Hoofdstuk 17
"Kel, Kelly, we moet naar school" zegt Milan terwijl hij mij zachtjes wakker schud. "Grmzlrr" antwoord ik terug en ik draai me weer om. "Kelly, ik heb je al later wakker gemaakt, we moeten echt over 2 uur weg en we moeten nog alles inpakken". "Jaja, ik kom zo" zeg ik en dan open ik mijn ogen. Ik stap uit bed en pak spullen om te douchen.
Nadat ik wakker ben geworden in de douche, doe ik mijn kleren aan. Een zwarte maxi-rok met een split erin en daarop een wit shirtje met zwarte text: fashion begins on the street. Ik doe er mijn witte nikes onder aan en dan loop ik naar mijn kaptafel. Bij de kaptafel aangekomen, doe ik mascara, concealer onder de ogen, poeder, bronzer en een mooie velvet kleurige lippenstift van MAC op.
Ik pak een zwarte tas van Michael Kors en doe daar mijn zonnebril in, mijn portemonnee, mijn sleutels, mijn telefoon, de oplader, een klein boxje, deodorant, de lippenstift van Mac, concealer en poeder. Daarna stijl ik mijn haren en maak er een hipster knot in, je weet wel, zo'n halve knot boven op je hoofd. Als ik klaar ben loop ik naar mijn koffer en stop daar alle spullen in die ik nodig heb.
"Shit" zeg ik hardop. Mijn kleding etc. past allemaal niet in een koffer, dus pak ik er nog een. "Milan? Wil je mij alsjeblieft komen helpen, met jouw manpower?" schreeuw ik naar Milan, die beneden is. Hij komt de trap oprennen. "What's going on, babe?" vraagt hij en hij lacht als hij mij op mijn koffer ziet zitten. "Krijg je hem niet dicht, watje" pest hij mij, "ha ha grappig, please help mij gewoon even" zeg ik en ik stomp hem in tegen z'n schouder. Ik ga naast mijn koffer staan. Milan maakt mijn koffer in een beweging dicht. "Wow!" zeg ik vol verbazing. "Tja" zegt hij en dan loopt hij net mijn koffers naar beneden, ik loop achter hem aan met mijn tas.
"Ik heb de tafel al gedekt voor ons" zegt mama als wij binnenkomen. "Ja ik zie het, dankje nam" zeg ik en ik geef haar een kus op haar wang. Samen eten we het "ontbijt op en dan is het alweer half 10. Om 10 uur moeten wij daar zijn, Kelly" zegt Milan, als hij mij naar de klok ziet kijken. "Oh, oké" antwoord ik en dan sta ik op. "Ik breng jullie wel" zegt mama en ze haalt Tess uit haar kinderstoeltje.
In de gang doen we allemaal onze jassen aan en lopen we naar de auto. Ik zet Tess in de kinderstoel en Milan gaat voorin zitten. Dan rijdt mama weg van ons huis, op weg naar mijn nieuwe school. "Ohmygod! Zitten onze hockeysticks er wel in!?" roep ik in paniek. "Shit!" zegt ook Milan nu. Ik kijk hem met grote ogen aan. "Nee grapje, natuurlijk, naar wat voor school gaan we ook alweer?" vraagt hij sarcastisch, terwijl hij lacht om mijn gestresste gezichtsuitdrukking. "Sukkel" mompel ik, "wat zeg je?" vraagt hij en hij begint mij onhandig te kietelen. "Ik zei niks" roep ik. "Oh oké, dan is het goed" zegt hij met een grijns en hij draait zich weer om.
Eindelijk zijn we bij onze school. We nemen afscheid van mama en Tess en dan lopen we met onze spullen in de richting van het hoofdgebouw, want het zijn 2 gebouwen los van elkaar, maar wel naast elkaar. Als je snapt wat ik bedoel. Meteen zien we de balie en we lopen er naar toe. "Hallo, kan ik u ergens mee helpen?" vraagt ze heel chagerijnig. "Ja, wij zijn nieuw hier" zeg ik. "Oke, wat is jouw naam?" vraagt ze. "Kelly Verstegen" antwoord ik terug, "en de jouwe?" vraagt ze, terwijl ze naar Milan kijkt. "Milan van Laren" zegt hij. Ze print 2 papiertjes uit. "Hier staat jullie rooster en kamer op. Meisjes en jongens zijn apart" zegt de vrouw en dan kijkt ze weer naar haar beeldscherm.
Ik zoek in mijn eentje mijn kamer. Kamer 309. Ja gevonden! Denk ik en ik loop de kamer binnen. "Tyf nou is e... Oh sorry, jij bent Levi niet" zegt een meisje met rode haren en de meest felgroene ogen die ik ooit heb gezien. "Sorry, wie?" vraag ik, een beetje in de war. "Levi? Oh dat is mijn irritante ex" zegt ze "kom binnen, we verwachtten je al, Kelly toch?" vraagt ze. Ze lijkt mij best aardig. "Ja klopt" zeg ik meteen vrolijk terug. Zo vrolijk ben ik in tijden niet geweest.
"Dit is jouw bed" zegt ze "ik ben trouwens Jente, dit is Luca en hier slaapt Luna, maar die is er nog niet" zegt 'Jente' dus. Ze wijst naar een leeg bed en naar een meisje met bruine haren, die ze netjes heeft opgestoken in een knotje. Heel chique! "Hee, ik ben dus Luca" zegt ze met een lieve stem. "Hai, Kelly" zeg ik. Als we allemaal even hebben kennis gemaakt, begin ik met het uit ruimen van mijn kleding. Gelukkig hebben we een grote kast!
Net als ik klaar ben, komt ook Luna binnen. "Lieverd, we hebben je zo gemist, waar was je?" vraagt Jente en Jente en Luca vliegen Luna om de hals. "Sorry, ik had wat opstart probleempjes" zegt ze met een grijns. "Dat zal weer eens niet" zegt Luna en samen lachen ze. Dan draait Luna zich naar mij om. Luna heeft hele lange benen, en blond haar, dat speels in laagjes is geknipt. Het ziet er erg leuk uit!
"En wie ben jij?" vraagt ze, niet bitchy ofzo, gewoon normaal. "Heei, ik ben Kelly" zeg ik terug. "Oh gezellig, dan hebben we tenminste die trut niet meer op onze kamer" zegt Luna en ze begint te lachen. "Maar goed, welkom dus" zegt ze. "Wij kunnen jou een rondleiding geven, als je dat wilt tenminste" zegt Luca. "Leuk" zeg ik en samen lopen we de deur uit.

JE LEEST
One girl
Literatura FemininaKelly is een meisje die houdt van hockey. In Nederland zit ze in de MB1. Ze is vijftien als ze wordt gescout. Ze gaat studeren aan een (kost)school, waarbij ze hockey op topniveau met school combineren. Als ze dan eindelijk nieuwe vriendinnen heeft...