Hoofdstuk 20
"Wat moet je nou!?" schreeuw ik naar haar. "Wat ik moet? Jij bent hier de bitch, met anorexia" zegt ze ongeïnteresseerd terug. "Ik de bitch!? Heb je wel eens in de spiegel gekeken, met die rot kop van je met een kilometer make-up erop!" schreeuw ik nu woedend terug. Ik geef haar een duw, zodat ze over de stoelpoot struikelt en op de grond valt, daarna gooi ik mijn koffie over haar heen.
Ze begint heel hard te gillen van de pijn. "Vieze slet!" roept ze. Ze probeert mij te trappen, maar ik stap simpelweg opzij. Ik begin gemeen te lachen "ja hoor, wat jij wil" zeg ik net zo bitchy en ongeïnteresseerd terug tegen haar, als zij als tegen mij zei. "Doeii!" roep ik en dan loop ik weg, naar Milan, die er geschrokken bij staat.
"Gaat het wel" zegt hij, met een geschrokken uitdrukking in zijn ogen. "Ja hoor, beter dan ooit. Weet jij trouwens hoe ze heet?" vraag ik aan hem. "Ja, ik geloof Jeske, ze stalkt mij zowat" zegt hij en hij kijkt even naar Jeske, die nu woedend de aula uitrent en ondertussen alle mensen die haar aankijken, een dodelijk blik toewerpt. "Stom wijf" zeg ik en dan lopen we naar de klaslokalen.
"Luca! In welk lokaal zitten wij?" vraag ik schreeuwend over de gang, als ik Luca zie staan. "Hee Kel! 102" roept ze terug. Ik knik, loop naar haar toe en geef haar een knuffel. "Je raadt nooit wat er zonet is gebeurd" zeg ik, terwijl ik haar lachend aankijk. Luca kijkt me vragend aan en ze fronst met 1 wenkbrauw. "Tell me babe" zegt ze.
"Die Jeske hè, die bitch van gister" begin ik, ze knikt "zij zei zo in de aula dat ik anorexia had hè, kut wijf. Ik was zo boos hè, ik duwde haar zo achterover en toen viel ze. Kneus. Daarna gooide ik nog mijn koffie over haar heen en toen is ze woedend de aula uitgerend" zeg ik grijnzend tegen Luca. Ze begint nu keihard te lachen. "Jammer dat je geen foto van haar gezicht hebt gemaakt" zegt Luca, ik knik.
"Jullie mogen naar binnen" zegt de lerares tegen ons. We lopen achter haar aan, het klaslokaal binnen. Eenmaal binnen, lopen wij gelijk naar de achterste twee tafels. "Shotgun!" roept Luca, waardoor ik moet lachen. "Dat is alleen maar als je voorin wil zitten in de auto, domkop" zeg ik nog steeds lachend. En op dat moment, komen Jeske en Milan de klas binnen. Jeske kijkt heel geïnteresseerd naar hem, terwijl ze een verhaal aan het vertellen is. Ze maakt gekke bewegingen met haar handen, terwijl Milan haar ongeïnteresseerd aankijkt. Soms knikt hij, waarschijnlijk om te laten zien dat hij nog wel luisterd. Maar ik zie dat hij met zijn gedachten ergens anders is. Ik besteed er geen aandacht aan.
Als hij mij ziet zitten, komt hij meteen naar mij toegelopen. "Ik werd helemaal gek van dat kind" zegt hij, waardoor ik moet lachen. "Vertel mij wat" zeg ik en dan gaan we naast elkaar aan het een na laatste tafeltje zitten. De bel gaat. Luna komt nog snel de klas binnenstormen. "Mevrouw van der Weelen, het zal weer eens niet, vertel ons het smoesje van dit keer maar" zegt de lerares verveeld. "Nouja, ik moest naar school, terwijl we hiervoor 6 weken vakantie hadden, dus ik zit nog niet helemaal in het ritme" zegt ze. "Jaja, ga maar zitten, voordat ik je weer naar buiten stuur" zegt de lerares en Luna gaat snel zitten.
"Jij bent echt een sukkel hè, dit moet je niet bij haar fixen, dan heb je echt een groot probleem" zegt Luca tegen Luna. "I know, maar het is gewoon echt waar" zegt Luna. "Mevrouw van der Weelen, eerst verstoor je mijn les, door te laat te komen en nu ga je ook nog eens zitten praten" schreeuwt ze nu onderhand door de klas. "Ga maar even naar buiten" zegt onze lerares.
"Oké, ey houdoe hè!" roept ze en dan stormt ze weer net zo hard de klas uit, dan dat ze is gekomen. Luca, Milan en ik moeten hard ons best doen, om niet in lachen uit te barsten. Maar dat lukt niet echt. "Hoe heet jij?" vraagt ze en ze lijkt mij aan. "Ik" zeg ik en ik wijs met mijn vinger naar mijn borst. "Ja, jij ja" antwoordt ze geïrriteerd terug. "Ik ben Kelly Verstegen" zeg ik, nog steeds huilend van het lachen.
"Jij mag je morgen hier om 8 uur melden" zegt ze streng. Ik hou meteen op met lachen, "maar dan kan ik niet eens ontbijten" zeg ik verontwaardigd. "Ja, daar heb jij toch geen moeite mee, want jij hebt toch anorexia. Of ben jij zo iemand die niet zonder eten kan, maar het allemaal uitkotst" zegt, ja je raadt het al, Jeske. "Hou je bek dicht, dat jij jaloers bent op mijn figuur, kan ik niks aan doen" roep ik terug. "En nu mag ook jij de klas uit, mevrouw Verstegen" zegt de lerares boos. "Kut wijf" zeg ik tegen Jeske en ik stoot nog even de etui van haar tafel, als ik erlangs loop.
Ik loop naar de conciërge, om een briefje te halen, als ik Hugo tegen kom. "Hee? darling?" zegt Hugo en hij kijkt mij vragend aan. "Lerares Frans" zeg ik. Hij knikt "oh vandaar, ik vroeg me al af, wat zo'n meisje voor slechts zou hebben gedaan. Maar het ligt aan de docent." Ik knik. "Ja, klopt. Maar ten eerste NOEM ME GEEN DARLING en ten tweede wat doe jij hier eigenlijk?" vraag ik. Hij lacht even "sorry DARLING, ik ben ook uit de klas verwijderd" zegt hij, met een grote, scheve grijns op zijn gezicht. Ik rol met mijn ogen, "badass" zeg in droog terug en dan loop ik door, naar het kantoortje van de conciërge.

JE LEEST
One girl
Chick-LitKelly is een meisje die houdt van hockey. In Nederland zit ze in de MB1. Ze is vijftien als ze wordt gescout. Ze gaat studeren aan een (kost)school, waarbij ze hockey op topniveau met school combineren. Als ze dan eindelijk nieuwe vriendinnen heeft...