rand til.
"Welkom bij Touria Diving Duikvakanties. U mag met mij mee komen" zegt een man met gebruinde huid. We lopen in stilte met hem mee en komen bij een boot aan. Hugo springt in de boot en steekt zijn hand uit. "Ik kan heus wel zelf een boot in klimmen hoor" zeg ik met rollende ogen. Ja ik weet het, het is lief, maar ik ben koppig en eigenwijs. Daarnaast kan ik, zoals ik al zei, echt wel zelf een boot in klimmen.
"Dat weet ik schoonheid, ik wil je alleen maar helpen" zegt hij, proberend zijn geïrriteerde stem zo goed mogelijk te verbergen.
Mama heeft alles duidelijk gehoord, want ze begint zich ermee te bemoeien. "Kelly, lieverd, hij wil je alleen maar helpen. Weet je, toen ik zo jong was als jij nu bent, vond ik dat hartstikke romantisch, als een jongen om mij gaf. Weer rol ik met mijn ogen, wat me een bestraffende blik van mijn moeder oplevert. Uiteindelijk pak ik Hugo's hand vast, die hij nog geduldig had uitgestoken, en hij helpt me de boot in.
De man met de zongebruind huid doet hetzelfde bij mijn moeder.
Wanneer we op de boot staan, gaat de man verder met praten. "Mijn naam ik Lucien en ik ga jullie begeleiden en laten zien wat de mooiste plekken in deze zee zijn. Om te beginnen krijgen jullie allemaal flippers en een snorkel." Hij laat ons even alleen en komt na een minuutje weer terug om ons de spullen te geven.
We trekken alles aan en lachend ga ik staan. "Wacht, ik maak wel even een fotootje" zegt mijn moeder, die ook aan het lachen is. Ik knik en ze pakt de fototoestel uit haar tas.
Hugo en ik gaan naast elkaar staan en Hugo slaat zijn arm om mij heen. Ik nestel me in zijn armen en kijk lachend naar de camera. Als mijn moeder een foto heeft gemaakt, geef ik Hugo een kus op mijn wang, die mijn moeder ook op de foto zet.
Ik neem de camera van haar over en maak ook een foto van Lotte en haar. Daarna neemt Lucien de camera van mij weer over en maakt een foto van ons vieren.
Na de fotosessie is het toch echt tijd om in het water te gaan. De man leeft ons nog wat handgebaren voor onder water en dan springen we het water in.
Ik kijk bewonderend om me heen. Ik zie allemaal gekleurde visjes, inclusief Nemo. Verder zie ik nog anemonen en koralen in alle kleuren van de regenboog. Ik kijk naar Lucien, die ons iets duidelijk probeert te maken. Hij wijst naar beneden en ik volg zijn vinger. Ik zie een babyschildpadje op de grond liggen, bang voor wat er gaat komen. Ik glimlach en dan zwemmen we weer verder.
Ondertussen zie ik heel veel vissen en andere beestjes. Dan stoppen we ergens voor een rots. Ik kijk Lucien weer aan, die nu wijst naar de rots. Ik kijk en zie super veel zee-egels tegen de rots geklemd. Hij haalt voorzichtig een zee-egel los van de wand en legt die op zijn hand. Na, ik denk, tien seconde, draait hij zijn hand om. De zee-egel blijft plakken en ik glimlach. Hij geeft de zee-egel door en wij laten hem omstebeurt op ons hand kleven.
Na een uurtje is het wel weer genoeg geweest. We zwemmen weer naar de boot en klimmen erop. We trekken onze spullen weer uit en ik droog me af.
"En? Wat vonden jullie ervan?" vraagt Lucien, die bezig is zijn haren af te drogen. Ik knik en zeg dan: "ik vond het heel leuk. En natuurlijk heel mooi." Hugo knikt na mijn opmerking en dan vertelt mijn moeder: "ik vond het ook heel leerzaam, ik bedoel, het is een heel andere wereld dan de onze." De man knikt. "Dat is het zeker."
Nadat we gedag hebben gezegd, lopen we weer naar de bus. "Dat was echt gaaf mam, bedankt" zeg ik nadat we dus in zijn gestapt. Het was namelijk een cadeautje van mijn moeder. "Ja heel erg bedankt, ik vond het echt leuk" zegt ook Hugo. "Geen probleem joh" antwoordt mijn moeder bescheiden en ik geef haar een kus.
"Wat vond jij ervan kleine?" vraag ik en ik kijk Lotte lief aan. "Leuk" zegt ze en ze glimlacht. "Mooizo." Ik geef haar een kus op haar kruin.
~~~
Na gegeten te hebben, pakt Hugo mijn hand vast en lopen we weer terug naar onze kamer. "Zullen we morgen uitgaan?" Hugo kijkt mij vragend aan. "Waarom wil je met mij uitgaan?" kaats ik ondeugend terug. "Beantwoord mijn vraag niet met een vraag" zegt Hugo nu, met fronsende wenkbrauwen. Ik zie dat er een kleine grijns om zijn lippen zit.
"Hoezo? Vind je dat irritant dan?" vraag ik nu weer. Hij zucht quasi-boos en draait met zijn ogen. "Gaan we nu uit, ja of nee?" "Prima" zeg ik lachend en ik geef hem een snelle zoen op zijn mond.
Daarna kleden we ons uit en gaan in bed liggen. Vandaag was een vermoeiende dag.
![](https://img.wattpad.com/cover/38092884-288-k154017.jpg)
JE LEEST
One girl
Chick-LitKelly is een meisje die houdt van hockey. In Nederland zit ze in de MB1. Ze is vijftien als ze wordt gescout. Ze gaat studeren aan een (kost)school, waarbij ze hockey op topniveau met school combineren. Als ze dan eindelijk nieuwe vriendinnen heeft...